Francine Oomen. Hoe overleef ik een gebroken hart?

Ik kon mij al snel inleven in de wereld van Roos.
De brugklas, verliefd zijn, vriendjes & vriendinnetjes, het zijn allemaal onderwerpen die ik herkende vanuit mijn eigen middelbare schooltijd.
Voor mij heeft dit boek 2 kanten.
Aan de ene kant is het een grappig boek.
Rosa beleeft grappig avonturen met haar vrienden.
Aan de andere kant is het ook een aangrijpend en verdrietig boek.
Onderwerpen als 'de dood(Alexander)' en scheiden zijn zeer zware onderwerpen, vooral voor kinderen op de basisschool.
Op het ene moment moest ik erg lachen om het boek, op het andere moment schrok ik van de gebeurtenissen die Rosa meemaakte(slaande ruzie met Alexander, samen met een jongen(Rob) dronken op het strandfeest).
Mijn gevoel wisselde voortdurend tijdens het lezen van dit boek.

De hoe overleef ik serie vind ik een leuke serie. Alle boeken altijd met plezier gelezen. Dit boek is denk ik wel een boek waar je met de kinderen goed over kan spreken.Zoals inderdaad de dood van Alexander, helaas misschien herkenbaar voor kinderen. Hoeft natuurlijk niet alleen een stiefvader te zijn maar zo wie zo het onderwerp 'de dood.' En ook het onderwerp scheiden. Dat zullen helaas veel kinderen hebben meegemaakt met hun ouders die zijn gescheiden.
En natuurlijk het voorbereiden op de brugklas wat veel kinderen toch best spannend vinden.

Ik had niet verwacht dat dit boek zo heftig was. Hierdoor werd het wel heel spannend. Ook kon ik me goed inleven in het verhaal, omdat ik de verhaallijnen wel herken. Niet alle verhaallijnen herken ik uit mijn eigen leven, maar als ik het niet zelf heb meegemaakt, dan herken ik het wel uit het leven van vrienden of familieleden. Ik heb zelf twee tantes die gescheiden zijn en beide hebben ze een nieuwe vriend. Mijn nichten kunnen helemaal niet met de nieuwe vriend van hun moeder en ik zie wat dat voor consequenties heeft, ook al zijn mijn nichten een stuk ouder dan Rosa.

Gereageerd vanuit de invalshoek; De inhoud van een boek

Ik vind de inhoud van dit boek heel mooi en grappig. Het gaat over een meisje, Rosa, zij speelt de hoofdrol in het verhaal. Maar bij Rosa gaat het allemaal niet zo goed. Haar ouders zijn gescheiden en haar moeder heeft al twee jaar een relatie met Alexander. Maar Rosa mag Alexander niet en hij verbiedt haar om met haar vriendje om te gaan. Maar dan mailt haar vriendje, hij heeft met een ander meisje gezoend. Rosa wil hem niet meer zien. Maar dan gaat het ook slecht tussen haar moeder en Alexander. Ze willen Alexander uit het huis hebben en zetten alle spullen op de gang. Ze gaan gezellig naar Barcelona om daar te gaan winkelen. Als ze terug komen is Alexander nog niet langs geweest. Dan komt er politie aan de deur. Alexander heeft een ongeluk gehad en is overleden. Rosa heeft hem heel vaak doodgewenst, maar nu is het toch echt gebeurd. Rosa haar moeder is er helemaal kapot van en huilt heel veel op de bank. Rosa ruimt op een dag spul op van Alexander, maar haar moeder wordt daardoor erg boos. Ze duwt Rosa, maar die valt met haar hoofd verkeerd. Ze is twee dagen lang bewusteloos geweest. Wanneer ze weer bij komt, zijn haar beste vrienden er. Uiteindelijk komt ook haar ex vriendje om zijn excuses aan te bieden. Hij hoort dan pas wat er allemaal is gebeurd en schrikt heel erg.

Ik ben het eens met s1027013. Ik vind dit ook een zeer geschikt boek om met de kinderen over te praten.
Onderwerpen als 'de dood' en scheiden zijn, helaas, voor veel kinderen herkenbare onderwerpen.
Het onderwerp 'de brugklas' zal goed aanslaan bij groep 7/8.
De brugklas is in groep 7/8 een spannend en aantrekkelijk onderwerp.

Ik had ook niet verwacht dat dit boek zo heftig was.
Roos krijgt nogal wat te verduren in dit boek: scheiding ouders, een zeer agressieve Alexander(de nieuwe vriend van haar moeder) en later het overlijden van Alexander. Ik vind dit boek geschikt voor kinderen vanaf 11 jaar (groep 8).
De onderwerpen zijn te heftig voor kinderen t/m 10 jaar.

Klopt, ik denk ook dat dit boek geschikt is voor groep 8.
Maar ik denk dat het ook wel voorgelezen kan worden in een combinatiegroep 7/8. Wel denk ik, dat als je dit boek voorleest er goed over moet gaan praten met kinderen. Bij sommige kinderen kan het emoties oproepen en is het fijn dat ze daar in de klas over kunnen praten. Er moet dan wel een veilige sfeer in de klas zijn, anders kan dit het praten belemmeren. Ik vind dat alle leerkrachten hier met kinderen over moeten kunnen praten, over dit soort belangrijke onderwerpen. Maar niet alleen in groep 7 en 8. Dit soort onderwerpen kunnen ook in lagere groepen voorkomen. Als leerkracht moet je hier wel bewust van zijn, dat dit soort onderwerpen in eens aan bod kunnen komen. Leerlingen zijn nieuwsgierig, maar aanleiding kan ook een gebeurtenis zijn. Hier moet iedere leerkracht goed mee om kunnen gaan, of denken jullie daar anders over?

Ja het is inderdaad een mooi boek om het onderwerp mee aan te kaarten.

Van dit boek wordt ik ook deels verdrietig dat dit soort dingen gebeuren maar ze zijn wel reëel helaas. Als leerkracht moet je je ook kunnen inleven in dit soort situaties en moet je je inderdaad bewust zijn dat dit speelt bij leerlingen.
Een gebroken hart is niet leuk en zeker niet als je kijkt naar de dingen die Rosa daarnaast nog mee maakt. Ze valt helemaal in een diep dal en voelt zich bij niemand veilig. Erg treurig om dat te lezen. Natuurlijk zijn het hele heftige dingen en hoop je dat geen enkel kind zoiets hoeft mee te maken maar je moet er, zeker als het speelt bij de kinderen, wel over kunnen praten.
Wat was ik blij dat het wel weer een happy end was. Anders ben ik wel een persoon die in die treurige bui blijft hangen. (eventjes dan)

Ja, daar ben ik het wel mee eens. Ik vind het zelf ook prettig als een verhaal goed afloopt. Ik denk dat dit ook moet met dit soort boeken. Want het is toch een heel heftig verhaal. Wanneer het verhaal dan slecht afloopt, slaat dit heel hard aan bij kinderen. En wanneer het goed afloopt, lijkt me dit beter om te lezen. Toch moet je er ook dan nog wel met de kinderen over praten. Vooral als er zoiets in de klas is gebeurt. De hoofdpersoon in het verhaal is een meisje, ondanks dat er wel jongens in meespelen. Denken jullie dat het hierdoor een beter boek is voor meisjes dan voor jongens? Want het is toch redelijk meisjesachtig geschreven, met al die briefjes/mailtjes etc. Dit zijn toch voornamelijk meer 'meisjes dingen'. Of zal een jongen zich ook in kunnen leven in Rosa? Of zal een jongen zich eerder inleven in het vriendje van Rosa?

Ik persoonlijk leef me helemaal in in het leven van Rosa. Ik denk dat het boek toch voornamelijk door meisjes wordt gelezen en dat kan ik ook wel begrijpen. De hoofdrolspeler is wel Rosa, zijn schrijft ook die mailtjes en het draait om haar leven en hoe zij denkt en reageert op wat er allemaal in haar leven gebeurt.
Het zijn inderdaad voornamelijk meisjes dingen maar aan de andere kant horen jongens hier ook van af te weten. Want ook een jongen kan in een situatie komen waarbij hij niet kan opschieten met een stiefvader of moeder. Alleen jongens zullen hier minder snel over praten denk ik.

