Een typisch dagboek : realistisch.
Atypisch voor Ilja L. Schleijffert, wegens het gebrek aan ironie !! Maar geconfronteerd met de bittere werkelijkheid en zijn beroving van bewegingsvrijheid inhiberen de auteur in zijn specifieke schrijfstijl , zoals hij ook letterlijk aanhaalt in dit dagboek. Toch een vlotte pen en gewoon knap geschreven, vandaar de score van : 2,5. GT- 06/07/23 ( )

Heler, vlot leesbaar en helemaal menselijk.

Pfeijffer ligt ons niet altijd, dat zal een beetje aan ons en een beetje aan hem liggen. Maar zijn Quarantaine-dagboek hebben we graag gelezen. Helder, scherpzinnig en met prachtige zinnen beschrijft hij dag op dag zijn eigen ervaringen en die van zijn omgeving tijdens de scherpe lockdown gedurende het voorjaar van 2020 in Genua, Italië waar hij woont.

Een confronterend relaas omwille van de harde feiten waarmee de Italianen geconfronteerd worden en verhelderend omdat we allemaal wel eens opnieuw uit het oog verliezen waarom we in deze situatie zijn beland en wat daar de bedoeling van is.
Maar wat zijn dagboek helemaal lezenswaardig maakt, is de menselijkheid er van. Ook Pfeijffer twijfelt en stelt de boel in vraag, waarna hij daags nadien weer helemaal overtuigd is van de logica van de quarantaine. Bij aanvang sprak hij over 'een griepje' maar snel geeft hij toe dat hij de impact en de gevolgen van COVID-19 schromelijk onderschat heeft. Pfeijffer geeft zichzelf en zijn omgeving bloot, wat het voor de lezer aangenaam maakt omdat de twijfels, de opstandigheid, de aanvaarding, de paniek en de hunkering naar een normaal leven (wat dat ook moge zijn) herkenbaar zijn en elkaar regelmatig afwisselen.
Puik werk, zinvol leesvoer.
( )