Michiel Wijdeveld is een Nederlandse cartoonist die tekeningen maakt die enigszins lijken op de kunst uit de jaren 20-30, veel strakke lijnen en sober getekend in zachte tinten ingekleurd. "Een prachtige dag" is het tweede album van Michiel Wijdeveld. In het album staan een 60-tal tekeningen steeds gecombineerd met een grappige ondertekst, een beetje zoals we van Peter van Straaten gewend zijn. Ik moest er regelmatig om lachen. Enige voorbeelden hiervan:
- God op een wolkje (naar Michelangelo): "Ik doe ook maar wat!"
- Een tekening van een vader en zijn zoontje die bij een stoplicht staan terwijl er een agent bijstaat: "Nóóit door rood fietsen als de politie kijkt."
- Een vader met een rapport in zijn handen terwijl zijn zoontje voor hem uithuppelt: "Nu ga je lekker de juffrouw uitschelden, hè pap!"
- Een oude man die op een bankje in het park zit terwijl twee kinderen aan het spelen zijn: "Later worden jullie lekker oud en zuur."
Eigenlijk moet je zo'n boekje in beetjes tot je nemen, iedere dag een bladzijde bijvoorbeeld. Maar ik was zo nieuwsgierig dat ik het in een keer heb doorgebladerd. Ik denk dat ik er nog vaak naar zal kijken. In vergelijking met zijn eerste bundel "In plaats van bloemen" zijn de tekeningen in "Een prachtige dag" iets groter van formaat en wat soberder vormgegeven. Een aanrader! Voor wie deze tekeningen ziet komt het ook niet als verrassing dat Michiel Wijdeveld ook glas in lood ramen maakt. ( )

Een Prachtige Dag is een verzameling cartoons van de hand van Michiel Wijdeveld.

Zijn heel eigen tekenstijl valt meteen op. Alle lijnen zijn recht of rond, ook op plaatsen waar je dat niet zou verwachten. Door daarnaast met het perspectief te spelen, krijgen alle tekeningen iets vervreemdend terwijl het toch zulke dagelijkse tafereeltjes lijken te zijn.

De teksten onder de tekeningen bestaan allemaal uit een zin. Een zin die ook zo uit het dagelijks leven gegrepen zou kunnen zijn zoals bijvoorbeeld "Misschien toch leuker al het rijmt" of "Het leven is een fantastisch feest".

Het is de combinatie van deze twee die het regelmatig een hilarische situatie maken. Zoals het plaatje van de man die kijkt naar zijn net geschreven bordje met 'Eigen Volk Eerst' met de tekst "Misschien toch leuker als het rijmt" en de oude man die achter zijn rollator voortschuifelt met de tekst "Het leven is een fantastisch feest".

Bijna elke tekening met tekst vind ik raak en zou als een poster aan de muur kunnen om lang naar te kijken en van te genieten. Ik heb dan ook mijn best gedaan het boekje heel langzaam te lezen. Steeds een voor een te bekijken. Maar ja, met zoveel leuks is dat wel heel moeilijk. Daarom zal ik het nog wel eens vaker uit de kast trekken en er wat in bladeren. ( )