Gereageerd vanuit de invalshoek: Multiperspectiviteit
Alexander verbied Rosa dingen, hij slaat haar en Rosa's moeder doet er niets aan. Alexander is maar de stiefvader en Rosa is haar echte moeder.
Ik vind het te erg voor woorden om te merken dat Rosa's moeder hier in eerste instantie niets aan doet. Ze praat het gedrag van Alexander eigenlijk weer goed. Ik vind dat je als moeder in zulke situaties moet opkomen voor je kind en moet nadenken of dit vriendje het wel waard is om van te houden.
Gelukkig onderneemt Rosa's moeder uiteindelijk wel actie maar eigenlijk pas als het helemaal uit de hand loopt. Dan besluit ze om van Alexander te scheiden.
Rosa's leven is dan eigenlijk al een tijdje helemaal op zijn kop, het gaat slecht op school, ze maakt verkeerde keuzes.
Als moeder hou je van je kind en als ik als moeder zou merken dat mijn vriend dit allemaal met mijn dochter doet en daardoor haar hele leven op de kop staat had ik toch wel (hopelijk) direct besloten om die kerel er uit te gooien. Meteen bij de eerste keer als hij mijn dochter geslagen had.

Ik ben het er inderdaad mee eens dat dit ook bij jongens voor kan komen. Ik denk ook dat jongens zich wel kunnen inleven in Rosa. Op het moment dat je heel erg in het verhaal zit, kan het ook gebeuren als het een jongen is. Over het algemeen praten jongens wel minder over gevoelens dan meisjes. Jongens houden het eerder binnen, terwijl dit vaak niet de beste manier is.
Ik zou ook hele andere keuzes hebben gemaakt dan de moeder van Rosa. Wanneer ik moeder zou zijn, zouden mijn kinderen toch wel het belangrijkste voor mij zijn. Wanneer ik dan een 'nieuw vriendje' zou krijgen, en het loopt zo enorm uit de hand.. dan denk ik dat ik heel anders reageer dan de moeder van Rosa en toch echt wel voor mijn eigen kinderen zou kiezen. Maar ik hoop dat het nooit zo ver zal komen en dat ik daar nooit over hoef te beslissen.

Ja precies. Je hoopt dat het nooit voorkomt. Ik vind het van de serie ook wel een van de heftigste boeken maar zoals we inderdaad de hele tijd al bespreken moet je het wel met leerlingen soms over dit soort onderwerpen hebben.
leerlingen van groep 8 gaan toch naar de middelbare en kunnen onderwerpen als een gebroken hart wel gaan spelen. Of dat ze in aanraking komen met de verkeerde jongens.
Scheidingen kunnen natuurlijk al eerder spelen want helaas komt dat in de meeste klassen tegenwoordig al wel voor.

Inderdaad, ik denk dat iedereen hoopt dat dit nooit gebeurt bij jezelf. Maar het kan overal gebeuren, dus is het wel goed om het hier met kinderen over te hebben. Ik zie ook steeds vaker scheidingen terug in mijn stageklas. Mijn eigen ouders zijn ook gescheiden, maar gelukkig verliep dat een stuk makkelijker. Ik heb nog steeds contact met mijn vader, ondanks dat ik hem niet zo heel veel zie. Maar op de momenten dat ik hem zie, gaat het prima en hebben we het wel gezellig. Maar nooit, in 13 jaar, ben ik een week o.i.d. bij hem geweest. Vroeger heb ik er wel eens gelogeerd, maar dit is ook maar bij een paar keer gebleven. Ik zie hem op verjaardagen, en bijzondere momenten (geslaagd, rijbewijs, propedeuse) en dat is voor mij voldoende. Maar in de stage komt dit steeds vaker voor, en daarom moet er wel aandacht aan besteed worden.

Ik zou de boeken van de serie 'hoe overleef ik' niet snel uitkiezen om voor te lezen in de klas. Ik vind dat meiden zich makkelijker kunnen identificeren met de hoofdpersoon dan jongens. Wel komen er onderwerpen naar voren die behandeld moeten worden, zoals kindermishandeling, scheiding etc. Ook zulke onderwerpen moeten op een bepaalde manier bespreekbaar gemaakt worden en dat kan heel goed met deze boeken.

Ik vind de boeken van deze serie er zelf heel aantrekkelijk uit zien. De kaften zijn realistisch en ook een hele leuke manier getekend. De illustraties worden gemaakt door Annet Schaap.

Ik ben het met stefanie eens.
Ik denk ook dat jongens zich kunnen inleven in Rosa.
De dingen die zij meemaakt (verliefd zijn, de brugklas, vrienden en vriendinnetjes) zijn onderwerpen waarin jongens zich ook wel zullen herkennen. Wel is het zo dat jongens minder over hun gevoelens praten dan meisjes. Zij zullen hun gevoelens eerder voor zich houden dan dat ze het aan een ander zullen vertellen. Zoals stefanie al aangaf, is dit vaak niet de beste oplossing.

Ik ben het eens met s1027013.
Ik vind het ook bijzonder opmerkelijk dat Rosa’s moeder zich in eerste instantie nauwelijks bemoeit met de situatie tussen Alexander en Rosa. Als iemand je eigen dochter slaat zou ik dit absoluut niet tolereren.
Ik vind ook dat je als moeder in zulke situaties voor je kind moet opkomen.
Dit is naar mijn mening niet meer dan normaal. Ik zou die Alexander meteen het huis uitgegooid hebben.

Multiperspectiviteit
Als ik kijk naar de verhoudingen in het gezin zijn deze niet goed. Als stiefvader (Alexander) heb je niet meteen het recht om kinderen (Rosa) van alles te verbieden. Dit moet wel samen in overleg met de moeder.
Ik vind dus ook dat de moeder hier al had moeten ingrijpen. Na een tijdje loopt het daarom ook helemaal uit de hand, Rosa wordt geslagen door Alexander.

Als ik de moeder van Rosa was geweest had ik veel eerder naar mijn dochter geluisterd. Ik had veel eerder met Alexander gepraat en eventuele problemen uit de weg geholpen.

Thema
De thema's die centraal staan in het boek zijn liefde, vriendschap en puperteit.
In de puperteit krijg je natuurlijk heel wat voor je kiezen.
Je wordt verliefd, krijgt vrienden en vriendinnen, je lichaam veranderd, noem maar op.
Ook Rosa krijgt hier mee te maken. Ze heeft problemen thuis, problemen met haar stiefvader Alexander en problemen met haar vriendje Neuz.

Maar naast deze wat mildere thema's komen er ook wat heftigere thema's aan de orde in het boek.
Rosa krijgt de maken met een scheiding van haar moeder en Alexander. En ook krijgt ze te maken met de dood van Alexander.

Ik ben het eens met stefanie92.
Steeds vaker krijg je op stage te maken met scheidingen in een klas.
Ik heb in mijn groep ook een aantal kinderen waarvan de ouders gescheiden zijn. Je ziet duidelijk een sterke verandering van het kind.
Het is daarom belangrijk om dit ter sprake te brengen in een klas. Dit natuurlijk wel in samenspraak met de ouders en het kind.
Maar zo weten de klasgenoten wel dat ze wat extra rekening kunnen houden met het kind.

Ook kan ik me vinden in de reactie van s1024537.
Ook in mijn familie en vriendenkring komen scheidingen voor. Je ziet en hoort het steeds vaker.
Kinderen hebben hier vaak onder te leiden. Ze zetten zich af tegen de nieuwe vriendin/vriend van hun ouder. En ik snap dat wel. Kinderen willen toch het liefst dat hun ouders weer bij elkaar komen.

De boeken van de, 'hoe overleef ik' serie, zien er altijd heel kleurrijk en aantrekkelijk uit. Alleen daarom al zou je het boek willen lezen.
De boeken zijn ook heel makkelijk leesbaar geschreven.
Ik wilde het boek het liefst zo snel mogelijk uitlezen. Zo benieuwd was ik naar het verloop en de afloop van het verhaal.

Ik vind dat het boek er inderdaad er kleurrijk eruit ziet. het spreekt voor kinderen heel erg aan omdat het zulke vrolijke kleuren heeft kinderen gaan meestal direct op de kaft, de kleur en te tekening af. de tekening die op de voorkant staat is weer te koppelen aan het verhaal van het boek.

francine oomen heeft het boek geschreven. de onderwerpen in haar boek zijn meestal de meest voorkomende onderwerpen bij kinderen, scheiding, gebroken hart etc. haar boeken sluiten aan bij de belevingswereld van de meeste kinderen/ leerlingen.

