Knoerthard
"Ik heb Bernet leren kennen in de jaren 1980, toen ik nog maar net kennis had gemaakt met de ongelofelijke resultaten van de Europese stripkunst. Hier was een man die zijn tekenprestaties volledig in dienst durfde te stellen van zijn vertelkunst. Een vorm van minimalisme die volledig eigen is aan zijn stijl dat het van zichzelf een verhalend element is geworden. Ik ken niemand die zo goed tekent en met zoveel intelligentie als Jordi Bernet." Dixit Will Eisner.

Ome Willem heeft gelijk. Torpedo is een van die reeksen waarbij je haast durft te vergeten hoe goed ze getekend is, net omdat het nooit opzichtig is. Bernet laat het er ook altijd uitzien alsof het hem geen enkele moeite kost. Geen lijn te veel, geen overbodig camerastandpunt, geen gekke decoupage. Keer op keer een oerdegelijke prent die zegt wat ze moet zeggen, en niks meer. En ondertussen zit je al tien bladzijden verder.

Want de verhaallijnen, hoe kort ze soms ook zijn, zijn enorm meeslepend. In de onderbuik van New York in de jaren 1930 is Luca Torelli, ook bekend als Torpedo, een van de gemeenste schurken die je tegen het lijf kan lopen. Zijn leefwereld is er een van mooie vrouwen, snelle wagens, zware kalibers en vlijmscherpe messen. Je zou al heel snel genoeg kunnen hebben van zo'n personage, maar in die val loopt de reeks niet. Je krijgt steeds net genoeg van Torpedo's achtergrond te zien om ergens begrip voor hem te hebben. Je kan het een haai niet kwalijk nemen dat hij bijt.

Opvallend aan dit deel is de hoeveelheid seks die erin voorkomt. De reeks stond al niet bekend om zijn romantisch beeld van de paringsdans, maar hier gaat het er wel heel hard aan toe. We werden er af en toe een beetje ongemakkelijk van. En net dat is nodig. Het is niet gratuit, maar nodig om te tonen hoe een jongen tot een beest van een man opgroeit. Knoerthard, recht voor de raap en hondsbrutaal. Alsof je in de loop van een revolver kijkt.
WIM DE TROYER --- mei 2018 ( )