Roald Dahl. De GVR

Ik vind dit eigenlijk een geweldig leuk boek. dit komt vooral omdat de leraar in groep 8 dit boek toen had voorgelezen. De leraar van groep 8 kon ook goed vertellen dus daardoor blijf je ook in het verhaal. Ik vond het zo leuk dat ik dit het later nog heb gekocht. Ik vond het zo leuk omdat ik zelf dat kleine jongetje wilde zijn.

Je bedoelt natuurlijk: dat kleine meisje. Waarom wilde je haar zijn? Omdat je dan spannende avonturen zou beleven? Of omdat de GVR op zo'n eigen manier met kinderen omgaat? Hij neemt ze heel serieus. Wat ik zelf zo mooi vind aan dit boek is dat het alles op z'n kop zet. De GVR leeft in een heel andere werkelijkheid.

Ik vind en vond het echt een super leuk boek omdat het ook wel een beetje sprookjes achtig geschreven is en ouders gebruiken vaak het verhaal van klaasvaak die zand in de ogen strooit dat dat dan de GVR is. ik vond alleen de film echt heel eng omdat die andere reuzen echt eng zijn.

Ik vind het nog steeds een leuk boek. Dit komt omdat er veel fantasie in zit. Toch lijkt het of het echt kan zijn omdat het meisje er in meespeelt. Er wordt ook verteld dat niet alle reuzen in het verhaal slecht zijn en dit kan de mening van de kinderen hier over veranderen. Sommige kinderen zullen namelijk wel in reuzen geloven.

gereageerd vanuit invalshoek "De inhoud van een boek"

Ik heb de GVR net uitgelezen. Ik vond het een totaal verrassend boek. Had me dit er absoluut niet bij voorgesteld. Het kleine meisje Sofie raakt in contact met de Grote Vriendelijke Reus. Hij brengt kinderen iedere avond prachtige dromen. Er zijn ook 9 andere gemene reuzen. Ze bedenken een plan om alle 9 smerige en mensenetende reuzen te pakken te krijgen. Ze schakelen de hulp in van de koningin van Engeland. Ik heb het boek vorige week in 1 keer uitgelzen.

Gereageerd vanuit invalshoek: "De vorm van verhalen"

De verhalen van GVR zijn fantasieverhalen waarin de GVR de hoofdrol speelt samen met Sofie, want zij werd door een grote vriendelijk reus meegenomen naar Reuzenland. De GVR praat eigenaardig en gebruikt de raarste woorden. Dit las niet altijd even makkelijk weg vond ik..

Gereageerd vanuit invalshoek: "Rond boek"

De GVR staat voor Grote Vriendelijke Reus. Het boek is geschreven door Roald Dahl. De hoofdpersoon van het boek is de grote vriendelijke reus. Mensen zeiden wel eens over Roald Dahl dat hij zelf ook groot en vriendelijk was. Het verhaal is afgedrukt in een groot lettertype. Het is een dik boek. Ik denk dat sommige kinderen dit afschrikt, maar er zullen ook kinderen zijn die dit heerlijk vinden. Ik dacht zelf dat ik erg lang over het boek zou doen, maar kon hem in 1 keer uitlezen. Het is een boek wat voor mij makkelijk wegleest, maar ook voor kinderen. De GVR praat wel onduidelijk, zo worden de woorden ook opgeschreven. Dit zorgde bij mij soms even voor verwarring, maar ik denk dat het een ideaal boek is voor kinderen. Ook om voor te lezen. De kinderen zullen de verkeerde woorden hilarisch vinden.

Gereageerd vanuit invalshoek: "Thema"

Voor mij is het thema van het verhaal van de GVR dat je niet te snel af moet gaan op het uiterlijk. Want toen Sofie de GVR voor het eerst zag schrok ze van hem.. Hoe hij liep, hoe hij eruit zag, etc. Maar uiteindelijk bleek hij een Grote VRIENDELIJKE Reus te zijn die alleen maar goede bedoelingen heeft!

Ja dat vond ik ook! Hij ziet er vreselijk uit, maar is uiteindelijk wel heel "vriendelijk". Ik vind dat Roald Dalh een pracht schrijftalent heeft. Hoe hij kinderen hiermee kan boeien, zoveel pagina's lang. Je blijft maar doorlezen omdat je de afloop wilt weten. Heb ik gisteren ook gehad. Was een verfilming van 1 van zijn boeken op tv: Mathilda. Ik bleef maar kijken en kijken en zo had ik dat ook met het boek. ik bleef maar lezen en lezen en wou hem gewoon uit hebben.

Daar heb ik het helemaal mee eens... Ik zat ook helemaal in het verhaal en bleef ook maar steeds doorlezen. Ik had niet verwacht dat ik het boek zo snel zou uithebben. Wel vond ik zoals ik net ook al zei, zijn lastige woorden soms verwarrend om te lezen... Maar aan de ene kant had dat ook wel weer iets, dat maakt dit boek ook wel weer uniek!

Ja en om hem dan voor te lezen aan kinderen is denk ik geweldig. Moet je als juf of meester wel even oefenen natuurlijk! Maar wat vind je dan van de dikte van het boek? Zou het kinderen afschrikken als ze het in de bieb tegenkomen of niet?

Ja in eerste instantie denk ik wel dat de dikte van het boek sommige kinderen zal afschrikken, maar sommige kinderen vinden lezen erg leuk heb ik ervaren op stage en voor deze kinderen geldt dit waarschijnlijk niet... Je wordt wel gelijk gepakt door het verhaal vind ik... Wat vind jij van het verhaal... vond je het te langdradig of juist niet???

Nee ik vond hem juist helemaal niet langdradig. Daarom wou ik hem ook uitlezen. Soms dacht ik wel, hoe wil je dit boek nog vol krijgen met dit verhaal, maar het bleef steeds leuk en dan al helemaal voor kinderen. De kinderen gaan denk ik ook helemaal mee in het inleven in het boek. Zou een leuke verfilming kunnen worden!

Jááá dat denk ik ook!!! En dan zou ik die film ook dolgraag willen zien!! Ik zou dit boek ook graag bij mij in de klas willen hebben! Het is een erg leuk boek dat vol fantasie zit en ik denk dat dat de kinderen erg zal aanspreken! Ik zou anderen dit boek ook aanraden om eens te lezen!!

Ik heb juist eerst de film gezien.. vroeger.. echt wel tientallen keren.. ik vond het een geweldige film! Ik denk dat de meeste kinderen de film op jonge leeftijd redelijk eng vinden.. maar aan de andere kant denk ik dat kinderen juist (op jonge leeftijd al) op zoek zijn naar spanning!

Nu pas heb ik het boek gelezen. Het verbaast me hoe makkelijk en leuk het boek is om weg te lezen. De film is spannend, maar het boek eigenlijk nog veel spannender! Vooral omdat er plek is om je eigen fantasie te kunnen gebruiken.

Ik denk idd ook dat de bedoeling van dit boek is om kinderen te laten beseffen dat je niet te snel af moet gaan op uiterlijk. Je kan dit boek bijvoorbeeld voorlezen aan de hand van een 'pest-probleem' in de klas.

Wat ik erg leuk vind aan dit boek, is dat het een combinatie is tussen echt en onecht. Het kleine meisje dat 's nachts wakker wordt, is natuurlijk echt. Zij woont in een echte stad met echte mensen waar echte dingen gebeuren. De GVR en de andere reuzen zijn natuurlijk onecht. Het is leuk dat er een combinatie van deze 2 worden gemaakt. Ik zelf ben altijd iemand geweest die houdt van verhalen die zich echt hebben afgespeeld. Maar omdat dit boek een combinatie is tussen echt en onecht vind ik het toch een erg leuk en grappig boek om te lezen.

Ik heb het boek net uit. Best snel ook doorgelezen, vond het een leuk boek.
Heb de film gehuurd dus ga die binnenkort ook even kijken.

Het is een ontzettend grappig boek, de taal die de GVR spreekt vind ik een leuk eigenschap van het boek. Dat maakt het ook interessant om te lezen want als kind moet je eigenlijk die taal ontrafelen. De een zal dat makkelijker af gaan dan een ander.
Jullie geven aan het thema niet te snel op uiterlijk af gaan. Maar aan de andere kant, die andere reuzen zien er verschrikkelijk uit en zijn ook verschrikkelijk.
Wat denken jullie van het thema dromen?

