Joop Verstraten

Ben er niet erg van onder de indruk, maar boek is geschreven toen de miltaire dictatuur in Myanmar nog heel wat erger was dan in 2013. De economische boycot, waar de auteur uitvoerig en fel tegen is, is over en Aung San Suu Kyi is vrij en met meer prestige bekleed. V's kanttekeningen bij het heldendom van Aung San en het etnische probleem in Myanmar waar ook ASSK te luchtig over is, lijken me terecht. Maar de bespreking van WO II en vele andere dingen vind ik te koloniaal: Japanners zijn alleen Jappen of fascistische Jappen, terwijl volkeren die (eveneens) uit eigenbelang met de Engelsen meevechten (de koloniale onderdrukker, zou ik zeggen) impliciet geprezen worden als aan de kant van de vrijheidslievende Geallieerden staand. Ook in de meer etnografische stukken vind ik de oon te vaak te badinerend-sarcastisch.… (altro)