Didier Crisse

Ergens in de Griekse oudheid wordt een kind te vondeling gelegd... Het wordt een bijzonder kind. Van enkele godinnen krijgt het bijzondere gaven.
Atalante wordt in het woud opgevoed door dieren en boswezens, tot ze ontvoerd wordt door jagers. Dan pas komt ze in de echte "mensen"-wereld. Met haar kennis van het woud en haar bijzondere krachten probeert de bloedmooie Atalante zich aan te sluiten bij Jason en zijn Argonauten.
Een vrouw als Argonaut? Kan niet, volgens de heersende principes, tenzij Atalante hen met woord en daad van het tegendeel kan overtuigen!… (altro)

Ergens in de Griekse oudheid wordt een kind te vondeling gelegd... Het wordt een bijzonder kind. Van enkele godinnen krijgt het bijzondere gaven.
Atalante wordt in het woud opgevoed door dieren en boswezens, tot ze ontvoerd wordt door jagers. Dan pas komt ze in de echte "mensen"-wereld. Met haar kennis van het woud en haar bijzondere krachten probeert de bloedmooie Atalante zich aan te sluiten bij Jason en zijn Argonauten.
Een vrouw als Argonaut? Kan niet, volgens de heersende principes, tenzij Atalante hen met woord en daad van het tegendeel kan overtuigen!… (altro)

Luuna's stam zorgt voor de verbinding tussen de wereld van de goden, van de natuur en die van de mensen. Wanneer zij zich terugtrekt in het woud om haar totem te vinden, gebeurt dit net in de nacht waarop het Kwade almachtig is.
Luuna krijgt twee totems, een witte en een zwarte wolf. Maar dat is helaas geen overdadig geschenk van de goden. De gewone nachten zal de wolf van de goden haar totem zijn. Maar in de nachten van de volle maan zal haar andere wolf zorgen dat ze ten dienste staat van het grote Kwaad!… (altro)