Michiel Wijdeveld

De strips van Michiel Wijdeveld bestaan vaak uit een plaatje, soms twee tot hooguit vier. Bijzonder vaak bekijk ik het plaatje, lees de tekst, is er een stilte, een niets waarna het werkelijk tot me doordringt wat ik gezien heb en hardop moet lachen.

Het zijn schetsjes uit het echte leven met uitspraken die iedereen wel kent zoals 'dat had ik heel graag even zelf willen zeggen' of 'dan was het misschien toch niet zo belangrijk'. Hierdoor lijkt er in eerste instantie niets aan de hand tot het tot me doordringt dat dit wel een erg grappige reactie op de situatie is.

De tekeningen van Michiel Wijdeveld zijn geheel in eigen stijl met hoekige lijnen en grauwe kleuren. Hierdoor zijn het duidelijk strips en geen poging om mensen zo waarheidsgetrouw mogelijk weer te geven. De houdingen echter drukken perfect uit hoe ze zich voelen.… (altro)

Michiel Wijdeveld is een Nederlandse cartoonist die tekeningen maakt die enigszins lijken op de kunst uit de jaren 20-30, veel strakke lijnen en sober getekend in zachte tinten ingekleurd. "Een prachtige dag" is het tweede album van Michiel Wijdeveld. In het album staan een 60-tal tekeningen steeds gecombineerd met een grappige ondertekst, een beetje zoals we van Peter van Straaten gewend zijn. Ik moest er regelmatig om lachen. Enige voorbeelden hiervan:
- God op een wolkje (naar Michelangelo): "Ik doe ook maar wat!"
- Een tekening van een vader en zijn zoontje die bij een stoplicht staan terwijl er een agent bijstaat: "Nóóit door rood fietsen als de politie kijkt."
- Een vader met een rapport in zijn handen terwijl zijn zoontje voor hem uithuppelt: "Nu ga je lekker de juffrouw uitschelden, hè pap!"
- Een oude man die op een bankje in het park zit terwijl twee kinderen aan het spelen zijn: "Later worden jullie lekker oud en zuur."
Eigenlijk moet je zo'n boekje in beetjes tot je nemen, iedere dag een bladzijde bijvoorbeeld. Maar ik was zo nieuwsgierig dat ik het in een keer heb doorgebladerd. Ik denk dat ik er nog vaak naar zal kijken. In vergelijking met zijn eerste bundel "In plaats van bloemen" zijn de tekeningen in "Een prachtige dag" iets groter van formaat en wat soberder vormgegeven. Een aanrader! Voor wie deze tekeningen ziet komt het ook niet als verrassing dat Michiel Wijdeveld ook glas in lood ramen maakt.… (altro)

Een Prachtige Dag is een verzameling cartoons van de hand van Michiel Wijdeveld.

Zijn heel eigen tekenstijl valt meteen op. Alle lijnen zijn recht of rond, ook op plaatsen waar je dat niet zou verwachten. Door daarnaast met het perspectief te spelen, krijgen alle tekeningen iets vervreemdend terwijl het toch zulke dagelijkse tafereeltjes lijken te zijn.

De teksten onder de tekeningen bestaan allemaal uit een zin. Een zin die ook zo uit het dagelijks leven gegrepen zou kunnen zijn zoals bijvoorbeeld "Misschien toch leuker al het rijmt" of "Het leven is een fantastisch feest".

Het is de combinatie van deze twee die het regelmatig een hilarische situatie maken. Zoals het plaatje van de man die kijkt naar zijn net geschreven bordje met 'Eigen Volk Eerst' met de tekst "Misschien toch leuker als het rijmt" en de oude man die achter zijn rollator voortschuifelt met de tekst "Het leven is een fantastisch feest".

Bijna elke tekening met tekst vind ik raak en zou als een poster aan de muur kunnen om lang naar te kijken en van te genieten. Ik heb dan ook mijn best gedaan het boekje heel langzaam te lezen. Steeds een voor een te bekijken. Maar ja, met zoveel leuks is dat wel heel moeilijk. Daarom zal ik het nog wel eens vaker uit de kast trekken en er wat in bladeren.… (altro)

Van klikkerdeklik op internet stuitte ik vorig jaar op het evenement KunstStripBeurs te Utrecht. Als stripliefhebber wilde ik dit wel eens proberen en kwam zo terecht in de Janskerk die was ingericht met lange tafels waar het werk van allerlei verschillende tekenaars was uitgestald. Veelal zaten de makers zelf ook nog achter de tafels.
Er was zoveel dat ik nog nooit gezien had dat ik mijn ogen uitkeek.

En toen viel mijn oog op een mapje met ansichtkaarten waarop een tekening met daaronder een tekstje een grap uitbeeldde. De eerste die ik zag, vond ik zo verschrikkelijk grappig dat ik gelijk wist dat ik van deze tekenaar iets zou willen kopen. Dat werd het boekje In Plaats van Bloemen.

Het boekje komt over als een verzameling ansichtkaarten maar dan in een iets groter formaat. Elke bladzijde bevat een tekening met daaronder een korte tekst. Ruim veertig grappig komen er voorbij en bijna allemaal vond ik ze enorm komisch. Zelden heb ik zo hardop gelachen als bij deze tekeningen. Het gaat om in eerste instantie alledaagse situaties waar dan opeens een absurdistische draai aan gegeven wordt.

Hoe meer ik er las, hoe meer ik eerst naar de tekening ging kijken en pas op het allerlaatst de tekst las die de grap tot een einde bracht.
De tekeningen bestaan uit strakke rechte lijnen waardoor de figuren wat houterig overkomen maar tegelijkertijd juist ook weer heel expressief zijn daardoor. De ronde lijnen staan mooi in contrast.
Michiel Wijdeveld heeft ook een heel eigen manier van bewegingslijntjes weergeven. Vaak bestaan deze uit onverwachte hoekige vormen samen met rondingen.

Ben je nieuwsgierig geworden en wil je een voorproefje? Of wil je zien waar ik gelijk enorm voor viel vorig jaar? Kijk op http://www.michielwijdeveld.nl/cartoons.html… (altro)