De schrijver slaagt er telkens in om zinnen te schrijven die je de behoeft geven om ze te herlezen. Omdat ze zo mooi geschreven zijn. ( )

De IJslandse ik-verteller mag als 10-jarige een zomer doorbrengen bij zijn opa en oma in Noorwegen. Hij leert Noors en komt in contact met leeftijdgenootjes, met wie hij van alles uitspookt. Gelukkig zijn de trouwe metgezellen Lichtvoet (indiaan) en Tarzan, zijn fantasievrienden, meegekomen.
Het verhaal springt af en toe 20 of 30 jaar verder, als de ik-verteller terugkijkt op die tijd en wat er daarna gebeurd is. Weer genoten van de taal van Jón.