Dit is echt een typisch boek waarin werkelijkheid en fantasie zich afspelen. Het meisje, een wees, woont in Londen in een weeshuis. Ze is ’s nachts even wakker en kijkt naar buiten, tot nu toe kan alles in het verhaal nog. Totdat de reus voorbij komt lopen, hij neemt haar mee naar Reuzenland. Hier wonen nog negen andere reuzen, zij eten ’s nachts mensen op. Dit is dus echt fantasie van de schrijver. Dat de GVR dromen vangt en deze bij mensen naar binnen blaast is ook typisch een geval van fantasie, net zoals bijvoorbeeld de tandenfee.
Ik vond het wel een leuk boek, wilde graag weten hoe het afliep.

Gereageerd vanuit de invalshoek; Thema (dit staat in het verhaal centraal…)

Ik ben het inderdaad eens met het thema 'niet te snel op uiterlijk af gaan'. Dat komt omdat iedereen gelijk aan een enge reus denkt, maar deze reus eigenlijk heel vriendelijk is. Dat is mooi te lezen in dit verhaal, dat innerlijk belangrijker is dan alleen uiterlijk. Maar ik kan me ook wel vinden in het thema dromen. Kinderen dromen heel veel, maar lang niet iedereen weet 's ochtends waar diegene over gedroomd heeft. Een enge reus tegen komen en die neemt je mee, maar uiteindelijk is het een vriendelijk reus en is het erg gezellig met de reus. Dit kan voor kinderen een soort droom zijn, daarom vind ik het thema dromen hier ook goed bij passen. Ik vind het verhaal echt een sprookje, erg leuk om te lezen!

Gereageerd vanuit de invalshoek; Thema

Ik vind het lastig om een thema aan dit boek te koppelen. "Niet te snel op uiterlijk afgaan" zou kunnen, maar eigenlijk klopt dat niet helemaal. De GVR is groot, maar volgens mij is Sofie nooit echt bang geweest voor hem. Ook zag de GVR er nog vriendelijk uit. De andere reuzen hebben een eng uiterlijk, maar zijn ook de slechteriken in het boek. Hier komt het uiterlijk dus juist wel overeen met het karakter.

Ik zou zelf eerder het thema 'verschillen' geven aan dit boek. Er worden veel verschillen tussen de reuzen en de mensen genoemd. Een voorbeeld zijn de eetgewoonten: de GVR eet bijvoorbeeld snoskommers en drinkt fropskrottel, de reuzen eten mensen en kinderen/mensen eten weer groenten/aardappels, etc. Ook is het laten van een flitspopper/scheetje bij de reuzen een teken van geluk, hoewel het bij ons vaak onbeleefd is. Verder gaan de reuzen niet naar school en slapen ze minder. Er komen veel verschillen aan bod in het boek.

Ondanks de verschillen tussen de GVR en Sofie zijn ze op het eind toch goede vrienden.

Gereageerd vanuit de invalshoek; multiperspectiviteit

Als je het over verschillen hebt, komt de moreel ook naar voren: de verschillen tussen goed en slecht.
Wij vinden het bijvoorbeeld niet acceptabel dat je mensen doodt, laat staan opeet. Dat is iets wat de reuzen "slecht" maakt.
De auteur laat je hier echt overna denken. Sofie zegt bijvoorbeeld dat ze het niet eerlijk vindt dat de reuzen mensen opeten, omdat de mensen de reuzen nooit iets hebben aangedaan. De GVR zegt dan heel terecht: dat doen jullie ook met dieren. Daar moest ik toch wel even over na denken, hoewel ik geen vegetariër o.i.d. ben. De auteur van het boek zet je wel aan het denken over dat soort punten. Zijn jullie er tijdens het lezen ook nog wat tegen gekomen?

Ook de koningin maakt aan het eind een morele keuze. Ze wil niet zo slecht zijn als de reuzen en hen vermoorden, daarom laat ze de reuzen leven. Ook geeft ze hen nog te eten. Ze houdt zich dus aan haar waarden en normen. Ik vind dit een goede keuze. Ik zou de reuzen ook niet laten vermoorden, ook al zijn ze nog zo slecht.

Inderdaad wat je zegt van de koningin die de keuze maakt. Maar ook de GVR zelf natuurlijk niet te vergeten. Hij is gelukkig anders dan de andere reuzen en eet Sophie niet op.
Je kunt de kinderen over dit soort dingen laten nadenken.
En ook hoe zouden de kinderen het vinden als zij Sophie waren. Bang omdat die andere reuzen haar willen opeten of veilig omdat de GVR wel voor haar zorgt. Daarnaast is ze ook erg dapper.

Ook geeft de GVR aan dat mensen elkaar wel doden, reuzen maken alleen ruzie met elkaar, maar ze eten dus wel mensen op. Ook wel iets om over na te denken.
Ook gewoon het feit dat mensen elkaar dus doden.

Myriam, ik vind het thema verschillen inderdaad erg goed bedacht! Ik denk dat eht heel belangrijk is dat kinderen over verschillen leren. Vooral omdat er ook verschillen zijn in ons eigen leven. Iedereen is verschillend. Ik denk dat de kinderen dit later ook veel tegen zullen komen. Daarom is het goed om daar over na te denken. Ik denk dat je goed over dit boek kunt praten met leerlingen. Kinderen kunnen zich in leven in Sophie, en eens nadenken hoe zij dat zouden vinden, welke beslissingen zij zouden maken. Maar ook over het verhaal zelf, wat ze van het verhaal vinden, van de gebeurtenis. Het verhaal is goed te gebruiken in de klas. Ik zou het ook wel leuk vinden om de kinderen er iets mee te laten doen. Ze er bijvoorbeeld een tekening over laten maken, een stukje uitkiezen en deze na laten spelen of zelf een gebeurtenis bedenken die goed in het verhaal zou passen (of juist helemaal niet, maar erg leuk bedacht is met veel fantasie)!

Gereageerd vanuit de invalshoek; rond boeken

Je zou inderdaad veel met dit boek kunnen doen. Vooral een tekening maken vind ik een goed idee. Ik zou ze dan met hun fantasie een slechte reus laten tekenen. Na het lezen van het boek heb je al heel veel informatie over het uiterlijk van de GVR (ook door de plaatjes). Over de slechte reuzen weet je minder. Als opdracht zou ik de kinderen dan ook zo'n gemene reus laten tekenen.
Ook zou je iets kunnen doen met het taalgebruik. Zoals een dagboekje maken van de GVR in zijn taal. Ik vind het taalgebruik van dit boek echt een super sterk punt. En dan bedoel ik vooral het rare taaltje van de reuzen. Er zit veel fantasie in het taaltje en het onderscheidt het boek toch van anderen. Persoonlijk vond ik het ook altijd goed te begrijpen. (Ik las hierboven dat sommigen daar meer moeite mee hadden). Soms snapte ik misschien niet helemaal welk woord de GVR bedoelde, maar wat hij wilde zeggen kwam bij mij altijd over. Knap geschreven.

Met een tekening maak je het voor de kinderen nog meer visueel. Je zou de kinderen ook mogelijkheden kunnen geven om dit boek te verwerken. Bijvoorbeeld een tekening, maar lang niet alle kinderen zullen dit leuk vinden. Zij zouden dan kunnen kiezen voor een verhaal, dagboekje of misschien wel iets van een gedicht. Zo zorg je voor differentiatie en kunnen ze kiezen wat ze het leukst vinden. Het zou dan wel fijn zijn als de opdrachten ongeveer even lang duren. Lijkt mij een goede verwerking van het boek. Over het taalgebruik ben ik het wel met je eens. Er zit inderdaad heel veel fantasie in. In het begin moest ik hier persoonlijk wel even aan wennen. Maar als je er eenmaal in leest, wil het wel! Dan is het taalgebruik goed te gebruiken en voor kinderen erg leuk.

Gereageerd vanuit de invalshoek: rond boeken
Roald Dahl: "Zijn schrijfstijl was bijzonder: de verhalen voor volwassenen zijn vaak bizar en die voor kinderen grappig, vreemd, onvoorspelbaar, griezelig en af en toe een beetje sadistisch." (Wikipedia)

Dat grappige en vreemde komt zeker voor in het boek. Het feit dat je als schrijver deze fantasie hebt vind ik echt prachtig. Zijn schrijfstijl kun je inderdaad wel bijzonder noemen. En in dit boek is dat zoals ook al genoemd dan inderdaad het taalgebruik van de reuzen. Dat maakt het boek voor kinderen heel interessant want het is wel te achterhalen wat er mee wordt bedoelt.

Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik denk dat Roald Dahl ook vooral bekend is door zijn schrijfstijl. Ik denk dat dit heel goed is voor een schrijver. Want je moet je zelf toch ergens mee 'verkopen'. Ik denk dat hij dit heel goed kan met zijn schrijfstijl. Maar ik denk wel dat je er als kind van moet houden. Het is niet het dagelijkse taalgebruik dat wij hier tegenkomen. Dit kan voor sommige leerlingen wel lastig zijn. Maar ik zie in mijn stageklas ook heel veel leerlingen terug die wel van dit soort boeken houden. Kinderen moeten op school wel de mogelijkheid krijgen om af en toe te lezen. Bij mij op stage doen ze dat aan het begin van elke ochtend. Dan gaan ze eerst even lezen. Ze kunnen dan zelf boeken uitkiezen. Dit boek mag niet ontbreken op een basisschool, het is een erg goed geschreven boek met een mooi verhaal.

Bij mijn stageschool gaan ze in gr 5/6 iedere maand naar de bieb en mogen de leerlingen twee boeken kiezen. De hele maand kunnen ze dan na de pauze een kwartier uit de eigen en elkaars boeken lezen.
Hierin merk ik dan ook dat grote verschil. De een kiest alleen maar stripverhalen en de ander een het boek van Anne Frank.
Daarom is het als leerkracht belangrijk om bepaalde boeken te bespreken en te vertellen over eigen ervaringen.
De GVR zou ik dan echt aanraden. Maar voor dyslectische kinderen is het misschien wel lastig met het rare taalgebruik van de GVR.
Maar het boek is een leuk boek om ook achteraf te bespreken en enthousiaste kinderen zullen misschien uit zich zelf al de taal van GVR voor de grap overnemen.

Het mooie van het boek vind ik toch wel dat de koningin Sophie en de GVR te hulp schiet en daarmee eigenlijk de hele wereld.
Sophie bedenkt het slimme plan dat de GVR haar op de vensterbank bij de koningin zet. Ze zorgen ervoor dat de koningin denkt dat ze alles droomt over de gemene reuzen maar als ze Sophie 's morgens op de vensterbank zit weet ze dat wat ze gedroomd heeft echt waar is.
Hoe grappig is het dan dat de reddingsdiensten de reuzen aanvallen. En zoals hierboven al genoemd. De reuzen worden gevangen genomen maar de koningin blijft voor ze zorgen. Sophie gaat met de GVR mee.

Ik denk dat sommige kinderen de schrijfstijl echt geweldig vinden. Ik heb al van één kind gehoord dat dit echt haar lievelingsboek is, omdat ze de schrijfstijl helemaal geweldig vindt. Ik kan me dat wel voorstellen, want om sommige woorden van de GVR moest ik ook echt lachen.

Ik ben het er mee eens dat dit wel een boek is die eigenlijk op elke school wel moet zijn. Een nadeel van dit boek zou kunnen zijn dat hij vrij dik is. Ik was vroeger bijvoorbeeld zo´n leerling die eerst keek naar de dikte van het boek en daarna pas naar de voorkant. Ik las nooit te dikke boeken, vandaar dat ik dit boek nog nooit heb gelezen denk ik.

Gereageerd vanuit de invalshoek: de inhoud van een boek

Ja, ik vind het ook een mooi iets van het boek dat de koningin Sofie helpt. Ze schakelt dan het leger in om de reuzen op te halen. De reuzen worden dan onder de helikopters vast gebonden en naar Engeland gebracht. Sofie bedenkt dan een plan en die wordt precies uitgedacht en uitgevoerd, zoals s1027013 ook al zei. Alles wordt duidelijk verteld, zodat je een goed beeld van het verhaal kunt vormen.

Ik denk dat de humor van de auteur erg goed past bij de fantasie van kinderen. In het boek worden veel grappige dingen verteld over wat in het dagelijks leven van de reus gebeurt. Ik denk dat kinderen het stukje over het drinken van de fropskrottel erg grappig vinden. Of over de nachtmerrie van de vleeslapeter. Het ombouwen van de balzaal tot eetzaal voor de reus vond ik ook wel grappig. Een grote schep was bijvoorbeeld een lepel en een hooivork een vork voor de GVR.

Een ding waar ik alleen mijn twijfels over had waren de namen van de reuzen. Wat vinden jullie van de namen als 'kinderkauwer" of "meisjesstamper". Vinden jullie dat verantwoord of toch niet kunnen? Ik denk dat sommige scholen dit soort namen misschien te ver vinden gaan. Ook wordt er uitgebreid omschreven dat de botten van de kinderen die zijn opgegeten onder de ramen blijven liggen. Zouden kinderen bang kunnen worden van dit boek denken jullie? Ben benieuwd naar jullie mening.

Het boek is inderdaad wel wat aan de dikke kant. Maar toch las ik er wel aardig snel door heen. Dat komt ook omdat ik het een leuk boek vond, ik wilde het wel graag uitlezen. Het wordt allemaal inderdaad ontzettend duidelijk vertelt Myriam. Ik denk dat dit ook heel goed is, want veel kinderen izen dit dan helemaal voor zich tijdens het lezen van het boek. Ze zitten dan zo diep in het boek, dat ze het helemaale visualiseren. Het zijn inderdaad niet de beste namen voor de reuzen. 'kinderkauwer en meisjesstamper', het zijn geen vriendelijke namen. Maar ik denk dat dit wel kan, omdat het veel fantasie is. Hier zou ik dan wel met de kinderen over praten. Dat het boek vol zit met fantasie, en dat ze daardoor hele andere namen hebben dan wij. Ik denk niet dat kinderen hier bang van kunnen worden. Dat komt omdat de schrijver het wel heel grappig bedoelt allemaal. Maar sommige kinderen zullen het boek leuker vinden dan andere kinderen, dit is altijd zo.

Gereageerd vanuit de invalshoek: Mening en betekenis

Ja dat is ook wel weer zo. Toch schrok ik in het begin wel even van de namen. Ze zijn vrij heftig. Toch vind ik die namen ook wel weer grappig. Je snapt zo ook direct dat de reuzen echt slecht zijn en anders zijn dan de GVR.
Ik denk dat het ook belangrijk is dat dit boek goed afloopt. Stel dat kinderen het toch eng zouden vinden, dan weten ze dat de reuzen er nu niet meer zijn. De reuzen worden immers aan het eind van het boek gevangen en kunnen geen kinderen meer op eten. De kinderen hoeven dan niet bang te zijn dat de reuzen echt bestaan o.i.d..

Je zou inderdaad met de kinderen kunnen praten. Ik zou dan als leerkracht benadrukken dat dit fantasie is, dus niet echt is gebeurd. Dat maakt het misschien wel wat minder eng, maar kinderen kunnen nog steeds genieten van het grappige boek.

Ja precies, de kinderen zullen ook eerst even aan de namen moeten wennen. Maar ik denk dat ze sowieso aan het taalgebruik moeten wennen. Ik had dit boek nog niet eerder gelezen, of iets met dit taalgebruik, dus ik moest er zelf ook even aan wennen. Klopt, dat vind ik heel belangrijk. Een kinderboek zoals deze, moet goed aflopen.

Invalshoek: De vorm van verhalen

Ik vond het een heel leuk boek om te lezen, ondanks het boek zo dik was! Ik moest inderdaad zoals stefanie zei wel aan het taalgebruik wennen bij de GVR. Toch vind ik dat de schrijver in dit grote fantasieverhaal een heel knap boek heeft geschreven. Verder vind ik het goed dat hij heeft gekozen voor een Sophie (een kind) als hoofdpersoon, omdat dit meer aanspreek voor de kinderen. Ik denk dat veel kinderen wel een beetje jaloers zullen zijn op Sophie in het boek, omdat ze zoveel spannende dingen met de GVR meemaakt. De structuur is goed opgebouwd en er zit een duidelijke verhaallijn in, doordat er weinig gebruik wordt gemaakt van flashbacks. Dit boek is verteld vanuit een personaal perspectief, waarin Sofie haar ervaringen worden gevolgd. Verder speelt het verhaal zich op meerdere plaatsen af, zoals het weeshuis waarin Sofie zit, de grot waarin de GVR woont en het paleis in Engeland. Doordat het een fantasieverhaal is, is er geen tijd aan gebonden. Ik vind het net als Stefanie goed dat het kinderboek goed afloopt.

Invalshoek: De vorm van verhalen.

