Tony Blair
Autore di A Journey: My Political Life
Sull'Autore
Tony Blair was born on May 6, 1953. He graduated from Oxford University in 1976 with a Second Class Honours BA in Jurisprudence. He became a member of parliament for Sedgefield in 1983 and was elected prime minister of the United Kingdom from 1997 to 2007. In 2008, he founded the Tony Blair Faith mostra altro Foundation, which promotes respect and understanding between the major religions and makes the case for faith as a force for good in the modern world. He also leads the Breaking the Climate Deadlock initiative and lectures at Yale University. (Bowker Author Biography) mostra meno
Fonte dell'immagine: Paul Morse (2002), cropped.
Opere di Tony Blair
The Courage of Our Convictions: Why Reform of the Public Services Is the Route to Social Justice (Fabian Ideas S.) (2002) 5 copie
Il nuovo Labour 3 copie
Hitchens vs. Blair: Be It Resolved Religion Is a Force for Good in the World (The Munk Debates) (2011) 2 copie
You must get the message across 1 copia
Message from the Prime Minister 1 copia
Tony Blair - Një rrugëtim 1 copia
Minha visão da Inglaterra 1 copia
Opere correlate
Problem Solved: A Powerful System for Making Complex Decisions with Confidence and Conviction (2017) — Prefazione, alcune edizioni — 25 copie
Investing in Financial Research: A Decision-Making System for Better Results (2019) — Prefazione, alcune edizioni — 3 copie
Etichette
Informazioni generali
- Nome canonico
- Blair, Tony
- Nome legale
- Blair, Anthony Charles Lynton
- Data di nascita
- 1953-05-06
- Sesso
- male
- Nazionalità
- UK
- Luogo di nascita
- Edinburgh, Scotland, UK
- Luogo di residenza
- Edinburgh, Scotland, UK
Adelaide, South Australia, Australia
Durham, England, UK - Istruzione
- Oxford University (St. John's College)
The Chorister School, Durham
Fettes College, Edinburgh, Scotland, UK
Lincoln's Inn, London, England, UK - Attività lavorative
- politician
Prime Minister of the United Kingdom (1997-2007|Labour)
Leader of the Labour Party of the United Kingdom (1994-2007) - Relazioni
- Blair, Cherie (wife)
Blair, L. C. L. (father) - Organizzazioni
- Labour Party of the United Kingdom
- Premi e riconoscimenti
- Congressional Gold Medal (2003)
Presidential Medal of Freedom (2009)
Charlemagne Prize (1999) - Breve biografia
- Anthony Charles Lynton Blair (born 6 May 1953) is a former British Labour Party politician who served as the Prime Minister of the United Kingdom from 2 May 1997 to 27 June 2007.
Utenti
Recensioni
Liste
Premi e riconoscimenti
Potrebbero anche piacerti
Autori correlati
Statistiche
- Opere
- 33
- Opere correlate
- 4
- Utenti
- 1,019
- Popolarità
- #25,282
- Voto
- 3.5
- Recensioni
- 25
- ISBN
- 59
- Lingue
- 14
Zijn regeerperiode werd gekenmerkt door een aantal grote gebeurtenissen, zoals het overlijden van prinses Diana, de aanslagen in Noord-Ierland, de aanslagen op het World Trade Center, de invasie in Irak die daarop volgde én de aanslagen in zijn eigen hoofdstad Londen. Als je alles van tevoren weet…
Het begon echter met de enorme overwinning voor Labour in 1997. Blair wordt premier en ziet zich meteen voor een probleem geplaatst als hij de koningin moet bezoeken. Dan moet hij het protocol door dat ‘kissing hands’ wordt genoemd;
‘Tijdens de ceremonie van het kussen van de handen mag u de handen van de koningin niet echt kussen. U strijkt er voorzichtig met uw lippen langs.’
Ik moet bekennen dat het me van de wijs bracht. Wat bedoelde hij in ’s hemelsnaam? Strijken zoals je de was strijkt, of ze heel licht aanraken?
Dat zijn leuke inkijkjes, net zoals de impact van het vragenuurtje wat feitelijk een kwartier is, maar waar iedere premier erg tegenop ziet. Maar er zijn ergere vuurproeven, zoals in Noord-Ierland. Blair beschrijft goed hoe moeilijk het is om de dialoog met de verschillende partijen aan te gaan. Het is dan ook een succes als er een akkoord komt.
