Een Amerikaanse op leeftijd geraakt niet los van haar kindertijd en jeugd. Na lang aarzelen besluit ze haar verleden toch van zich af te schrijven. Ze is een Berlijnse, een half-joodse opgroeiend in een Joods vijandig Duitsland in de Tweede Wereldoorlog. Haar vader is kunnen vertrekken via Amsterdam naar De Verenigde Staten. Hij kan er zijn dokterspraktijk voortzetten. Eva en haar moeder geraken echter niet aan de juiste uitreisvisa en moeten uiteindelijk in Berlijn blijven in het kleine appartement van de grootouders. Als halfbloed is zij voortdurend op haar hoede. Zij maakt alles mee : van beginnende schaarste en de eerste bombardementen tot de uiteindelijke binnenkomst van de Russen. Na de oorlog trekt Eva met haar moeder naar de Verenigde Staten. Het gezin lijkt herenigt, het geluk ligt op de deurmat, maar schijn bedriegt. Noch Eva, noch haar moeder kunnen hun Europese verleden echt van zich afschudden. De moeder van Eva gaat ten onder aan de fles en haar vader verliest de strijd tegen een agressieve kanker. Als 20-jarige staat Eva er alleen voor in een land dat nooit helemaal het hare zal worden.
Het boek is ontwapenend geschreven, vanuit het vertelperspectief van een kind. De oorlog is een quasi zijdelings gebeuren. Het leven is een strijd met nu en dan een paar mooie momenten... ook als het oorlog is. Het boek handelt vooral over heimwee en onvervulde verlangens en een heleboel vergeefsheid die niet opgebruikt raakt.
Een blik op de verantwoording achterin het boek, doet ons vermoeden dat veel herinneringen en informatie 'geleend' zijn. Niettemin is het boek een mooi relaas van een kinderleven in het oog van de storm. ( )