De Grote Vriendelijke reus vond ik een erg leuk boek om te lezen. Ik moest er wel heel erg inkomen omdat er rare woorden werden gebruikt waaraan je moest wennen. Ik sluit mij dus helemaal aan bij wat Stefanie en Elvria zeiden. Ik vond het erg knap dat iemand zo'n fantasie verhaal heel dicht bij weet te brengen, je kunt je heel erg goed inleven in het boek. Dit zal kinderen van de basisschool dan ook heel erg aanspreken. Doordat de schrijver voor Sophie heeft gekozen kunnen de kinderen zich hier waarschijnlijk ook heel goed in inleven. Je vormt je al heel gauw een beeld bij het verhaal maar de illustraties die gebruikt worden maken het nog echter.

ik vind het inderdaad belangrijk dat er in het boek gebruik is gemaakt van de illustraties.
Zo kun je zien dat de GVR heel groot is in vergelijking met Sophie. Hierdoor hebben de kinderen ook een beeld hoe de GVR er precies uitziet. Daarnaast zie je de hoe groot de andere slechte reuzen wel niet zijn in vergelijking met de GVR!

Invalshoek: Multiperspectiviteit

Ik ben het met Myriam (bericht 22) eens dat de auteur de kinderen wil laten nadenken over de wijze waarop wij mensen eigenlijk met de wereld omgaan. Wij maken bijvoorbeeld dieren dood, terwijl wij het wel erg zullen vinden dat de reuzen de mensen opeten. In het boek maken de reuzen elkaar niet dood, terwijl wij mensen in deze tijd elkaar wel doodmaken, door geweld en oorlog. Kinderen kunnen na dit boek denken dat de mens één soort is net als een reus, die elkaar niet hoort dood te maken. In dit boek staan, zoals Myriam al zei de verschillen tussen goed en slecht dus duidelijk naar voren. Verder staan in dit boek begrippen als sociaal (omgang met elkaar) en ethisch (waarden en normen in deze wereld) centraal. De kinderen gaan bijvoorbeeld nadenken over het juiste handelen. Waarschijnlijk zullen de meeste kinderen denken dat de Koningin juist heeft gehandeld, door de slechte reuzen in een diep kuil te stoppen. Maar het zou mooi zijn als kinderen verder zouden nadenken over het juiste handelen van de mens. Zo kom je weer terug op oorlog, geweld en ruzie. Hoe kunnen wij mensen ervoor zorgen dat dit niet meer gebeurd?

Ik vond het een erg leuk boek om te lezen omdat je er over gaat nadenken hoe het zou zijn om een echte reus te ontmoeten. Ik kan me ook goed voorstellen dat kinderen zich geweldig goed in dit boek kunnen inleven. Het is een boek wat je gauw uitleest omdat het leuk blijft. Het boek heeft geen grote betekenis voro mij maar dat komt omdat je weet dat het niet echt is. Ik ben het wel met Myriam en Elvira eens dat de auteur kinderen wil laten nadenken over de wijze waarop wij mensen eigenlijk met de wereld omgaan.

Gereageerd vanuit de invalshoek; multiperspectiviteit

Als je het over verschillen hebt, gaat het in dit boek over: de verschillen tussen goed en slecht.
Wij (Nederlanders) vinden het niet goed dat je mensen doodt, laat staan dat je de mensen op eet.
Dit is natuurlijk iets wat reuzen 'slecht' maakt.
De schrijver van de GVR laat je hier dan ook over nadenken.

Net zoals Myriam schrijft:
Sofie zegt bijvoorbeeld dat ze het niet eerlijk vindt dat de reuzen mensen opeten, omdat de mensen de reuzen nooit iets hebben aangedaan. De GVR zegt dan heel terecht: dat doen jullie ook met dieren. Daar moest ik toch wel even over na denken, hoewel ik geen vegetariër o.i.d. ben. De auteur van het boek zet je wel aan het denken over dat soort punten.

Ook de koningin maakt aan het eind een morele keuze. Ze wil niet zo slecht zijn als de reuzen en hen vermoorden, daarom laat ze de reuzen leven. Ook geeft ze hen nog te eten. Ze houdt zich dus aan haar waarden en normen. Ik vind dit een goede keuze. Ik zou de reuzen ook niet laten vermoorden, ook al zijn ze nog zo slecht.

Gereageerd vanuit de invalshoek: Echt of onecht

Het is een fantasieboek, want dat er reuzen bestaan is natuurlijk niet echt (of misschien toch wel??). Toch is de fantasie en de realiteit mooi bij elkaar gebracht. Bijvoorbeeld wanneer Sofie en de GVR naar de koningin van Engeland gaan. De tekening lijkt ook echt op de Queen.
Ook mooi bedacht vond ik, dat het Hoofd van de Luchtmacht in de atlas naar de coördinaten van het reuzenland zoekt en zegt: “Dat is de allerlaatste kaart van de hele verrekte atlas En daar zijn we meer dan een uur geleden overheen gekomen!” De piloot antwoord: “Dat is waarom er altijd twee blanco bladzijden achter in een atlas zitten. Die zijn voor nieuwe landen. Die moet je zelf invullen.”

Gereageerd vanuit de invalshoek: Thema
Voor mij gaat het in het boek om twee thema’s:
1. Om de moraal: reuzen mogen geen mensen eten. Maar mensen mogen wel dieren eten. Is dat niet hetzelfde? 2. Zoals jannekeb10 al zei: je moet niet op het uiterlijke kijken. Het gaat om het karakter van de persoon.

Gereageerd vanuit de invalshoek: Multiperspecitiviteit

In het boek gaat het over verschillen tussen goed en slecht. In onze cultuur is het niet goed dat je mensen doodt. Mensen opeten mag sowieso niet. Daarom zijn de reuzen “slecht”. Sofie vindt dat in ieder geval een slechte eigenschap van de reuzen. De GVR zegt dan ook terecht, dat wij mensen hetzelfde doen met dieren. Dus in feite zijn wij mensen ook “slecht” bezig.
Ik vind het trouwens een goede keuze van de koningin dat ze de reuzen niet vermoorden, maar opsluiten laat.

Gereageerd vanuit de invalshoek: De vorm van verhalen

Ik ben het met elviranijmeijer eens. Ik moest namelijk ook aan het taalgebruik van de GVR wennen. Maar ik denk, dat het taalgebruik ook juist bijdraagt dat het boek heel erg leuk is. Persoonlijk zou ik het boek wel voorlezen, maar ik denk niet, dat het voor taalzwakke kinderen goed te lezen is. Vooral bij een school met veel NT2-kinderen (daar zou ik het niet voorlezen). Doordat Sofie een kind is, zal het verhaal de kinderen meer aanspreken.
De structuur is goed opgebouwd en er is een duidelijke verhaallijn. Het verhaal speelt zich ook op meerdere plaatsen af. Bijvoorbeeld in het weeshuis, het paleis van Engeland en de grot van de reus. Maar ook in het droomland. Voor de lezers is het wel prettig, dat het verhaal goed afloopt.

Gereageerd vanuit de invalshoek: Inleven

Het boek is makkelijk te lezen. Het is spannend, grappig en het vertelt van vriendschap. Toen ik het uitgelezen had, was ik erg benieuwd naar de avonturen die de GVR en Sofie nog zouden beleven. Hoewel het verhaal goed afliep, had ik even geen rust. Ik leefde me namelijk zo in het verhaal in, dat ik het liefst verder had gelezen.

Invalshoek: Multiperspectiviteit

Ik vind inderdaad ook dat Myriam in bericht 22 dit heel mooi verwoord.
De waarden en normen die in dit boek centraal staan is inderdaad het verschil tussen goede reus (de GVR) en de slechte reuzen. De slechte reuzen eten mensen maar dit vind de GVR niet leuk, hij eet geen mensen. Vooral dat de auteur je dan laat nadenken.. Wat is goed en wat is slecht? Want wij eten eigenlijk ook dieren, is dat dan niet zielig en erg? Het boek lijkt wel op eens sprookje, je hebt duidelijk de goeie en de slechte.
Er worden in het boek veel morele keuzes gemaakt. De koningin bijvoorbeeld aan het eind. Wat gaan we met de slechte reuzen doen? Ze besluit hen op te sluiten en hen niet te doden.

