Goethe en Schiller zeiden het beiden van elkaar: dat de andere de belangrijkste persoon in zijn leven was geweest. De uitersten raakten elkaar: intuïtie en gevoel bij Goethe, intellect en wilskracht bij Schiller. Hun vriendschap, met al zijn confl icten en spanningen, heeft ze allebei tot topprestaties aangespoord: Schiller schreef zijn klassieke drama's en kreeg ze, met hulp van Goethe, daadwerkelijk opgevoerd; Goethe beleefde dankzij Schiller een tweede creatieve jeugd. Schiller heeft Goethe tegelijk bewonderd, benijd en gehaat. Goethe ervoer de komeetachtige opkomst van Schiller als bedreiging. Ten slotte zou Goethe zijn vriend vereeuwigen met de postume publicatie van hun briefwisseling, en zou hij ervoor zorgen dat Schillers stoffelijk overschot naar de grafkelder van de vorst in Weimar werd overgeplaatst. Rüdiger Safranski vertelt het verhaal van deze uitzonderlijke vriendschap, maar ook van een groots moment in de Duitse geschiedenis: het gouden tijdperk van de geest. 'Leerrijk en vol levenservaring zonder vermoeiend te zijn. [...] Safranski is een onweerstaanbare toverkunstenaar.' – Frankfurter Allgemeine Zeitung Over Romantiek: 'Een feest om te lezen. Safranski bewijst zich opnieuw als meeslepend verteller.' – Arnold Heumakers, NRC Handelsblad 'Dit grandioze boek combineert filosofische analyse met verhalende beschouwingen op zodanige wijze dat iets zeldzaams ontstaat: spannend geschreven cultuurgeschiedenis.' – Die Zeit


Toon minder


Recensie(s)

De vriendschap tussen de grote Duitse literatoren Goethe en Schiller baarde in hun eigen tijd en wereld al opzien. Aanvankelijk leken ze eerder elkaars volkomen tegenstrevers. Schiller bezong de vrijheid en was een aanhanger van de Franse Revolutie die door Goethe werd verafschuwd. Goethe kwam uit een aanzienlijke familie, had een goedbetaalde vorstelijke baan en een uitgebreid netwerk. Schiller moest zich omhoog huwen, moest vluchten voor een hertog en leed aan een ongeneeslijke longziekte. De auteur beschrijft op levendige wijze hoe deze twee mannen elkaars grootheid erkenden en over alle grenzen heenstapten. Hij laat ze zichzelf tekenen door hun eigen uitspraken en brieven. Elk citaat wordt verantwoord in het notenapparaat. Hij gaat daarbij beschrijvingen en oordelen niet uit de weg en verdiept zodoende het inzicht van de lezer zonder schoolmeesterachtig te worden. Men blijft geboeid lezen en voor liefhebbers is het boek een absolute must. ( )

http://www.perlentaucher.de/buch/32938.html ( )