Personele problemen zijn er ook. Ron Davies, de minister voor Wales, wordt beroofd door een zwarte mannelijke prostituee en hij moet het veld ruimen. Wat ik ook interessant vind zijn de typisch Britse problemen, zoals het belang van de vossenjacht. Zelfs Blair moest zich daar even grondig in verdiepen om dit niet te onderschatten. Dat onderschatting op de loer ligt toont ook de crisis rond de mond- en klauwzeer aan;
Tijdens ons bezoek kregen we te horen dat bij het ministerie van Landbouw een geval van mond- en klauwzeer was gemeld in een slachthuis in Essex. Bij zo’n bericht is je eerste reactie: is dat belangrijk? Het antwoord is ja, heel belangrijk. Twee dagen nadat de ziekte was geconstateerd stelde de Europese Commissie een volledig exportverbod in op Brits vlees, melk en vee. Was dat niet wat overdreven, vroeg ik. Nee. Oké, dit is dus echt heel ernstig.
Enstig van een andere orde zijn de aanslagen van november 2001. Er volgt een oorlog in Afghanistan maar de Verenigde Staten en in hun kielzog het Verenigd Koninkrijk verklaren de oorlog aan het terrorisme. Er volgt een jacht op massavernietigingswapens waarbij Saddam Hoessein in irak allesbehalve meewerkt bij de inspecties door de Verenigde Naties. Het gevolg is een invasie van dat land waarbij die massavernietigingswapens niet worden gevonden.
Blair heeft hierop veel kritiek gekregen en hij blijft zijn standpunten in dit boek verdedigen. Die zijn deels verdedigbaar. Saddam Hoessein had bewezen, juist in zijn eigen land, gifgassen te zullen gebruiken. Het is denkbaar dat het land op zoek zou gaan naar technologie om kernwapens te maken als Hoessein aan de macht zou blijven. Hoessein is verantwoordelijk voor de dood van talloze mensen en bij zijn aanblijven zou dat niet stoppen. Allemaal waar. Maar de redenen om het land binnen te vallen, de veronderstelde aanwezigheid van massavernietigingswapens, die klopt niet en dat haalt hij met zijn argumenten niet weg.
Ik besef dat dergelijke memoires geschreven worden om de hoofdrolspeler zo voordelig mogelijk af te schilderen. Ik geloof dat het ambt erg veel vraagt van een persoon en het valt te prijzen dat iemand het zo lang volhoudt. Toch vind ik de persoon Blair niet al te sympathiek. Hij komt erg zelfingenomen over, zoals wanneer hij het over zijn relatie met Bill Clinton heeft;
We waren allebei vernieuwers in hart en nieren. We hadden allebei een losse stijl en oogden jong voor onze leeftijd. En tot op zekere hoogte waren we allebei gemakkelijk in de omgang, maar onder dat oppervlak lag het brok graniet van het fundament.
Als niemand het zegt dan zeg je het zelf maar. Dat neemt niet weg dat dit een boek is vol informatie. Inzichten in hoe het werkt in de wereldpolitiek. Vladimir Poetin die nog gesprekspartner is en Blair die onderkent dat Poetin terug wil naar oude tijden waarin Rusland nog een wereldmacht was met een groot grondgebied. Maar ook George Bush, die de Belgische premier Guy Verhofstadt even niet herkent als voorzitter van de G8:
Hij draaide zich naar mij toe en fluisterde: ‘Wie is die vent?’
‘Hij is de premier van België,’ zei ik.
‘België?’ vroeg George, duidelijk ontsteld door de mogelijke enormiteit van zijn domheid. ‘België hoort niet bij de G8.’
‘Nee,’ zei ik, ‘maar hij is hier als voorzitter van Europa.’
‘Laten jullie de Belgen Europa runnen?’ Hij schudde zijn hoofd, dit keer ontsteld door onze domheid.
Iedereen heeft een uiterste houdbaarheidsdatum en Blair moet er ook aan geloven. Hij had al hartritmestoornissen en moet uiteindelijk het veld ruimen voor zijn partijgenoot Gordon Brown, die het overigens maar één termijn zal volhouden. Het boek is een prima aanvulling op mijn verzameling memoires van politici. De volgende zal wel die van George Bush zijn schat ik in.
Vertaling; Bep Fontijn, Catalien van Paassen, Edwin krijgsman, Amy Bais en Joost Zwart… (altro)