Invalshoek: echt en onecht
In dit verhaal speelt fantasie een grote rol. Maar wanneer je het einde nog niet weet en je begint met lezen, klopt het allemaal nog volgens de werkelijkheid. Want het gaat gewoon over een meisje die in Londen woont. Maar de fantasie gaat spelen, wanneer het meisje wordt meegenomen naar Reuzenland, door de Grote Vriendelijke Reus.

Ik ben het met tanja en myriam eens. Het is een verhaal met een boodschap erin. Wat vinden ze slecht en wat niet. Er wordt echt duidelijk gemaakt wat goed is en wat slecht is.
Er worden geen misdaden gepleegd, maar op een normale manier proberen zij de slechte reuzen 'af te handelen'.
Voor kinderen is het denk ik erg belangrijk om deze verschillen te benoemen. Zo krijgen zij er ook een beeld van en kunnen ze het om zetten in de werkelijkheid.

Invalshoek: De inhoud van een boek (hier gaat het verhaal over…)

Het boek gaat over een weesje Sofie. Ze wordt op een nacht wakker van geluid buiten op straat en gaat stiekem kijken. Ze ziet een enorme gestalte over straat lopen. Het is een reus. De reus ontdekt dat Sofie zit te kijken en neemt haar mee. Hij stopt haar in zijn zak en neemt haar mee naar Reuzenland. Naar zijn grot waar hij in woont. Daar vertelt de reus aan Sofie dat hij geen gemene reus is die mensen eet, maar dat hij de Grote Vriendelijke Reus is, hij eet geen mensen. Samen met de Grote Vriendelijke Reus beleeft Sofie allerlei avonturen. Ze gaan samen een plan bedenken om de mensen te beschermen tegen de gemene reuzen.

Hoe ben ik in aanraking gekomen met dit boek?
Ik ben in aanraking met dit boek gekomen doordat mijn coach vroeg of ik een boek wilde uitzoeken die ik kon voorlezen voor mijn stageklas. Ik heb lang gezocht en ik wist echt niet welk boek ik moest kiezen. Toen dacht ik ineens aan de GVR. Ik had het boek nog nooit gelezen maar ik had gehoord dat het een leuk boek was. Ik ging op internet zoeken en inderdaad er stonden veel lovende reacties op internet en het scheen een erg leuk boek te zijn om voor te lezen.

Ik zou dit boek echt aanraden aan iedereen die een leuk voorleesboek zoekt voor zijn of haar stageklas. Het is echt een super leuk boek om voor te lezen. De rare zinnen kunnen voor wat verwarring zorgen bij de voorlezer, maar dat is een kwestie van wennen en gewoon rustig lezen. De kinderen in mijn stage klas waren erg enthousiast over het boek, ze vonden het geweldig als ik eruit voorlas. Echt een aanrader dus!

Ik heb na aanleiding van het boek ook een tekenles gegeven. Ze moesten een striptekening maken van het verhaal. We waren in het boek net bij het stuk dat Sofie was meegenomen naar de grot van de GVR. Dit was de eerste strip. Ze mogen verder zelf verzinnen hoe het verder ging en wat er ging gebeuren. Dit was echt een super leuke tekenles met erg veel leuke resultaten! Tip: laat de kinderen hun stripverhaal vertellen als ze klaar zijn, wat gebeurt er in de strip?

Dit boek ken ik al heel lang. Bij mijn opa en oma las ik altijd boeken van Roald Dahl. Een van die boeken was dus De GVR. Toen ik het op de leeslijst zag staan, had ik gelijk zin om het boek weer te lezen. Hoe vaak ik het verhaal ook gelezen heb toen ik jonger was, ik had gelijk zin om het weer te lezen!

Zoals meerderen hier boven al hebben gereageerd, het boek is een combinatie van echt en onecht. Hoe het meisje leeft en waar ze woont is natuurlijk echt. Londen bestaat en er zijn normale mensen in het verhaal. Maar dan als ze 's nachts wordt meegenomen door de GVR naar de andere reuzen, is het fantasie. Reuzen bestaan niet en al helemaal geen reuzen die mensen eten. Ik vind dat dit het verhaal wel leuk en spannend maakt. Het gaat kanten op die je niet verwacht. Ook het taaltje van de reuzen is geweldig, dat kan allemaal in fantasie verhalen.

Als ik iemand uit het boek kon zijn, zou ik Sofie willen zijn. Hoewel het in het begin wel eng is, meegenomen worden door reuzen naar andere reuzen die jou zonder pardon op eten. Maar Sofie beleeft een heel mooi avontuur en is ook een beetje de held van het verhaal. Zo'n klein meisje, die het voor elkaar krijgt dat de koningin met haar GVR gaat praten, dat doet niemand haar na. Het is een dapper meisje, daarom zou ik haar wel willen zijn.

Tanja, Myriam en Patricia zeiden het hiervoor ook al, het is duidelijk een verhaal met een boodschap. Het gaat over goed en slecht en over elkaar helpen. De GVR wil dat de andere reuzen ophouden met mensen op eten. Maar alleen kan hij het niet af. Daarom gaat Sofie hem helpen, want dat kan natuurlijk niet, mensen eten. Door samen hulp te zoeken, komen ze bij de koningin, zij heeft een goede oplossing. Niet zomaar de reuzen doden, maar ze opsluiten in een grote kuil waar ze niet uit zullen komen. Een goede oplossing om van ze af te zijn.

Ik vind dit een heerlijk boek. Het leest lekker weg, er staan leuke plaatjes in ter illustratie, er zit humor in (heb zo vaak moeten lachen om die geweldige woorden van de GVR) en je kan er lekker bij weg dromen. Ik vind dit zeker een aanrader voor iedereen die houd van boeken met een niet zo'n standaard verhaal.

De GVR staat voor Grote Vriendelijke Reus. Het boek is geschreven door Roald Dahl. De hoofdpersoon van het boek is de grote vriendelijke reus. Mensen zeiden wel eens over Roald Dahl dat hij zelf ook groot en vriendelijk was. Het verhaal is afgedrukt in een groot lettertype. Het is een dik boek. Ik denk dat sommige kinderen dit afschrikt, maar er zullen ook kinderen zijn die dit heerlijk vinden. Ik dacht zelf dat ik erg lang over het boek zou doen, maar kon hem in 1 keer uitlezen. Het is een boek wat voor mij makkelijk wegleest, maar ook voor kinderen. De GVR praat wel onduidelijk, zo worden de woorden ook opgeschreven. Dit zorgde bij mij soms even voor verwarring, maar ik denk dat het een ideaal boek is voor kinderen. Ook om voor te lezen. De kinderen zullen de verkeerde woorden hilarisch vinden.

Gereageerd vanuit invalshoek: "De inhoud''

De GVR (De Grote Vriendelijke Reus) Geschreven door Roald Dahl voor zijn dochtertje. De oorspronkelijke naar is The BFG ( The Big Friendly Giant)

Het boek gaat over Sofie die in een weeshuis woont. 's Nachts kan ze niet slapen en kijkt ze stiekem naar buiten. In haar weeshuis mag ze in de nacht niet uit bed komen. Op het moment dat ze naar buiten kijkt ziet ze een groot zwart figuur staan bij een huis verderop in de straat. Dit blijkt een reus te zijn. Met grote stappen is hij bij het raam van Sofie en neem hij haar mee. Niemand mag namelijk een reus zien!

Hij neemt haar mee. Met enorme reuzen passen naar Reuzenland. Sofie is al de hele tijd bang omdat ze denkt dat hij haar gaat opeten! Maar dat gevoel is al snel voorbij als de reus uitlegt dat hij dat niet doet, maar de andere reuzen in Reuzenland wel. De reus die Sofie heeft meegenomen is de Grote Vriendelijke Reus.

De reus praat wel een beetje raar Nederlands, maar dat hindert niet in de uitleg wat de GVR deed in Sofie haar straat. De GVR vangt dromen en nachtmerries. Dit doet hij in Dromenland en als hij deze gevangen heeft stop hij ze in potjes. 's Nachts neemt hij deze potjes mee naar het mensenland (Engeland!) en blaast mooie droom via een trompet in de kamers van kinderen.

De GVR vertelt Sofie over de andere 9 reuzen die ook nog in reuzenland wonen. Die zijn niet zo aardig en eten mensen! De andere 9 reuzen pesten de GVR.

Sofie schrikt van dit verhaal en wil terug naar huis om de Koningin van Engeland te waarschuwen en de rest van de wereld. Maar de GVR zegt haar dat niemand haar zal geloven. Sofie zou dan terug het weeshuis in moeten en de GVR zou als bezienswaardigheid beschouwd worden.