Mening en betekenis

Ik vind dat de boeken van de over leef ik serie op een boeiende manier voor kinderen is geschreven.
in de verhalen vindt je emoties terug die jezelf ook zijn over komen of als je nieuwsgierig bent naar het onderwerp is het
altijd interessant om er meer van de weten te komen en te kijken hoe het afloopt of hoe het verhaal zal gaan.
ik denk dat het voor vele kinderen wel veel betekend dat de dingen die ze mee maken eigenlijk niet verkeerd zijn, maar dat er meer mensen zijn die het mee maken.
hierdoor leren ze misschien zich weer in te leven in een bepaalde situatie.

Inhoud

Ik vind de inhoud van dit boek en eigenlijk van alle hoe overleef ik ... boeken erg goed.
In dit boek worden er een aantal heftige situaties beschreven als scheiding en dood.
Ik vind het goed dat er boeken bestaan voor kinderen van eind basisschool waarbij dit soort onderwerpen aan de orde komen. Veel kinderen komen hier tegenwoordig mee in aanraking, vooral scheidingen, en het is goed dat ze hier ook over kunnen lezen. Hoe kan je hier nou mee omgaan, wat voor tips kan Rosa hiervoor bedenken.

Invalshoek: Inhoud

Ik vind de inhoud van het boek net als Nathaly erg goed. Ze sluiten aan bij de belevingswereld van kinderen en tieners. Zo zijn er inderdaad heel veel kinderen die helaas in aanraking komen met scheiden van ouders. Ik ben het met Nathaly eens dat het dan goed is dat er voor kinderen boeken zijn die over dergelijke thema's gaan. Dit kan steun bieden voor deze kinderen.

Invalshoek: Herkenning

Ik vind dit boek ook erg goed, omdat ik veel kan herkennen vanuit mijn omgeving.
Gelukkig zijn mijn ouders niet gescheiden, maar ik merk wel dat nu ik ouder wordt er steeds meer mensen ziek worden en ook overleiden.
Ik merk dat dit me wel heel erg aan het nadenken heeft gezet. Er zijn nog niet mensen uit mijn dichte omgeving overleden, maar wel bijvoorbeeld familieleden van vriendinnen. Ik probeer er dan wel echt voor ze te zijn in dit soort situaties.
Ik denk dat als kinderen lezen over de dood, dat ze zich ook beter in kunnen leven in het gevoel wat anderen hebben als ze iemand verloren hebben.

Invalshoek: Herkenning

Ik denk zeker dat lezen een heel positieve werking kan hebben op de ontwikkeling van kinderen. Zo leren ze door te lezen zich in te leven in een ander personage. Als het personage dingen meemaakt die het kind zelf ook meemaakt kan het leren over hoe je je kunt voelen en hoe je kunt handelen in zo'n situatie. Dit kan voor een kind heel prettig zijn om in zijn gevoel erkend te worden. Zo las ik in het boek dat Rosa onzeker was over zichzelf. Toen ik zelf haar leeftijd had en het boek las heeft dit mij erg geholpen.

Invalshoek: Herkenning

Nu je dat zo noemt, die onzekerheid, dat is ook een heel herkenbaar thema. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor veel kinderen die ik in mijn stagegroepen heb gehad.
Vooral in de groep 7 en 8 krijgen ze steeds meer hun eigen stijl en willen ze meedoen met anderen. Dit kan heel veel onzekerheden oproepen.
Ik denk dat als je dit boek voor zou lezen in de klas, dat er heel veel dingen in het boek zijn waar je goede gesprekken over zou kunnen voeren. Er zijn zoveel punten, grote en kleine, die op minstens 1 kind van toepassing zijn.

Invalshoek: De vorm van verhalen

Wat ik ook heel mooi vind in dit verhaal is de manier hoe het geschreven is.
Doordat er de ene keer echt een verhaal verteld wordt en het afgewisseld wordt door een mailbericht van Rosa of haar vrienden krijg je een heel leuke manier van lezen. Er zit heel veel afwisseling in en het is net iets anders dan al die andere boeken om te lezen.
Doordat het verhaal op twee verschillende manieren geschreven wordt kon ik me ook steeds beter inleven in het karakter van Rosa. Je kreeg het verhaal verteld, en je las het vanuit haar eigen gedachten, via de mail. Ik vind dat dit heel slim is bedacht door de schrijfster.

Invalshoek: De vorm van verhalen

Ja, ik ben het helemaal met jou eens. het is erg leuk dat de schrijfster heeft bedacht ook brieven en mails in het boek heeft geplaast. Ik kan mezelf ook nog goed van vroeger herinneren dat ik dit erg prettig vond en leuk. Ik ben zelf dyslecitsch en daardoor altijd veel moeite gehad met het lezen van boeken. Bij deze boeken hielp mij de afwisseling ook om door te zetten met lezen. Ik denk daarom dat de boeken van ''hoe overleef ik ...'' erg geschikt zijn voor alle meiden in groep 6,7 en 8.

invalshoek: herkenning

inderdaad, er worden in dit boek zoveel thema's behandeld dat er voor elk kind wel een herkenbare situatie inzit. Dit maakt dat dit boek voor alle kinderen eigenlijk wel geschikt is.

Invalshoek: Multiperspectiviteit

Als ik de personage in het boek was ...
Dan zou ik heel veel dingen heel anders doen dan Rosa.
Maar dit komt heel erg, omdat ik uit een heel andere gezinssituaties kom.
Als ik echt in haar situatie zou zitten, zou ik misschien ook wel heel opstandig worden.
Maar ik vind het wel lastig om dit te zeggen... Wat ik wel kan zeggen is dat als ik lees hoe Rosa handelt in het boek, ik dit wel snap. Ik snap haar reacties wel.
Ik weet alleen niet of ik zelf ook zo zou handelen in die situaties.

Invalshoek: Multiperspectiviteit

Ik denk inderdaad dat je nooit precies weet hoe je zal reageren als in de situatie van Rosa zou zitten. Je kunt je wel verbeeldingen maken over hoe jij zou handelen, maar je weet nooit of je dat daadwerkelijk ook zou doen. Ik kan net als Nathaly goed begrijpen dat Rosa zo gehandeld heeft en zich zo voelde. Ik denk dat ik zelf ook niet vriendelijk zou zijn tegen een stiefvader en helemaal niet als hij je zo behandelt.

herkenning
een reactie op nathalybouwman je schrijft dat je het fijn vindt dat de schrijver vanuit verschillende oogpunten het verhaal schrijft eigenlijk. Vanuit Rosa zelf of van haar vrienden.
ik ben het er wel mee eens dat het fijn leest en je hebt dan ook een beetje het idee dat je bij het verhaal op één of andere manier betrokken bent doordat er van uit meerdere personen wordt geschreven qua e-mails etc.

Multiperspectiviteit
NatashaWentzel typt dat je nooit pecies weet hoe je in een bepaalde sitautie zou reageren. Ik denk dat het ook wel moeilijk is, je probeert je wel te verplaatsen, in te leven in de hoofdpersoon. Het is echter de vraag of je het zelfde zou handelen als de gene in het boek. Ik vindt dit wel lastig om te beschrijven hoe ik zou reageren in zo'n sitautie, het ligt er net hoe eigenlijk net op dat tijdstip je voelt en wat er nog meer mee speelt.

Het boek gaat over een meisje, dat het niet erg makkelijk heeft. Ze beleeft veel avontur, de minder leuke gebeurtenissen vallen het meeste op. Het vreemdgaan van haar vriendje. De dood van haar stiefvader Alexander en daarna komt ze ook nog eens zelf in het ziekenhuis te liggen. Een boek met een triest verhaal. De titel zegt het al; Hoe overleef ik een gebroken hart..

Herkenning:
Voor kinderen is het erg lastig om dit soort boeken te lezen. En ik denk ook niet dat het geschikt is voor alle kinderen. Dan ben ik het ook wel eens met Stefanie(bericht 8). Het is een verhaal dat kinderen aanspreekt. Sommige kinderen herkennen bepaalde verhaallijnen. Soms willen ze erover praten en het is heel belangrijk om er met de kinderen over te hebben. Dit soort onderwerpen komen voor in de wereld. En de kinderen moeten daarvan op de hoogte zijn. In deze boeken staan ook tips, over hoe je kan handelen. In deze reeks boeken, zijn er allerlei onderwerpen die de kinderen zo iets bij kunnen brengen.

Vanuit invalshoek 'Mening en Betekenis':
Ik vind dat het boek op een boeiende, herkenbare manier geschreven is voor kinderen. In het boek worden emoties goed beschreven en kinderen die dit boek lezen, kunnen zichzelf er eventueel in herkennen. Dat ze weten dat ze niet de enige zijn die iets (vervelends) meemaken.

