Fresia en Akelei zijn een onafscheidelijk stel, zo lijkt het. Fresia heeft succes als schrijfster, Akelei komt steeds minder aan beeldhouwen toe. Als Akelei zwanger wil worden en dat niet lukt, bedenkt Fresia dat als ze het aanbod van het Rode Kruis om een reportage over een land in Afrika te schrijven aanneemt, ze daar een kind kan stelen. In Afrika loopt het allemaal niet zoals Fresia het zich had voorgesteld en intussen komt Akelei onder invloed van een perverse vrouw die haar tot de wreedste dingen aanzet. En het einde mag de lezer zelf invullen.
Voor mij is het boek te extreem en te weinig genuanceerd om echt in het verhaal te kunnen geloven.