Julio Ribera

Mij werd de serie Axel Moonshine aangeraden door iemand die de serie in haar jeugd al in haar hart heeft gesloten en dat maakt het als dikke veertiger toch even voorzichtig de eerste bladzijden lezen. Een jeugdliefde kan immers de boel flink vertekenen. Maar ik kan zeggen dat ik met Axel Moonshine absoluut niet bedrogen uitgekomen ben.

Een strip die voor het eerst Franstalig uitkwam in 1975 en uiteindelijk 32 delen heeft gekregen waarbij men nu na jarenlange stilte nog denkt aan een laatste deeltje.
Het begin van de Axel Moonshine serie zet gelijk een heel nieuw universum neer waarin de spelers ieder een duidelijke plek krijgen. De machthebbers, het machtsspel en daarin Axel Moonshine die zo zijn heel eigen weg lijkt te gaan. In het begin staat hij nog in hoog aanzien maar op het einde is hij vrijwillig een banneling omdat hij liever zijn droom najaagt. En dat laatste is heel letterlijk.

De tekeningen hebben een bekende stijl voor de jaren zeventig en tachtig. Ook de verschillende science fiction werelden hebben het uiterlijk zoals we die uit die tijd kennen en nu ook nog wel zien. Veel extreem grote planten, dieren die uitvergrotingen zijn van wat wij kennen of samenvoegsels van voor ons bekende dieren.

Het personage Axel Moonshine sprak mij in het bijzonder aan. Hij is niet op het eerste gezicht een beminnelijk persoon. Maar al snel blijkt hij humor te hebben, is hij dapper als een held en ook zeer wilskrachtig. Hij doet wat hij in zijn hoofd heeft en niet wat hem voorgeschreven wordt. Hij voelt heel authentiek aan. Absoluut een personage waar veel karakterontwikkeling mee mogelijk zou kunnen zijn.

Ik ga op zoek naar deel 2.… (altro)