Vanuit de invalshoek 'Inleven':
Toen ik klaar was met het lezen van dit boek, heb ik er toch even over nagedacht. Ik vond dat de hoofdpersoon, Rosa, veel meemaakt in dit boek. Ze komt in vervelende situaties terecht en moet daar mee omgaan. Ik kon mij wel goed verplaatsen in haar.

Reactie op Natalie Bouwman:
Ik denk dat dit boek wel enigszins geschikt is om te bespreken met de kinderen in groep 7 of 8. Kinderen kunnen zich hierin vast wel in het een en ander herkennen. Ik denk dat je hele boeiende gesprekken met de kinderen kunt hebben over kleine/grote onderwerpen.

Ik wil even reageren op bericht 40:
Het is op zich wel zo, dat er bepaalde onderwerpen in het boek die niet zo snel bespreekbaar worden gemaakt. Toch is dit wel belangrijk, want kinderen krijgen in de toekomst ongetwijfeld te maken met situaties die absoluut niet leuk zijn. Daar kun je als leerkracht bij helpen, door er met de kinderen over te praten.

Ik heb zelf ook gescheiden ouders. Dat is natuurlijk niet leuk, alleen heb ik het (gelukkig) anders beleefd dan Rosa. Toch kan ik mij wel in haar verplaatsen. Het is lastig om hiermee om te gaan, vooral als er dan ook andere factoren een rol spelen in het verhaal.
Ik denk dat als ik dit boek zou introduceren in groep 7 of 8, er wel een aantal meisjes zullen zijn die dit boek aan zullen gaan lezen. Juist omdat het natuurlijk (voor een gedeelte) herkenbaar zal zijn.

Gereageerd vanuit de invalshoek: Herkenning

Ik las dit verhaal op de middelbare school in de eerste klas. Ik kon me helemaal iets voorstellen in de wereld van Roos. Ik kon mij goed inleven in het boek.
Roos kreeg te maken met brugklas, verliefd zijn, vriendjes & vriendinnetjes, dood, vreemd gaan van Roos' vriendje. Dit is voor veel pubers herkenning. Als puber weet je niet goed hoe je hiermee om moet gaan en dit boek helpt je door de tips. En veel pubers krijgen hier mee te maken.

Gereageerd vanuit de invalshoek: mening en betekenis

Ik had dit boek thuis in de kast staan, want ik had het op de middelbare school gelezen. Ik weet nog dat ik het een super leuk boek vond. Ik heb het nu weer gelezen en ik vind het nog steeds goed geschreven. Francine Oomen gebruikt verschillende verhaallijnen en hierdoor is het heel leuk om te lezen. Door de survivaltips en het mailcontact met haar vriendinnen en vrienden kan je je goed inleven in de hoofdpersoon. Haar gevoelens worden heel goed beschreven en zijn echt realistisch voor pubers. Daarnaast vind ik de humor in het boek erg leuk, want hierdoor wordt het verhaal soms ook wat minder zwaar. Het boek heeft voor mij betekenis, omdat het een maatschappelijk probleem aan de kaak stelt.

Invalshoek: inleven

Het boek speelt zich af in de belevingswereld van kinderen in de bovenbouw. Ik denk dat de kinderen die dit boek lezen, zich goed in kunnen leven in de personages. De gevoelens worden heel duidelijk beschreven, maar wel op een natuurlijke manier. Ik heb het boek ook gelezen en ik vond het een geweldig boek. Er zit veel humor in het boek, dit is denk ik ook een pluspunt. Dat werkt meestal goed, vooral bij zo'n onderwerp als dit. De e-mails die steeds weer terug komen in het boek is denk ik een leuke manier van afwisseling tijdens het lezen. Het maakt het wat interessanter om te blijven lezen. De illustraties passen erg goed bij het verhaal.
Super leuk boek!!!

Het boek is leuk geschreven. Ik vind het toch wel fantasie, want er gebeurt wel erg veel in het leven van Rosa. De onderwerpen zijn zwaar voor een basisschool kind, ik zou het zelf niet kiezen voor een kind van groep 8

Invalshoek: Herkenning.

Ik vind dit een mooi boek voor kinderen uit groep 8 en 1e en 2e klas. Er worden veel onderwerpen aangesneden die herkenbaar kunnen zijn voor deze doelgroep. De doelgroep heeft dezelfde leeftijd als het meisje in het boek. Rosa maakt vanalles mee wat er ook in het echte leven kan gebeuren. Het boek is niet alleen serieus, er zit ook veel humor in. Ik vind het goed voor kinderen dat ze d.m.v. een boek kunnen zien dat zij niet de enige zijn. Ook de tips die in dit boek worden gegeven kunnen goed van pas komen en kan deze doelgroep ook goed gebruiken. Ik weet nog dat ik het zelf een heel leuk boek vond en dat ik me heel goed inleven in Rosa.

Invalshoek: Herkenning

Ik vind dat dit boek goed is geschreven voor de belevingswereld voor kinderen uit groep 8 en de middelbare school (tot ongeveer de eerste klas) Er gebeuren in dit boek dingen die bij kinderen rond deze leeftijd ook gebeuren en je bekijkt het vanuit het perspectief van Rosa, die vertelt hoe zij zich voelt, wat ze doet etc. Bovendien lees je ook e-mails, sms'jes en telefoongesprekken wat ook erg van deze tijd is en wat het leuker maakt om te lezen. Voor de rest zit er natuurlijk ook humor in het boek en gebeuren en weleens spannende dingen. Toen ik dit boek gelezen had zat ik ook in de eerste klas, en ik kon me nog goed herinneren dat ik het een super leuk boek vond, omdat het een aansloot op mijn belevingswereld.

Invalshoek: Inleven
In het boek kun je goed lezen hoe Rosa zich voelt. Ze beschrijft haar gevoelens op vele manieren. Je weet hoe ze denkt en wat ze voelt. Hierdoor denk ik dat de kinderen heel erg kunnen inleven in het boek en in de situaties van Rosa. Maar ook haar plezier en humor kun je er goed in teruglezen waardoor je soms zelf ook nog eens moet lachen ( door bijvoorbeeld haar e-mails )

Het is een zeer herkenbaar boek, welke op een leuke manier de herkenbare ervaringen brengt.
De gedachten van de hoofdpersonen komen goed naar voren, waardoor je je heerlijk in kan leven maar ook heerlijk mee kan lachen!

Ik denk dat er veel jongere kinderen zijn die veel uit dit boek kunnen leren. Niet alleen over hoe iets wel aan te pakken, maar ook over hoe ze met emoties om moeten gaan, hoe je positief naar negatieve dingen moet kijken en hoe over een gebroken hart te komen natuurlijk.

herkenning

Rosa is nog lang niet uitgepuberd. Zij heeft nog steeds veel problemen met haar stiefvader. En dan moet ze ook nog mee op vakantie. Vijf weken zonder Neuz, haar vriendje. Hoe moet ze dat overleven? In dit boek staan een heleboel handige tips over liefdesverdriet en puberproblemen, maar het gaat vooral over vriendschap. Voor iedereen die een heel, gebroken, geschaafd of gebarsten hart heeft. Met veel e-mails, brieven én ansichtkaarten!

Volgens mij kan ieder mens zich herkennen in dit verhaal. Het sluit goed aan op de belevingswereld van de jeugd.

Het is al weer een tijdje geleden dat ik dit boek gelezen heb, maar wat vond ik het een fijn boek om te lezen! Eigenlijk vond ik al deze boeken uit de serie ‘Hoe overleef ik…’ heel erg fijn om te lezen omdat ze zo herkenbaar zijn. Je had ook wel eens gezeur met vrienden en ouders en je zat het liefst de hele dag voor een computer met msn, webcam en spelletjes. Dit komt in deze boeken ook helemaal naar voren. Het is zo leuk om e-mails te lezen die Rosa naar haar vrienden schrijft en ook dat is weer herkenbaar. De manier van schrijven past ook bij mijn manier van schrijven in die tijd. Ik vind dat Francine Oomen goede boeken heeft geschreven omdat Francine er voor zorgt dat de kinderen/jongeren zich helemaal thuis voelen bij Rosa. Dingen waar zij mee worstelt, speelde ook veel bij anderen in mijn klas en bij mij. Ik had dan weliswaar geen last van een gebroken hart, maar andere dingen kwamen wel overeen. De boeken uit die serie sloten helemaal aan bij mijn belevingswereld hoe die toen was. Wel is het zo dat Rosa veel meer meemaakte dan wat ik allemaal meemaakte op die leeftijd, maar ach, het is ook een boek.

