Naar de Chinees. Dat was vroeger voor mijn ouders een uitje en voor mij als kind een kwelling want ik ging liever naar de snackbar. Maar tijden veranderen. Wanneer wij nu in Nederland op pad zijn, hebben wij de gewoonte ontwikkeld om in voor ons onbekende dorpen een Chinees te vinden om daar te eten. Tot ons verdriet lukt dat lang niet altijd meer zo goed als jaren geleden toen er nog wel in elke plaats in Nederland een Chinees restaurant te vinden was.
Het boekje Chin.ind.spec.rest. een verdwijnend Nederlands fenomeen leek me dan ook op mijn lijf geschreven.

Het boekje is een fotoboek met daarin 1090 restaurants verbeeld gesorteerd op allerlei uiterlijke kenmerken zoals bijvoorbeeld leeuwtjes voor de deur, neon groen-rode uithangborden, het soort pand of een kauwgomballenautomaat aan de buitenmuur. Het meest intrigerende vind ik wel de armoedige panden en onmogelijke plekken (soms op een industrieterrein) waar deze restaurants zich bevinden. Opmerkelijk is ook hoe verwaarloosd veel van deze eetgelegenheden er heden ten dage bij staan. Alsof er sinds de opening in de jaren zeventig niets meer aan gedaan is.
Het zien van zoveel Chinees Indische restaurants roept bij mij vooral heel veel sentiment op en doet denken aan vroeger toen uit eten gaan nog een ware luxe was.

Heel erg leuk dat deze restaurants in een fotoboek bij elkaar zijn gebracht want het is toch een uniek fenomeen en de vraag is hoe lang dit nog bestaat.
Wat ik jammer vind van dit boek is dat veel foto's bijzonder klein zijn afgedrukt waardoor ik het niet zo goed kan bekijken als dat ik wel zou willen. Er zitten ook een aantal grotere, bladvullende foto's bij en dat geeft gelijk veel meer mogelijkheden om alle details goed te kunnen zien. Ik weet niet of hier bewust voor is gekozen zodat mensen een groter exemplaar van hun favoriete Chinees gaan bestellen bij de auteur zoals wordt aangeboden achterin het boek. Maar ik vind het wel een gemis dat er zoveel foto's zijn en ik ze niet echt kan bekijken.

Een ander minpuntje vind ik de toon van de teksten. Er is niet veel tekst maar dat wat er is heeft een ironische ondertoon. Zoiets kan even leuk zijn maar een heel boek lang maakt het op den duur vervelend. Waarover ik liever had gelezen is de oorsprong van deze restaurants in Nederland of hoe het kan dat deze restaurants zo populair waren in de jaren zeventig en tachtig. Ook had ik wel wat meer willen weten over de Chinese cultuur in Nederland. Of bijvoorbeeld hoe het kan dat al die restaurants qua eten zo exact op elkaar lijken. Of dat dit alleen voor ons Nederlanders zo lijkt maar niet zo is.

Mij laat het boek achter met het gevoel dat als je dan toch zoveel moeite hebt gedaan om al die restaurants te fotograferen, had dan ook wat meer verdieping gezocht in de restaurants zelf. ( )