Sofie bedenkt dat ze een droom bij de Koningin moeten inblazen. De droom moet bestaan uit de werkelijkheid. Over alles wat de 9 gemene reuzen doen, wat de GVR doet en wie Sofie is. 's Nachts gaan ze naar Buckingham Palace. Daar blaast de GVR de droom bij de koningin in. Sofie verstopt zich in haar kamer. Als de koningin Sofie ontdekt gelooft ze in haar droom. Dan komt ook de GVR naar het paleis toe. De koningin zet alles op alles om de 9 gemene reuzen te vangen.

De 9 reuzen worden gevangen en mee genomen naar Engeland. Daar worden ze in een grote kuil gegooid en blijven voor altijd daar in zitten.

Sofie en de reus krijgen allebei een huis naast het paleis van de koningin. Sofie leert de reus beter praten en ook schrijven. Zo goed zelfs dat de GVR een schrijver wordt. Het eerste boek dat de GVR schrijft gaat over hemzelf en Sofie. Het boek heet: 'De GVR.'

Vanuit de invalshoek "De vorm van verhalen":

De GVR (De Grote Vriendelijke Reus) is een fantasierijk boek en een echte klassieker.
De belangrijkste personages uit het boek zijn het weesmeisje Sofie en de GVR.
Daarnaast komen in het boek nog een aantal reuzen voor (bijv. de vleeslapeter, bloedbottelaar, enz.) en wordt er gesproken over "mensbaksels" die opgepeuzeld worden. Aan het eind van het verhaal gaan ze op reis naar Buckingham Palace om een bezoek te brengen aan de koningin.
Het taalgebruik in het boek is erg creatief en grappig doordat de GVR niet goed Nederlands spreekt en de reuzen min of meer hun eigen taaltje hebben.
Er staan in het boek een aantal illustraties. Deze zijn mooi vormgegeven en helpen bij het inleven in het boek.
De opbouw van het boek is logisch. De volgorde van gebeurtenissen is kloppend.
Verder speelt het verhaal zich in meerdere plaatsen en landen af, waarbij het belangrijkste onderscheid gemaakt wordt tussen de reuzenwereld en de wereld van de mensbaksels.

Vanuit de invalshoek "De inhoud van een boek":

Het boek gaat over het weesmeisje Sofie dat 's nachts niet kan slapen en dan vanuit haar slaapkamerraam stiekem naar buiten kijkt.
Alles lijkt stil totdat ze ineens iets ziet bewegen. Het blijkt een reus. Deze hoort haar ademen en ontvoert haar naar reuzenland.
Daar aangekomen blijkt de reus erg vriendelijk, in tegenstelling tot zijn landgenoten die vele malen groter en gevaarlijker zijn dan de Grote Vriendelijke Reus (GVR), de reus die Sofie ontvoerde. De gevaarlijke reuzen (met namen als bloedbottelaar, kinderkauwer) gaan er 's nachts op uit om slapende 'mensbaksels' te eten. De GVR en Sofie besluiten hier een stokje voor te steken en met behulp van de dromenverzameling van de GVR belanden ze uiteindelijk bij de koningin van Engeland. Zij weet hen te helpen.

Vanuit de invalshoek "Echt en onecht":

Ik sluit me aan bij de reactie van patriciameijerink. Zij schrijft dat in het begin van het boek alles realistisch lijkt.
Dit was ook mijn ervaring. Vanaf het moment dat de reus in het verhaal verschijnt wordt alles ineens heel onrealistisch.
Dit blijft zo in de rest van het boek.

Vanuit de invalshoek "Identificatie":

Ik voel me het meest aangetrokken door Sofie, het weesmeisje. Ik bewonder de enorme kracht en vechtlust waarmee ze zich staande houdt in een voor haar totaal onbekende en gevaarlijke wereld. Ik zou willen dat ik me zo zou kunnen handhaven in een voor mij onveilige omgeving.

Vanuit de invalshoek "Mening en betekenis":

Ik vind de GVR een fantastisch boek dat erg tot de verbeelding spreekt.
De creativiteit van de schrijver vind ik bewonderenswaardig. Met name de reuzentaal lag bij mij erg in de smaak.
Wat voor mij het meest betekenis heeft is de kracht van het meisje Sofie waarmee ze zich staande weet te houden tijdens alle avonturen en belevenissen.

Invalshoek: De inhoud van een boek.

Voordat ik het boek heb gelezen had ik de verfilming van het boek al vaak gekeken.
De film bleef leuk, door de enorme fantasie dat er in zit. Dat was dan ook de motivatie om het boek te gaan lezen.
Het leuke aan het verhaal vind ik, is de spanning tussen de reuzen en de GVR met Sophie.
Dat de reuzen telkens dwarsbomen en dat ze dan uiteindelijk gevangen genomen worden en toch nog een gevecht ontstaat tussen de reuzen en de koningin met haar militairen. Uiteindelijk komt toch alles goed als Sophie bij de reus blijft wonen.
Ik vind het een enorm leuk en fantasierijk verhaal, met goeie tegenpolen (vriendelijk, niet vriendelijk).

De inhoud van het boek:

Sofie je ligt in bed als er midden in de nacht een reus in de straat staat. Hij is wel vier keer zo groot als de grootste mens. Hij maakt stappen die zo lang zijn als een tennisbaan. De reus blaast dromen door een lange trompet in de slaapkamers van kinderen. Dan ziet hij sofie. Het volgende moment heeft hij haar te pakken en holt hij met een geweldige snelheid door de nacht. Sofie, met wie dit alles gebeurt, denkt: de reus rent zeker zo hard omdat hij honger heeft en zo gauw mogelijk thuis wil zijn om mij op te peuzelen. Maar dan leert ze de GVR, de Grote Vriendelijke Reus, kennen... beleeft ze een groot avontuur samen!

De schrijfstijl van Roald Dahl vond ik zelf altijd erg leuk, en ik denk dat de meeste kinderen dat nu nog steeds vinden.
Het taalgebruik is misschien soms wat lastig, maar eigenlijk ook wel erg leuk. Het boek is met humor geschreven en er staan leuke tekeningen bij. Het boek leest snel, het lettertype is goed te lezen en het verhaal pakt je meteen.

Gereageerd vanuit de invalshoek: Herkenning

Mij werd dit boek voorgelezen toen ik in groep 6 zat. Ik herkende me wel in de hoofdpersoon Sophie, bang maar toch nieuwsgierig voor de wereld. Ik denk dat veel leerlingen zich ook wel herkennen in het boek. Het boek leest goed weg, het taalgebruik is misschien wat lastig voor de leerlingen maar dat maakt het ook wel weer grappig.
Het boek ziet er niet alleen op de voorkant mooi uit, maar ook aan de binnenkant. Het is overzichtelijk en de tekeningen zijn mooi gemaakt. Dat vind ik belangrijk bij een goed boek.

vanuit de invalshoek "de inhoud van het verhaal"

Dit verhaal is door mijn leraar uit groep 7 voorgelezen en staat in mijn geheugen gegrift. Mijn leraar kon goed verhalen vertellen en personages uitbeelden met mimiek, gebaren en intonatie. Hierdoor heeft dit verhaal mij enorm aangesproken. Ook over de onuitputtelijke fantasie van Roald Dahl heb ik mij verwonderd. (zelfs toen al in groep 7) en natuurlijk de fantasie taal van de reuzen.

Gereageerd vanuit de invalshoek : " de inhoud van het verhaal"

Het boek de GVR gaat over een meisje van 8 jaar. Het meisje heet Sophie en woont in een weeshuis. Sophie kan niet slapen en gaat naar het raam om naar buiten te kijken. Daar zag ze allemaal reuzen waaronder de GVR (de grote vriendelijke reus). Deze reuzen aten kinderen op. Maar de GVR was anders deze gaf dromen aan kinderen ook at hij geen mensen maar Snoskommers. Omdat Sophie de GVR had gezien moest de GVR Sophie mee nemen naar Reuzenland.
Daar zag Sophie dat de GVR droomden vangt van kinderen en deze bewaard in potjes. Hij geeft de kinderen weer andere dromen door deze te blazen naar de kinderen met behulp van een trompet. Sophie hoort verschillende verhalen van wat de GVR heeft meegemaakt. Ook hoort ze dat de andere reuzen mensen eten. Ze vind dit verschrikkelijk en wil dat het stopt. Alleen weet Sophie niet hoe ze dit moet doen. Ze bedenkt een plan. Sophie gaat van dromen die de GVR heeft één droom maken. Deze droom zal gaan over dat er reuzen zijn die mensen opeten, maar dat er één reus is die anders is dan die reuzen. Dit is de GVR, hij is vriendelijk en doet geen mens kwaad. Ook zal de droom gaan over een weesmeisje genaamd Sophie. Deze droom blaast de GVR samen met Sophie in het oor van de Koningin van Engeland. Sophie gaat zich verstoppen achter het gordijn in de kamer van de Koningin. De volgende ochtend ziet de Koningin Sophie. Ze komt dat tot de conclusie dat haar droom werkelijkheid is. Ze stuurt het leger naar Reuzenland. Alle reuzen worden opgepakt. Behalve de GVR. De GVR en Sophie wonen nu bij de Koningin in Engeland.