Dat is ook wel een beetje zo.... het is misschien meer wat voor leerlingen op de middelbare school.

Kimberley, ik ben het met je eens. Al vraag ik mij wel af of sommige leerlingen van groep 8 niet een beetje te jong zijn voor dit soort boeken. Want er gebeuren ook wel veel nare dingen. Wel zijn het echt herkenbare dingen die Rosa meemaakt.

Eline, dat klopt van die verschillende verhaallijnen, dat is mij ook opgevallen!

Invalshoek: de vorm van verhalen.
Wat het lezen erg aantrekkelijk en makkelijk maakt, is het feit dat het boek tussendoor vanuit meerdere personages geschreven wordt door middel van emails. Daarnaast wordt het ook nog eens gewoon verteld. Dit maakt het erg levendig en je verplaatst jezelf ook heel snel van de ene persoon in de andere. Soms blijf je gewoon lezen om te zien wat het antwoord van het andere personage is. Het maakt het soms net alsof je er zelf bij bent. Het taalgebruik is ook best wel van deze tijd, tenminste voor zover ik dit als volwassen persoon kan beoordelen. Alles bij elkaar denk ik dat het boek qua vorm hierdoor laagdrempelig is om te lezen.

Invalshoek: herkenning
Ook al is het voor mij al lang geleden dat ik dezelfde leeftijd als Rosa had, toch was het super herkenbaar en waande ik mij gewoon weer terug in de tijd. Het gevoel wat beschreven wordt over de onzekerheid, vriendjes, opstandigheid, dat is eigenlijk universeel voor deze leeftijd. Met vriendinnen over vriendjes praten, urenlang kletsen met je vriendinnen over jongens. Ja dat is zeker herkenbaar. Dan ga je eindelijk heerlijk op vakantie, maar dan heb je net verkering en zie je elkaar een hele tijd niet. Dat was niet de planning en de vakantie voelt dan echt niet meer relaxed, maar meer als een straf. Wat ik ook erg grappig vond waren de survivaltips die met name in het begin van het boek zijn geschreven, ik kan deze humor wel waarderen. Deze humor schrijft ik namelijk ook in diverse mails aan vriendinnen.

Invalshoek: Inleven (en herkenning)

Ik kon me goed inleven in dit boek. Dat heeft waarschijnlijk ook te maken met herkenning. Ik denk dat iedereen het wel eens heeft meegemaakt dat je relatie uitging en natuurlijk is dat niet leuk. Omdat het verhaal herkenbaar is kon ik me dus goed inleven. Rosa's gevoelens worden goed beschreven in het boek net zo als de grappige momenten in bijvoorbeeld de mails. Ik vond het erg zielig voor Rosa omdat haar relatie over is maar daarbij komt ook nog eens de dood van haar stiefvader (die ze eigenlijk niet eens aardig vond) en vooral het verdriet wat Rosa's moeder dan heeft.

Invalshoek: herkenning
Ik herken veel met dit boek: vrienden, vriendje, school, ouders. Toen ik, net als de hoofdrolspeelster, op de middelbare school zat, had ik ook veel problemen met mijn ouders. Mijn ouders zijn dan wel niet gescheiden, ik heb geen halfbroertje en ook al waren deze problemen een stuk minder erg, ik herkende mezelf er toch in. Ook qua school en vrienden was er herkenning. En natuurlijk waren er ook onderwerpen wat totaal niet herkenbaar is, zoals het overlijden van ‘Apebil’ en de vakantie. Niet alleen herkende ik mezelf in deze verhaallijnen, ook mensen uit mijn omgeving. Vrienden of kennissen van mij met dezelfde situaties als Rosa. Af en toe waren de verhalen best heftig en daar schrok ik wel van. Ook vanwege mijn vrienden met dezelfde situatie. Ik besefte niet hoe zij zich voelden, omdat ik ook niet in het middelpunt van hun problemen sta. En dan zijn deze verhalen van Rosa soms ook wel overdreven, toch besefte ik dat het soms ook best erg kan zijn.

Invalshoek: De inhoud van een boek
Hier gaat het verhaal over een meisje met vrij veel problemen, met de ouders, op school, met haar vriendje. Maar ook beleeft zij leuke en spannende momenten. De verhalen zijn erg wisselend, ze maakt dus leuke en minder leuke dingen mee. De inhoud van de boek was daarom best heftig. De meeste mensen hopen dat deze problemen hen niet overkomt. De hoofdrolspeelster word geslagen door haar stiefvader en dat is absoluut niet hoe het hoort. Dit is fout, helemaal van de stiefvader. Rosa sluipt stiekem het huis uit, vlucht of loopt weg. Dit is natuurlijk ook niet de beste oplossing van Rosa.
Dit boek is geschikt voor kinderen op de basisschool in de hogere klassen. zij gaan binnenkort ook naar de middelbare school en er gaan dus veel dingen veranderen. Ook door de hormonen die komen kunnen ze anders gaan reageren op bijvoorbeeld ouders. Dit boek leert de kinderen wat wel goed is en wat niet goed is. Het is dus een prima boek om dit met een klas te gaan lezen en te bespreken.

Invalshoek: Herkenning
Ik herken wel veel uit dit boek. Rosa heeft veel problemen met haar ouders. Ze heeft een vriendje en dat gaat ook niet altijd even goed. Ik denk dat iedereen in de puberteit dit herkent. Ruzie met ouders, vriendjes op school. Ook de mailtjes in het boek zijn leuk. Ik deed dat ook altijd met vriendinnen, we gingen dan over jongens praten. Ik heb de andere boeken van de serie ook gelezen. Ik vond het altijd super leuk om te lezen. Het hielp me ook wel een beetje.

Invalshoek: De inhoud van een boek
Rosa is aan het puberen. Ze kan het niet goed vinden met haar stiefvader. In dit boek moet Rosa mee naar Barcelona met haar moeder, stiefbroertje en stiefvader. Ze heeft een vriendje, Neuz, die moet ze dus 5 weken missen. Ze ziet er heel erg tegen op. Dan heeft Neuz ook nog met een ander meisje gezoend. Rosa is boos. Toch komt het op het einde van het boek weer goed.

Invalshoek: Rond boeken
Het boek is heel kleurrijk, er zitten veel figuurtjes en plaatjes in en op het boek. Met de illustraties is vrij duidelijk hoe de hoofdpersonen eruit zien. Het is een gemiddeld boek qua hoeveelheid bladzijdes, niet heel erg dun maar ook niet zo dik.

Invalshoek: Herkenning:
In het boek kun je je als meisje van 11 t/m 13 jaar goed herkennen. Het boek gaat over onderwerpen uit de puberteit: vriendschap, liefde, de middelbare school enzovoort. Ik denk dat veel meisjes zichzelf in het boek herkennen qua vriendschap en het praten over jongens. Niet elk meisje heeft natuurlijk gescheiden ouders, maar misschien wel vriendinnetjes die dat hebben. Hierdoor kan de lezer van het boek zich meer inleven in de situatie van haar vriendinnetjes en begrijpt zij andermans situatie beter.

Invalshoek: herkenning

Hoe overleef ik een gebroken hart? vind ik een ontzettend leuk boek. Vroeger las ik altijd alle boeken van Hoe overleef ik... omdat ik er heel veel dingen in kon herkennen. Het zijn echt meiden boeken. Door herkenning kun je echt met het boek meeleven en heb je zin om er in door te lezen. Deze boeken zijn ook echt op leeftijd geschreven en dat vind ik erg knap van de schrijfster.

Invalshoek: herkenning

Ik vind 'Hoe overleef ik een gebroken hart?' een heel leuk boek. Toen ik de boeken van de 'Hoe overleef ik' serie 6 jaar geleden begon te lezen, werd lezen ineens leuk voor mij. Zoveel boeken als dat ik toen heb gelezen heb ik eigenlijk nog nooit weer gedaan.
Ik kon mij zelf altijd heel goed verplaatsen in Rosa, ik kon me altijd heel goed voorstellen hoe zij zich zou voelen. Dit kwam grotendeels doordat ik zelf toen ook in de puberteit zat en er gewoon heel veel vergelijkingen waren. Ook vond ik de tips die altijd in de boeken stonden erg leuk.

Ik heb het boek ook gelezen omdat het op de boekenlijst stond. Ik vond het een erg gemakkelijk boek om te lezen. Het was leuk dat er e-mails en smsjes in stonden geschreven in tiener-taal.
De situatie voelt realistisch aan, ik kan me voorstellen dat er tieners zijn die steun kunnen vinden bij hun eigen liefdesverdriet.

