Daniel Bardet

Normandië, de zomer van 1794. Het schrikbewind dat Robespierre sinds mei 1793 voerde in de hoop de vijanden van de Republiek te verslaan, heeft zich tegen hem en zijn partijgenoten gekeerd. Ook zij ontsnappen niet aan de guilotine, hun koppen rollen. Het betekent het einde van de Terreur. Iedereen haalt opgelucht adem en wie vroeger geen voet buiten zijn kelder of zolder durfde zetten, waagt zich nu weer op straat.

Ook de strijd voor de zaak van de Koning-Martelaar en zijn opvolger de kleine Louis XVII, die in de Tempel gevangen zit, heeft een tweede adem gevonden. Meer dan ooit willen de Chouans, de partizanen van het Ancien Régime, hun krachten bundelen.

Onze Timon kan zijn vrienden niet in de steek laten en is evenmin zijn belofte vergeten om de Meeuw weer bij haar beschermheer, graaf Louis de Frotté, te brengen. Vermomd als wonderdokter kammen hij en zijn vrienden de kuststreek uit op zoek naar bevelen uit Engeland.

Maar de Terreur mag dan afgelopen zijn, de Blauwjassen zwaaien nog altijd de plak en kapitein Durieux is de hem aangedane smaad lang niet vergeten. Hij is erop gebrand de Zwarte Mantels achter de tralies te zetten en is vastbesloten zijn persoonlijke rekening met Timon te vereffenen.
Wat volgt is een strijd zonder genade die alleen kan eindigen met de dood van één van de twee...

Elie Klimos en Daniel Bardet hebben met deze ingrediënten een prachtig verhaal klaargestoomd en dat, met het zonnige platteland van Normandië als achtergrond, doorspekt met tragiek, wreedheid, vriendschap en verboden maar innige liefde.… (altro)

1589. Europa kent met de opkomst van het protestantisme (anglicanisme, Calvinisme, Lutheranisme...) zo'n grote religieuze verbrokkeling dat het monopolie van de Rooms Katholieke Kerk doorbroken lijkt.
Aan deze mallemolen ontsnapt evenmin het Frankrijk onder de lakse Koning Hendrik III.
Het wordt zelfs op het einde van de 16e eeuw totaal verscheurd door een meedogenloze fanatiek-religieuze strijd tussen enerzijds de Katholieken onder leiding van Hendrik de Guise en de Heilige Liga en anderzijds de Hertog van Navarra, de latere Koning Hendrik IV en zijn Zwitserse en Duitse huurlingen.
De Drie-Hendriken-Oorlog zou een catastrofe worden in de menselijke geschiedenis.
Een episode uit deze confrontatie leest u in het epos 'Malefosse'.… (altro)

Oktober-november l589: men zou het kunnen geloven: Günther en Pritz waren graag gewoon op weg gegaan naar Anjou en Touraine om lotgenoten te ontmoeten, al was het dan in gezelschap van de sarcastische Roetkop, die niet bij hen is weg te slaan. Op de Loire, die koninklijke, onmetelijke en mooie, maar ook verraderlijke en ontembare rivier, wordt zout gesmokkeld. Dit witte goud moet naar de grenzen van Bretagne gebracht worden. Roetkop, onschuldig schorum vol ondeugden en op zoek naar z ijn identiteit, stuurt nog maar eens de boel in het honderd, maar deze keer tegen wil en dank.… (altro)