(mening en betekenis)

De GVR vind ik een erg mooi boek!
Toen ik ongeveer 11 jaar oud was, las mijn moeder regelmatig stukjes voor uit de GVR. Ik vond het geweldig om hierna te luisteren omdat ze het met verschillende stemmetjes voorlas. Soms las ik er zelf uit maar dit vond ik minder leuk. De spannende avonturen die Sophie mee maakte, de dromen die de reus ving en de snoskommers die hij at, ik vond het mooi om dit te horen.
Dit boek heb ik toen ook aangeraden aan mijn broertje en zusje en zij hebben hem ook helemaal uitgelezen.

De GVR is een erg leuk boek. Ik werd er uit voorgelezen in groep 8. Ik vond het altijd een heel spannend verhaal en werd er helemaal in meegenomen door de leerkracht.
Vanuit de invalshoek 'echt en onecht', speelt fantasie een grote rol in dit verhaal.
De fantasie begint gelijk te spelen als het meisje Sophie uit haar bed wordt geplukt.
Ik denk dat kinderen zich daarom snel laten meeslepen bij dit boek. Je wordt een andere wereld ingetrokken, omdat veel dingen niet kunnen in de 'echte' wereld.

Het verhaal: Natuurlijk nog even toegelicht door mijzelf; gaat over Sofie, die in een weeshuis zit. Ze kan op een nacht niet slapen en omdat ze denkt dat het "spookuur" is kijkt zij naar buiten. Hier ziet ze een reus aan het werk, op dit zicht gaat haar hart verschrikkelijk bonken. De reus, met zijn ongelooflijk goede oren, hoort dit. En neemt haar mee met het feit dat ze een reus heeft gezien (wat niemand mag een reus zien) Hij kan niet Nederlands spreken noch schrijven

De GVR's doel is om dromen te vangen van kinderen en weer terug te geven. Hij deelt alleen de mooie dromen met behulp van een lange trompet weer uit. De nachtmerries blaast hij op.

Met negen reuzen woont hij in reuzenland. Deze reuzen, zijn in tegenstelling tot de GVR, niet zo vriendelijk en zelfs carnivoor. Hierbij zijn ze ook niet al te vriendelijk tegenover de GVR. Als de reuzen op een avond weggaan om mensen te gaan eten raakt Sofie in paniek en wil iedereen gaan waarschuwen, De GVR probeert haar tegen te houden onder het mom dat niemand haar zal gaan geloven.

Doordat Sofie een droom bij de koningin van Groot Brittannië inblaast voorkomt ze dat de reuzen meer schade aan kunnen doen (behalve een aantal Noren die werden opgegeten door de onvriendelijke reuzen) De reuzen, worden overmeesterd en krijgen de rest van hun leven nog 'snoskommers' te eten.

De reus en Sofie krijgen ieder een huis naast het paleis van de koningin, en Sofie leert de GVR schrijven en lezen. Hij wordt uiteindelijk de auteur van het befaamde boek: De GVR

Ik geloof wel dat de GVR één van de meest interessante boeken is die ik zowel als kind als volwassene heb gelezen. Hoe Roald Dahl omgaat met de creativiteit en de belevingswereld van kinderen is een verslavend fenomeen. Het is een genot om dit boek te lezen, deels omdat Roald Dahl een eigen wereld om de GVR heeft geschapen, een wereld die alleen maar uitgebreider wordt met zelfverzonnen woorden, en het feit dat kinderen die dit boek lezen zich in bepaalde delen kunnen inleven, zoals: Het feit dat de GVR zelf niet goed kan lezen of schrijven.

Ik vond dit boek zoals zo velen, geweldig.
Eigenlijk wil ik zeggen dat alles wat Roal Dahl heeft geschreven behoorlijk indrukwekkend is.
Hij heeft zijn eigen humor, en schrijft heel authentiek.
Het vervelende van De GVR vond ik dat het zo vaak over die scheten ging.
Dat kwam door die bubbels in dat drankje dat i.p.v dat ze omhoog gingen, zich naar beneden bewogen.
Ik houd er gewoon niet van als verhalen over scheten gaan.
Dit verhaal is natuurlijk fantasie, want reuzen bestaan niet.
Zelf heb ik de film gekeken, en het boek voorgelezen gekregen door mijn juf in groep 5 al.

Je kunt het boek de Grote Vriendelijke Reus vanuit verschillende invalshoeken bekijken. Wat ik vind van het boek en wat het boek voor mij betekent zijn twee vragen die ik in mijn tekst heb verwerkt.

Het moreel van het verhaal heb ik altijd onthouden, namelijk dat Sofie alleen stond in het leven. Ze leefde in een weeshuis en had geen ouders meer die voor haar konden zorgen. Dat maakte het verhaal echt, maar door de komst van de reus ook heel fantasierijk. De GVR liet zien dat Sofie niet alleen was, dat ondanks ze geen ouders meer had er iemand was die om haar gaf.

Voor mij betekent het herlezen van dit boek niet alleen het lezen van een spannend verhaal, maar heeft het me ook laten nadenken over de ''reuzen'' de grote mensen, die sterker en machtiger kunnen zijn dan kleine mensen.

Mijn mening en betekenis.

De Grote Vriendelijke Reus vond ik in mijn basisschooljaren een ontzettend leuk en spannend boek. De leraar van groep 6 las dit boek mooi voor. Hij gebruikte net als sommige andere juffen, meesters of misschien wel ouders verschillende stemmen, wat het verhaal nog spannender maakte.

Vanuit invalshoek: "Rond het boek"

Het boek de GVR, wat staat voor de Grote Vriendelijke Reus, is een redelijk dik boek. Dit komt ook doordat de lettertype wat aan de grote kant is, maar dat is vor de schrijver natuurlijk de bedoeling geweest aangezien het verhaal ook over een reus gaat. Dat het boek zo dik is zal veel kinderen afschrikken. Wat zonde is aangezien het een heel leuk boek is en eigenlijk veel kleiner was geweest als het in een normaal lettertype was gedrukt.

Dit boek kun je vrij snel uitlezen, ik heb het ook in één keer uitgelezen, wat kinderen ook zeker wel kunnen. De GVR praat onduidelijk en dit is ook terug te lezen in de tekst, doordat woorden gewoon verkeerd zijn geschreven wat eerst voor een beetje verwarring schept, maar als je weet waar het voor is dan is het wel grappig en vooral kinderen zullen dit grappig vinden.

De GVR die is bedacht door Roald Dahl en is waarschijnlijk bedacht doordat mensen hem ook groot en vriendelijk vonden en het dus misschien wel een reflectie van hemzelf is.

Invalshoek: Echt en onecht

Het leuke aan de De GVR, van Roald Dahl, is dat het een mix is van fantasie en werkelijkheid. Het verhaal op zich is natuurlijk een fantasieverhaal, omdat het gaat over reuzen en die bestaan niet in het echt. Echter, er zijn een paar menselijke personages in het boek, zoals Sofie en de Koningin. Voor kinderen zijn er dus wat menselijke personages waar ze zich wat makkelijker in kunnen leven en dan zijn de reuzen er voor het fantasie gedeelde van het verhaal. Dit maakt het spannend en leuk voor de kinderen.