Invalshoeken: multiperspectiviteit, thema en inleven

Ik was vroeger helemaal weg van de 'Hoe overleef ik ...' reeks. Dit omdat de boeken allemaal thema's bevatten die je als (beginnende) tiener tegen komt. En de boeken stonden dus dicht bij mijn belevingswereld, wat de boeken aantrekkelijk maakten. Zo staan liefde en vriendschappen het meest centraal in de boeken. Ook kun je, je als lezer inleven in de hoofdpersoon Rosa en haar vrienden. De keuzes die Rosa maakt zijn keuzes waar ik zelf ook voor zou kunnen komen te staan. In dit boek komt liefdesverdriet en boosheid naar voren en vaak dacht ik bij het lezen 'wat zou ik nu doen?'. Ik vind het een goed boek voor meisjes tussen de 10 en 13 jaar.

Invalshoek: Echt of Onecht?

Veel meisjes van dezelfde leeftijd als Rosa kunnen zich goed identificeren met haar. Dit verhaal is werkelijkheid, want iedereen krijgt weleens te maken met een gebroken hart. In het boek staan veel tips voor een gebroken hart en welke gevoelens je daarbij hebt. Dit komt erg overeen met de werkelijkheid. Op sommige moment stop je met lezen en denk je van: "hoe zou ik reageren? wat zou ik doen?"

Invalshoek: Thema

Het thema van het boek is: een gebroken hart. Wat moet je doen als je liefdesverdriet hebt? Je leert hoe je met je gevoelens om moet gaan tijdens een gebroken hart. Wat mag je wel of niet voelen? Zijn daar wel grenzen voor? Hoe kom je over je verdriet heen? Het heeft allemaal te maken met liefdesverdriet en proberen weer door te gaan met je leven.

in dit boek kan ik me goed inleven. ik heb onlangs een relatie uit gehad, en ik vind dat het heel goed beschreven wordt in dit boek hoe je je dan voelt. als kind heb ik dit boek ook al zo vaak gelezen, maar sowieso heb ik boeken van Hoe overleef ik serie heel veel gelezen. ik kan me het meest inleven in de hoofd persoon natuurlijk. ik leef helemaal mee met dit boek, en soms vielen er ook wel traantjes.

Echt of onecht?

Dit boek wordt heel realistisch verteld. Alle meisjes van de leeftijd van Rosa hebben dit wel eens mee gemaakt en kunnen zichzelf identificeren met Rosa. Je kan je goed inleven in de hoofdpersoon, dat het soms net lijkt alsof je het zelf bent. Het is zelfs nog erg handig omdat je tips hoe je hier mee om kan gaan. Dit boek komt overeen met de werkelijkheid van het leven met een gebroken hart.

Invalshoek: Thema

Wat is het thema van dit boek: liefde, gebroken hart. Dit thema is erg interessant voor jongeren. Vooral verliefd zijn spreekt jongeren aan. Iedereen is op die leeftijd een keer verliefd. In dit boek word beschreven hoe je een verliefdheid mee kan maken. Hoe moet je hier mee omgaan. En dan vooral, als de verliefdheid niet wederzijds is. Hoe moet je hier mee omgaan? Jongeren voelen zich erg betrokken bij dit thema.

Invalshoek: inhoud
Het boek is een serie; “Hoe overleef ik”.
Dit boek gaat over Rosa. Haar ouders zijn gescheiden. Ze woont bij haar moeder, de nieuwe vriend van haar moeder en haar half broertje. Alexander, haar stiefvader is overspannen en staat Rosa regelmatig. Haar moeder komt nooit voor haar op, in angst dat Alexander haar verlaat.
De vakantie is inzicht, maar Rosa ziet de reis naar Barcelona niet zitten. Ze moet dan haar vriendje achterlaten en haar 2 beste vrienden, Jonas en Esther. Helaas heeft ze niet veel keus. Een grote hobby van Rosa is graffiti spuiten met haar vriendje.
Wanneer ze op vakantie gaat, is het één en al ergernis en frustraties. Rosa heeft veel ruzie met Alexander en hij slaat haar. Als ze even de gelegenheid ziet om naar een internetcafé te gaan, grijpt ze die kans en checkt haar mail. Dan leest ze de mail van haar vriendje, die met een ander meisje heeft gezoend. Ze is over de rode en maakt het uit. Ondertussen heeft ze iemand ontmoet in Barcelona en gaat ’s avonds met hem mee naar een strandfeest. Ze raakt dronken en zoent met hem. Wanneer ze terug is in het appartement, krijgt ze ruzie met Alexander, omdat ze weg is gebleven, zonder te zeggen waar ze was. hij slaat haar, haar moeder en halfbroertje en vertrekt met een kwaaie kop. De moeder van Rosa vindt dit de druppel en besluit een brief te schrijven voor Alexander, dat ze wil scheiden. Ze zet zijn spullen op de gang en maakt de volgende dag een leuke dag met haar kinderen.
Wanneer ze terugkomen van een leuk dagje, staat de politie voor de deur van het appartement, dat Alexander is aangereden en opslag dood was. De moeder van Rosa is helemaal van streek.
Ze vertrekken terug naar Nederland en de moeder van Rosa wil helemaal niets meer. Het huishouden en zorgen voor het broertje komt op Rosa neer. Na ongeveer een week besluit Rosa de badkamer Alexander-vrij te maken en gooit al zijn spullen in een vuilniszak. Haar moeder ziet dit en wordt woedend en duwt, waardoor Rosa met haar hoofd op de badrand terecht komt en het bewustzijn verliest.
Als ze wakker wordt, zitten haar vrienden naast haar en vertellen wat gebeurd is. Haar moeder maakt het goed, want het was absoluut niet de bedoeling. ’s Avonds nemen Jonas en Esther Rosa mee naar de graffiti plek van haar en haar vriendje. Hier staat een bericht van haar vriendje gespoten, dat hij vraagt dat ze hem vergeeft.

De "hoe overleef ik" - boeken vond ik altijd ontzettend leuk. Ik kon me goed in de hoofdpersonen inleven omdat het altijd heel realistische onderwerpen zijn. Het leukste uit het boek vond ik de mailtjes die heen er weer werden gestuurd, dat is echt een duidelijk kenmerk van de "hoe overleef ik" - boeken. Deze boeken zijn geschikt voor kinderen in de bovenbouw, met name voor groep 8 zijn dit heel leuke boeken.

Ik was 13 jaar toen ik het boek las. Ik vond de boeken van ''hoe overleef ik'' altijd er leuk. Er gebeurde veel in de boeken die je kon vergelijken met jezelf. Ik kon me daardoor erg inleven in het boek omdat er veel dingen gebeurden die in mijn levensfase ook voorkwam. Zoals de puberteit, je lichaam veranderde. Tijdens het lezen zat je erg diep in het boek. Dat kwam doordat het verhaal aansloot met mijn leeftijd. De verliefdheid kwam ook in beeld. Zelf was je daar altijd nog wat zenuwachtig over. Je las veel vergelijkingen in het boek met jezelf.

In het verhaal van Rosa kon ik, en ik denk heel veel met mij, me altijd goed inleven. In de tijd dat ik het boek las (en andere boeken van Hoe Overleef Ik), was ik erg aan het puberen. Ik had steeds vaker vervelende situaties met mijn ouders en kon dan in de boeken van Francine Oomen lezen hoe Rosa daarmee omging. In het boek Hoe overleef ik een gebroken hart, wist ik mezelf ook goed te vinden, omdat er veel dingen in het boek voorkwamen die ik in die periode van mijn leven ook meemaakte.

Invalshoek: Rond boeken

De serie boeken 'Hoe overleef ik ...?' van Francine Oomen is echt geweldig! Ze zijn geschikt voor kinderen tussen de 10 en 14 ongeveer. Maar ook voor volwassenen zijn de boeken nog leuk om te lezen! Ik heb de eerste 12 boeken gelezen. Elk boek gaat over een bepaalt thema. Vaak betreft het een onderwerp waarin tienermeiden erg geïnteresseerd zijn. Het boek gaat over de hoofdpersoon Roos en al haar vrienden en familie. Ze beleeft van alles! Elke keer iets nieuws. De boeken hebben kleurrijke kaften. Meestal staat Roos op de voorkant met vrienden. Of er staat een plaatje dat betrekking heeft op het besproken onderwerp in het boek. Het lettertype is gemiddeld en er wordt regelmatig gebruik gemaakt van illustraties. Het zijn overzichtelijke boeken, ook niet al te dik. Het is op een vlotte manier geschreven. Op een manier dat interesse wekt bij tieners. De boeken zijn vaak heel leuk en grappig om te lezen, maar er is ook altijd wel een soort moraal. Of een probleem wat besproken wordt. Hierdoor heb ik de boeken altijd gelezen. Ze bleven mij altijd boeien!

