Christopher T. Pierson

This is the Silmarillion of Dragonlance. It provides the backstory for the better known Chronicles and Legends, but also provides a new perspective on the familiar tales. The style of writing is completely different from anything else on Krynn, and the choice may be intentional. The refined tone and leisurely descriptions of pre-cataclysm Istar give a sense of a lost world. There is none of the slapstick humor of the other series. No kender, gnomes or gully dwarfs are to be found in Istar, to the extent that elves are apparently considered exotic in the insular lordcity. With the possible except of Cathan, the characters are more difficult to relate to than the heroes of the lance.

That said, the language is really only complex compared to the rest of the Dragonlance books, which makes the vocabulary about par for the course for an epic fantasy novel. The pacing was also a pleasant surprise. The descriptive passages at the beginning made me think this was going to be a slog, but it was actually fast-paced and tightly plotted. Instead of the random encounters of a typical dungeon crawl, each obstacle faced by Beldyn and his companions follows logically from the machinations of the other characters and fits into the greater history of Krynn. If the next two books are anything like this, the Kingpriest Trilogy might contain some of the best-written tales of Ansalon.… (altro)

Prachtig geschreven, alsook dat je je kunt inleven in de personages, je je bepaalde gebeurtenissen goed kunt voorstellen. Van deze serie kan zeker een film gemaakt worden. Geen twijfel mogelijk.

Istar komt, voor zover ik mij herinner, ook voor in 'Chronicles' (met Tas en Flint?), en dan is de streek al verwoest. En in Kingpriest Trilogy krijg je meer info daaromtrent (Cataclysm? ).

Wel jammer dat lady Ilista al in het eerste boek uit het verhaal 'verdwijnt' (lees: gedood wordt). Ik dacht echt dat ze nog een belangrijke rol ging spelen in het verdere verloop. Maar ze (haar geest) komt even kort terug in Sacred Fire.

Wat ik niet snap, is waarom Cathan niet geloofde dat hij de 'Chosen Of The Gods' was, toen hij de miceram vond en daar ook de geest van een ex- of wannabe kingpriest ontmoette. Maar doorheen het verhaal heb ik wel altijd aangenomen dat Cathan de rechtmatige 'ruler' was.

Toen Beldyn/Beldinas wat te fanatiek bezig was met het uitroeien van evil, was ik wel wat bezorgd. Veel wizards verdienden het ook niet, daar heb ik mij toch even kwaad gemaakt op Beldinas. Fistandantilus bezorgde mij meestal koude rillingen, hoewel ik in Sacred Fire enige sympathie voor hem voelde, ook omdat hij Cathan hielp te ontsnappen.

Ik had nooit gedacht dat Cathan daadwerkelijk die bloodblossom olie in Beldinas zou 'spuiten', gezien ze toch een goeie vriendschap hadden. Nuja, op het laatst toen Bron bijna vermoord werd door lokale inwoners, toen hij even tot Paladine bad, had ik zo'n gevoel van "tiens, toch wel een redelijk grote gelijkenis met de huidige wereld"



The Kingpriest Trilogy is niet zomaar een derderangsserietje, maar belangrijk om bepaalde dingen/gebeurtenissen te kennen als de streek ter sprake komt in latere boeken (Legends, Tales, ...).… (altro)

Prachtig geschreven, alsook dat je je kunt inleven in de personages, je je bepaalde gebeurtenissen goed kunt voorstellen. Van deze serie kan zeker een film gemaakt worden. Geen twijfel mogelijk.

Istar komt, voor zover ik mij herinner, ook voor in 'Chronicles' (met Tas en Flint?), en dan is de streek al verwoest. En in Kingpriest Trilogy krijg je meer info daaromtrent (Cataclysm? ).

Wel jammer dat lady Ilista al in het eerste boek uit het verhaal 'verdwijnt' (lees: gedood wordt). Ik dacht echt dat ze nog een belangrijke rol ging spelen in het verdere verloop. Maar ze (haar geest) komt even kort terug in Sacred Fire.

Wat ik niet snap, is waarom Cathan niet geloofde dat hij de 'Chosen Of The Gods' was, toen hij de miceram vond en daar ook de geest van een ex- of wannabe kingpriest ontmoette. Maar doorheen het verhaal heb ik wel altijd aangenomen dat Cathan de rechtmatige 'ruler' was.

Toen Beldyn/Beldinas wat te fanatiek bezig was met het uitroeien van evil, was ik wel wat bezorgd. Veel wizards verdienden het ook niet, daar heb ik mij toch even kwaad gemaakt op Beldinas. Fistandantilus bezorgde mij meestal koude rillingen, hoewel ik in Sacred Fire enige sympathie voor hem voelde, ook omdat hij Cathan hielp te ontsnappen.

Ik had nooit gedacht dat Cathan daadwerkelijk die bloodblossom olie in Beldinas zou 'spuiten', gezien ze toch een goeie vriendschap hadden. Nuja, op het laatst toen Bron bijna vermoord werd door lokale inwoners, toen hij even tot Paladine bad, had ik zo'n gevoel van "tiens, toch wel een redelijk grote gelijkenis met de huidige wereld"



The Kingpriest Trilogy is niet zomaar een derderangsserietje, maar belangrijk om bepaalde dingen/gebeurtenissen te kennen als de streek ter sprake komt in latere boeken (Legends, Tales, ...).… (altro)

Prachtig geschreven, alsook dat je je kunt inleven in de personages, je je bepaalde gebeurtenissen goed kunt voorstellen. Van deze serie kan zeker een film gemaakt worden. Geen twijfel mogelijk.

Istar komt, voor zover ik mij herinner, ook voor in 'Chronicles' (met Tas en Flint?), en dan is de streek al verwoest. En in Kingpriest Trilogy krijg je meer info daaromtrent (Cataclysm? ).

Wel jammer dat lady Ilista al in het eerste boek uit het verhaal 'verdwijnt' (lees: gedood wordt). Ik dacht echt dat ze nog een belangrijke rol ging spelen in het verdere verloop. Maar ze (haar geest) komt even kort terug in Sacred Fire.

Wat ik niet snap, is waarom Cathan niet geloofde dat hij de 'Chosen Of The Gods' was, toen hij de miceram vond en daar ook de geest van een ex- of wannabe kingpriest ontmoette. Maar doorheen het verhaal heb ik wel altijd aangenomen dat Cathan de rechtmatige 'ruler' was.

Toen Beldyn/Beldinas wat te fanatiek bezig was met het uitroeien van evil, was ik wel wat bezorgd. Veel wizards verdienden het ook niet, daar heb ik mij toch even kwaad gemaakt op Beldinas. Fistandantilus bezorgde mij meestal koude rillingen, hoewel ik in Sacred Fire enige sympathie voor hem voelde, ook omdat hij Cathan hielp te ontsnappen.

Ik had nooit gedacht dat Cathan daadwerkelijk die bloodblossom olie in Beldinas zou 'spuiten', gezien ze toch een goeie vriendschap hadden. Nuja, op het laatst toen Bron bijna vermoord werd door lokale inwoners, toen hij even tot Paladine bad, had ik zo'n gevoel van "tiens, toch wel een redelijk grote gelijkenis met de huidige wereld"



The Kingpriest Trilogy is niet zomaar een derderangsserietje, maar belangrijk om bepaalde dingen/gebeurtenissen te kennen als de streek ter sprake komt in latere boeken (Legends, Tales, ...).… (altro)