Van Willem J. Ouweneel, over wie gezegd wordt dat hij sneller schrijft dan God spreekt, verscheen in 2006 De vrouwe van de Camino, een als roman geschreven reisverslag vol gesprekken met medepelgrims richting Santiago de Compostela in Noord-Spanje. Ouweneel liep zelf een kleine 800 kilometer van het uiterste zuiden van Frankrijk naar Finisterra in het noordwesten van Spanje. Hoofdpersoon Theo, theoloog en evangelisch (ex-)voorganger, krijgt bij vertrek een profetie dat hij onderweg 4 leraren zal ontmoeten, waarbij Sang Real en een ontmoeting met een onbekende vrouw centraal staan.

In een vlot tempo wordt de reis beschreven. Hoeveel buitennissige pelgrims Theo ook ontmoet, een aantal zijn heel bijzonder voor hem, confronteren hem met allerlei inzichten, feiten en persoonlijke 'waarheden' omtrent de vrouwe van de Camino, de wortels van de pelgrimage. Therese, vanaf dag 1 in het vizier van Theo die alsmaar verliefder wordt, lijkt de vervulling van de droom te worden, maar zorgt ook voor de ontknoping. En passant worden de werken van Dan Brown gekraakt, worden nieuwe complotten rondom Tempeliers gesmeed en blijft de lezer overladen achter met een bloemlezing uit de godsdienstige, filosofische en historische beschouwingen over kerken, wegen, grondleggers, strijders en geestelijken. Dat Theo de anderen ondanks alles mag leren over het evangelie kan op de lezer overkomen als een als roman verkapt traktaat, hoewel uit alle verschillende overtuigingen het lastige blijkt om de ander van jouw waarheid te doordringen. Daar is goddelijke hulp bij nodig. Het happy end ligt voor de hand, maar leert de mannelijke, christelijke lezer over de eigen verantwoordelijkheid. ( )