Invalshoek: rond boeken

De boeken van hoe overleef ik, ze staan nog steeds in mijn kast! Ik heb de hele reeks gelezen en dus ook: hoe overleef ik een gebroken hart. Alle boeken gaan over iets anders, telkens komt er een ander onderwerp aan bod. Er zijn echt ontzettend veel meiden die deze boeken hebben gelezen/lezen. Alle boeken van hoe overleef ik hebben een kleurrijke kaft, hier zijn ze vaak ook aan te herkennen. Meestal zie je op de voorkant Rosa staan. De voorkant van het boek zegt iets over de titel en de inhoud van het boek. De auteur van het boek is Francine Oomen. Zij schreef haar verhalen zo dat het precies aansluit bij een bepaalde leeftijdscategorie en ze laat je ook heel erg inleven in de verhalen. Ik heb deze boeken leren kennen doordat mijn vriendinnen ze ook hadden.

Na het lezen van het boek vond ik het een heftig boek vanwege de manier waarop de stiefvader van Rosa omgaat met Rosa en haar moeder en haar broertje. Ook de dood van de stiefvader en de gebeurtenissen daarna zijn ook erg heftig. Wat ik erg mooi vind aan het boek is de goede weergave van Rosa haar gedachtes en emoties doormiddel van brieven en mails. De gebeurtenissen in het boek geven de realiteit weer want die dingen gebeuren ook in het echt. De vriendschap tussen Rosa en Esther en Rosa en Jonas ontwikkelt zich in de serie en in dit boek zie je hoe sterk die vriendschap is.

Invalshoek: Rond boeken

De boeken van 'Hoe overleef ik..' vond ik vroeger altijd erg leuk! Het gaat grotendeels over dingen die jij als puber ook kunt meemaken. Erg leuk! In de boeken wordt er op problemen ingegaan, en helpen de vrienden Rosa en Jonas elkaar. Ik pikte daar zelf ook altijd wat van op. Ook waren de boeken altijd erg spannend. Want Rosa maakte natuurlijk niet altijd leuke dingen mee. Zoals haar stiefvader die altijd heel erg vervelend was en haar vriendje Neuz waar ze soms problemen had. De voorkant van de boeken zien er ook erg leuk uit, het heeft een leuke opvallende kleur en de illustraties zijn ook erg leuk! Zeker een aanrader voor kinderen van 12 t/m 16 jaar.

Invalshoek: Mening

Het verhaal gaat over Rosa. Rosa heeft het niet fijn thuis, ze heeft veel ruzie met haar stiefvader Alexander en ze krijgt vaak straf van hem omdat ze alles verkeerd doet volgens hem. Rosa heeft een vriendje, hij heet Neuz. Op school gaat het niet goed met Rosa, ze haalt veel onvoldoendes en moet een jaar over doen. Wanneer ze in de zomer op vakantie gaat, krijgt ze erge ruzie met haar stiefvader. Ze gaat naar een internetcafé en leest een mail van Neuz dat hij met een ander meisje heeft gezoend. Rosa maakt het uit en gaat ’s avonds uit in Barcelona. Daar ontmoet ze een leuke jongen, die later helemaal niet leuk blijkt te zijn. Hij probeert haar aan te randen en ze vlucht snel terug naar haar appartement. Haar stiefvader is weggelopen na de ruzie met Rosa. De volgende dag staat de politie voor de deur om te vertellen dat Alexander omgekomen is bij een auto-ongeluk. Rosa's moeder is erg van streek en ze vertrekken terug naar Nederland. Wanneer Rosa op een dag Alexander zijn spullen weg wil gooien word Rosa’s moeder zo boos dat ze Rosa tegen de badrand aanduwt. De volgende dag word ze wakker en zitten haar vrienden om haar heen. Rosa's moeder biedt haar excuses aan en haar vrienden nemen haar mee naar een graffititekening van Neuz. Daar stond op Forgive me, Rooz & Neuz 4-ever.

Invalshoek: rond boeken

De boekenreeks ‘Hoe overleef ik’ was toen ik ongeveer 11 jaar was bij ons op school razend populair. Iedereen las de serie van Francine Oomen. Daarom ben ik ook begonnen met ze te lezen. Na het eerste boek was ik verkocht. De boeken zijn ontzettend leuk om te lezen, vond ik. De verhalen speelden zich af in een gewoon gezin en was daarom heel herkenbaar. Ik vond het altijd leuk om even in een andere wereld te zitten als ik dat las. Wanneer je het ene boek uit had, kon je zo verder naar deel 2,3,4.. Er zijn in totaal wel 13 ‘Hoe overleef ik’ boeken uit gekomen. Er is ook een film over gemaakt en een televisie serie. De verhalen liepen altijd wat voor op mij. Bijvoorbeeld wanneer het over zoenen of vriendjes ging, was dat ontzettend spannend om te lezen. Al met al een hele leuke serie boeken!

Invalshoek: Herkenning (hierin lijkt het verhaal op mijn leven…)

Ik heb zelf ook wel is een gebroken hart gehad en ik kan me dus goed herkennen in de hoofdpersoon van dit boek. Ik weet ook hoe het is als het uitgaat met je vriendje en hoe boos en verdrietig je je dan kan voelen.

Invalshoek: Mening en betekenis (wat ik vind van dit boek en wat het voor mij betekent…)

Ik vond dit een erg leuk boek om te lezen, omdat je er zoveel in kon herkennen. Het was toentertijd fijn om te weten dat er meer mensen waren met een gebroken hart. Ik vond het mooi dat aan het eind toch alles goed kwam met Rosa en dat vond ik ook een beetje de betekenis. De betekenis dat er dingen rot gaan, maar er altijd wel een oplossing is.

Invalshoek: Herkenning (hierin lijkt het verhaal op mijn leven)

In het boek 'Hoe overleef ik een gebroken hart?' gaat over een meisje waarin iedereen zich kan herkennen. Iedereen heeft wel eens liefdesverdriet gehad en weet hoe verschrikkelijk verdrietig of boos je kunt zijn. Toen ik ongeveer 13 jaar oud was, heb ik dit boek veel gelezen. Ik kon mezelf hier goed in vinden en dan voelde ik mezelf niet meer alleen. Op deze leeftijd zoek je ergens troost en praat je niet over je gevoel. Het is dus fijn als je een boek kunt lezen, waarin iemand hetzelfde voelt. Voor mij was dit boek een troost.

Invalshoek: Echt en onecht

Dit boek zou echt gebeurd kunnen zijn. Dit komt, omdat de onderwerpen in het boek ook veel aan de orde komen in het dagelijks leven. Hierdoor leef je mee met de hoofdpersoon en weet je hoe ze zich voelt. Dit vind ik altijd prettig als je een boek leest.

Invalshoek 2: Echt en onecht (dit is fantasie en dit is werkelijkheid)
Dit boek zou zeker echt gebeurd kunnen zijn. De onderwerpen die in het boek besproken worden, zoals een gebroken hart, gescheiden ouders, ruzie met de stiefvader en de graffiti sluiten voor sommige jongeren goed aan bij hun belevingswereld. Elke tiener heeft vast wel eens een gebroken hart gehad, heeft gescheiden ouders en kan misschien niet goed opschieten met de stiefmoeder of stiefvader. Hierdoor kun je goed meeleven met de hoofdpersoon. Ik vind dit vaak prettiger om te lezen.

Invalshoek: Rond boeken

Als ik kijken naar de omslag vind ik het allemaal een beetje somber en overdreven. Ik heb zelf bijna alle 'Hoe-overleef-ik' boeken gelezen, en die boeken pasten toen ook in mijn belevingsboeken. De auteur is Francine Oomen, en zij heeft meerder boeken geschreven voor meiden (of jongens) tussen de 11 en 15 jaar. Ik denk dat ik het heb leren kennen via vriendinnetjes, maar ik zou het eigenlijk ook niet meer zo goed weten.

Invalshoek: Herkenning

Ik moet zeggen dat toen ik die boeken las, ik me vaak wel herkende in haar. Francine Oomen heeft het voor meiden, die net in de pubertijd zijn, geschreven in hun belevenis. Dus het verhaal gaat in principe niet zoals mijn leven gaat. Het heeft mij wel geholpen, en ik denk een hoop andere meiden, om meer te leren over typische meiden-dingen. Die je eigenlijk op dat moment gewoon een beetje nodig hebt.