Invalshoek: Mening en betekenis

Persoonlijk vind ik De GVR vanaf jongs af aan al een leuk boek. Het is een boek vol grappige en spannende belevenissen, wat het voor kinderen erg leuk maakt. Doordat de reus niet heel goed kan praten en schrijven zitten er veel fouten in zijn taalgebruik, maar dit maakt het boek alleen maar grappig. Er zitten ook zelfverzonnen woorden in, en dat is voor kinderen ook erg leuk.
Het is toch ook wel een spannend boek, want er komen ook gemene reuzen in voor die kinderen opeten, en ik kan me voorstellen dat het best spannend is als je dit boek als kind leest. Maar het leuke is dat er één reus is, de Grote Vriendelijke Reus, die niet eng is, maar juist heel lief. En samen met Sofie zorgt hij ervoor dat de gemene reuzen gevangen worden. Sofie en de GVR worden afgetekend als helden, en dat vinden kinderen ook altijd leuk, als de hoofdpersonages dapper zijn.
Daarbij zitten er thema's in die kinderen veel aanspreken. Een groot thema is dromen, want de GVR vangt dromen en blaast die bij kinderen naar binnen. Kinderen beginnen steeds meer te onthouden, en maken ook wel eens mee dat zij dromen. Ik kan me voorstellen dat dit boek veel vragen over dromen oproept bij kinderen. Zouden dromen echt zomaar rondzweven in de lucht, en vliegen die dan zomaar mijn kamer binnen?
Kortom, ik vind het een leuk en voor kinderen spannend boek, dat bij kinderen ook veel vragen kan oproepen.

Invalshoek: Inhoud

Het verhaal gaat over reuzen die 's nacht kleine kinderen uit hun slaapkamers meenemen en deze dan oppeuzelen. Op een nacht wordt Sophie, die in een weeshuis woont, ook meegenomen door een reus. Alleen eet deze reus geen kleine reuzen op, hij is vriendelijk: de Grote Vriendelijk Reus. Hij blaast 's nachts dromen in de slaapkamers van de kinderen, deze dromen vangt hij 's nacht in dromenland. De GVR neemt Sophie mee naar zijn grot in Reuzenland. In Reuzenland wonden de andere mensenpeuzelende reuzen ook, 9 stuks. Samen bedenk de GVR en Sophie een plan om voor eens en voor altijd van de reuzen af te zijn. Ze gaan bij de koningin van Engeland een droom in blazen zodat ze weet van het bestaan van de reuzen. Het plannetje werkt en de koningin schakelt het leger en de luchtmacht in. Ze halen de 9 reuzen op en gooien ze in een grote, diepe kuil. De GVR en Sophie krijgen allebei een huis bij het paleis van de koningin en niemand heeft ooit weer last gehad van de reuzen!

Invalshoek Thema:
Het thema van het boek is vriendschap, want een belangrijk onderdeel van het boek gaat over de vriendschap tussen de GVR en Sofie. Ze helpen elkaar en dat is belangrijk, vooral voor kinderen is dit belangrijk in vriendschap. Ook is het verschil tussen goed en kwaad erg belangrijk in het boek. Dit verschil is duidelijk gemaakt door de goede reus tegenover de kwade reuzen te zetten, de kwade reuzen zijn er al langer en de goede reus moet er iets aan doen maar moet daar hulp voor zoeken.

Invalshoek: Multiperspectiviteit
Als ik Sofie zou zijn in het boek zou ik precies hetzelfde hebben gedaan, ook al zou ik het wel vreemd vinden dat de overheid er nog niks gedaan aan zou hebben. Sofie is een slim meisje voor haar leeftijd en ook aardig en lief. Hierdoor kan zij de dingen volbrengen die zij in het boek ook volbrengt. Maar als ik echt haar was zou ik vanaf het begin af in bed zijn blijven liggen en niet uit het raam kijken, als ik zou weten dat daar een reus zou zijn.

Invalshoek echt onecht.

Wat ik mooi vind aan dit boek is dat er een samenhang is tussen fictie/fantasie en werkelijkheid. De reuzen zijn fictie omdat ze natuurlijk niet bestaan maar het realistische aan het verhaal is dat de reuzen in de wereld leven die voor ons bekend is. Zo gaat de grote vriendelijke reus, ook wel GVR genoemd, samen met Sofie langs bij de koningin van Engeland.

Dromen zijn ook iets bekends voor ons, wij dromen namelijk elke dag. Er zijn kinderen die zich bezig houden met de vraag: waar komen dromen vandaan? ik vind dat dit boek daar leuk op in gaat door te zeggen dat de dromen uit dromenland komen.

Invalshoek Echt en Onecht:

Wat ik heel leuk vind aan de GVR is dat er in een realistische wereld geschetst wordt waar je jezelf in kan verplaatsten. Dan komt er uiteindelijk een reus waardoor die wereld ineens wordt omgegooid. Het boek is echter zo dat je in je realistische wereld blijft en ergens gaat geloven dat dat die reuzen ook misschien echt bestaan en jou uit je slaapkamer kan komen ophalen. Die verhouding tussen het echte en het onechte maakt het boek heel leuk om te lezen.

Invalshoek: inleven

Het was heel erg makkelijk om me in te leven in het boek. Zelf vind ik fantasie geweldig en ik fantaseer er dan ook graag op los en ik kon het hele verhaal voor me zien. Doordat het boek makkelijk te lezen is, ben je er zo doorheen en ik vind dat eigenlijk wel jammer. Het liefste zou ik nog veel meer willen lezen en dan vooral over de avonturen van de GVR en Sofie en hoe het verder gaat.

Invalshoek: Rond boek

De GVR (grote vriendelijke reus) is geschreven door Roald Dahl. Het is een fantasie boek en het heeft ook zo z'n eigen taal. (Smeerlijk, walgzaam, wegsjeezen, mensbaksels etc.) Ik heb dit boek niet zelf uitgezocht. Mijn moeder heeft het boek ooit eens besteld omdat het haar een leuk boek om voor te lezen, zoals ze me bijna elke avond wel voorlas. Ze las me vaak voor uit fantasie boeken, en dat heeft ook veel invloed gehad op mij aangezien ik nog steeds dol ben op boeken lezen en met name het fantasie genre.

Vanuit de invalshoek: echt of onecht.

Ik vind dat het verhaal de GVR vooral draait om de fantasie, omdat de reuzen in het verhaal vooral centraal staat en hoe zij leven. Reuzen behoren tot de fantasie van het kind. Er zitten wel realistische dingen in, maar dit wordt verdraaid door de fantasie.

invalshoek thema:

het thema van het boek is dat niet iedereen hetzelfde is. in het boek worden reuzen als slecht gezien, behalve één reus. de grote vriendelijke reus is anders, hij is lief en eet de kinderen niet op. Hij blaast fijne dromen door de ramen van de kinderen zodat ze lekker slapen.

Invalshoek Mening en betekenis:

Wat ik van dit boek vind en wat het voor mij betekend, ik heb dit boek gelezen toen ik een jaar of 12 was. Ik vond het een erg leuk boek om te lezen, omdat Sofia (de hoofdpersoon naast de GVR, grote vriendelijke reus zelf) een buitenbeentje is. Maar toch uiteindelijk haar beste vriend vindt, de GVR. Het moraal van dit boek is, het maakt niet uit hoe je er uit ziet of wat voor "soort" je bent als je vrienden bent. Dit betekende op deze leeftijd (dat ik het boek las) wat voor mij. Want ik leerde ervan iedereen te nemen zoals die is, dat er geen vriendschap bestaat gebaseerd op uiterlijk.

Invalshoek: Rond boeken.

Op de voorkant van het boek staat de auteur, de titel van het boek en de naam van de persoon die de illustraties gemaakt heeft. De tekening op de voorkant van het boek is een groot persoon (de GVR) die een 'normaal' kind op zijn hand houd. De GVR zit op een steen met een koffer naast zich en een stok.
Op de achterkant van het boek staat een kleine samenvatting over wat je kan verwachten in het boek en een kleine uitleg over de GVR.
Het boek heeft een harde kaft en heeft ongeveer 210 blz.
Tussen de tekst door staat vaak een illustratie.
Ik ben aan dit boek gekomen, doordat familie van mij dit boek had. Het is ooit ten sprake gekomen.

Invalshoek: De inhoud van het boek.

Sofie ligt in bed en wordt 's nachts uit haar bed geplukt door een reus. De reus blaast dromen door een trompet de kamers van kinderen in. Op een gegeven moment zag hij Sofie en nam haar mee.
Op dat moment leert Sofie de GVR. Grote Vriendelijke Reus, kennen. Het is geen gemene reus die mensen op peuzelt, maar een reus die rare woorden gebruikt en eigenaardig spreekt. Nadat hij Sofie iets heeft verteld over wat de andere reuzen doen gaan Sofie en de GVR een slim plan bedenken, zodat alle kinderen weer veilig in hun bed kunnen liggen.