5.Echt en onecht

ik heb de hoe overleef ik - serie met veel plezier gelezen vroeger. vooral omdat het erg herkenbaar is. In het boek komen veel herkenbare aspecten voor. bijvoorbeeld: gescheiden ouders, stiefvaders, verliefd zijn, vriendjes etc. Hier heb je als puber vooral mee te maken. Het is dus een erg realistisch boek.

Dit boek is zo geschreven dat het in de realiteit ook echt gebeurd kan zijn.
De meeste boeken van de Hoe overleef ik..-serie heb ik gelezen. En alle boeken van die serie spreken mij heel erg aan. Het mooie aan de boeken vind ik dat ze allemaal een ander thema hebben en eigenlijk toch ook wel weer allemaal met elkaar te maken hebben. Vooral als je van de basisschool naar het middelbare onderwijs gaat, ben je toch wel wat onzeker. En na het lezen van de boeken van de Hoe overleef ik..-serie weet je toch dat je niet de enigste bent die wat onzeker is.

Tijdens het lezen van dit boek kwamen er toch wel veel emoties naar boven, het is een vrij heftig verhaal. Het gaat immers wel om de dood en om verdriet. In dit boek word goed weer gegeven hoe het kan gaan als er iemand weg valt in het gezin, en hoe iemand hiermee omgaat. Ik vond het wel een verdrietig boek, maar het heeft zeker leuke en mooie momenten.

Invalshoek: inleven

Je kunt je heel goed inleven in dit boek. Er komen tijdens het lezen van dit boek heel veel emoties naar boven. Het boek is best heftig. Het is heel realistisch. Hierdoor kun je je ook beter inleven.
Je leest in het boek hoe het is als iemand in het gezin dood gaat.

inleven:

Doordat de gebeurtenissen in het boek heel dicht bij het dagelijks leven staan kan ik mij heel erg inleven in het boek. De gebeurtenissen die in het boek gebeuren die kunnen heel dicht bij jezelf ook gebeuren. Iedereen is wel eens verliefd. Ik heb zelf een vriendin die is verhuist naar Assen dus ik weet hoe het voor Rosa en Esther voelt om elkaar niet meer zo vaak te zien maar we spreken elkaar, net als Rosa en Esther, nog wel veel via de mail en via, wat in het boek nog MSN was, whatsapp. Ook weten veel mensen hoe het is om iemand te missen voor een tijdje. Dus wanneer Rosa op vakantie gaat weet ik wel hoe het voelt dat ze Neuz(Vincent) 3 weken moet missen. De dood van Alexander kan ik gelukkig niet helemaal vergelijken met mijn eigen leven. Wel weet ik weet hoe het voelt om een dierbaar iemand te verliezen dus ik kan me wel inleven in Rosa. En als je dan allemaal leest wat ze moet doen, zoals voor Abeltje zorgen, krijg je er wel een naar gevoel bij tijdens het lezen.

invalshoek: herkenning

Toen ik het boek las herkende ik mezelf er gelijk in, vooral de periode van mijn 12e tot mijn 17e. Roza is een zelfde soort meisje als dat ik in die tijd was. Het sloot erg aan met die dingen die er toen speelden in mijn leven.
Iedereen heeft in zijn leven wel eens te kampen met liefdes verdriet, en toen ik dit boek las kon ik me heel goed in haar herkennen omdat ik op dat moment het zelfde meemaakte.

Invalshoek: rond boeken:
Het boek is geschreven door Francine Oomen. Ik ben een fan van haar en heb alle boeken uit de Hoe overleef ik... serie gelezen. De boeken zien er over het algemeen vrolijk uit, met veel kleur op de kaft. Zo ook het boek Hoe over leef ik een gebroken hart? Dit maakt het boek meteen al aantrekkelijk om uit de schappen van de bibliotheek of boekenwinkel te pakken. Ik heb dit boek leren kennen, doordat ik de voorgaande boeken uit de serie ook had gelezen. Ik had mezelf voorgenomen om de hele serie te gaan lezen, omdat ik het ontzettend leuke boeken vond en dat heb ik dus ook gedaan.

Invalshoek: inleven:
Er gebeuren veel aangrijpende dingen in het boek. Toen ik het uit had, was ik ook nogal overrompeld, maar ook opgelucht dat het aan het einde van het boek toch een stuk beter ging met Rosa. Zoals na ieder boek uit de Hoe overleef ik... serie had ik allerlei ideeën over wat ik van plan was met mijn eigen leven. Ik vond de boeken altijd erg inspirerend. Tegelijkertijd vond ik ze ook rustgevend, omdat mijn eigen leven er altijd zeer rooskleurig uitzag, ten opzichte van alles wat Rosa meemaakte.

Invalshoek: Echt en onecht.

Dit is een boek waar heel veel herkenbare situaties in voor komen die bijna iedereen wel meemaakt in de brugklas. Deze dingen zouden echt kunnen zijn gebeurt. Aan de andere kant gaat het er ook over dat Rosa een keer dronken is op een strandfeest. Dit is voor mij het onechte deel van het boek. Het is niet logisch dat iedereen in de brugklas al dronken op een strandfeest rond heeft gelopen.

Invalshoek: Inleven

De hoofdpersonage van het het boek 'Hoe overleef ik de brugklas' is Rosa (ook wel genoemd Roos). Heel toevallig heet ik ook Roos. Doordat de hoofdpersonage dezelfde naam heeft vond ik het boek heel speciaal om te lezen. Je gaat je tijdens het lezen in je hoofd voordoen als Roos, waardoor het lezen leuker wordt.

Invalshoek: 1, inhoud van het boek
Het boek, hoe overleef ik een gebroken hart, gaat over Rosa. Ze zit op de middelbare school en woont bij haar moeder, stiefvader en halfbroertje. In dit boek gaan ze met het gezin op vakantie naar Barcelona en daar gaat het goed mis. Na een tijdje kan Rosa haal mail checken en ziet ze een mail van haar vriendje Vincent en daaruit blijkt dat hij iets met een ander meisje heeft. Hier komt de titel dus naar voren, Rosa is heel verdrietig en besluit dat het niks meer gaat worden verder. Op vakantie krijgen Rosa’s moeder en stiefvader een flinke ruzie en omdat het veel te lang duurt voordat haar stiefvader weer terug komt, is Rosa bang dat er iets is gebeurd en dat is ook zo. Hij heeft een auto ongeluk gehad waardoor nu Rosa en haar moeder allebei een gebroken hart hebben. Uiteindelijk komt alles met Vincent wel nog goed.

Invalshoek: 6, Herkenning
Het verhaal lijkt op zich niet op mijn leven. Maar er zitten wel grote waarheden in. Je leest namelijk over een meisje met gescheiden ouders en die weer hertrouwen en vanuit dat huwelijk weer kinderen hebben. Deze huwelijken zijn ook geen garantie dat het deze keer wel goed gaat. De moeder en stiefvader maken namelijk regelmatig nog ruzie. Ook met vriendjes merk je dat het wel eens mis gaat en dat niet alles rozengeur en maneschijn is. Het geeft dus wel een beeld van de werkelijkheid. Als ik namelijk in mijn omgeving kijk dan zie ik veel vriendinnen die ook gescheiden ouders hebben en iedere week heen en weer gaan van woonplek. Het boek heeft dus wel een aantal elementen waar ik herkenning in kan vinden.

invalshoek 1:
Het verhaal gaat over een meisje, Rosa en zij gaat op vakantie naar Barcelona met haar moeder, broertje en haar stiefvader. Eenmaal op vakantie komt Rosa erachter dat Neuz, haar vriendje, heeft gezoend met een ander. Dit verklaart de naam "hoe overleef ik een gebroken hart?" Rosa heeft altijd ruzie met haar stiefvader en Rosa's moeder doet daar niks aan. Op een gegeven moment is de moeder van Rosa het zat en besluit te scheiden van 'Apenbil', maar het duurt wel heel lang voordat hij terug komt en Rosa vermoedt dat er iets ergs gebeurd is. Daardoor heeft Rosa's moeder nu ook een gebroken hart.

invalshoek 6:
Ik herken sommige aspecten in dit verhaal. Mijn ouders zijn ook gescheiden en daarom kan ik mij goed voorstellen hoe Rosa zich daar over voelt. Ik denk dat ook iedereen wel eens een gebroken hart heeft gehad en daarom kan ik mij daar ook goed in inleven.