Ingeborg Nienhuis

Leuk verhaal en voor studenten in de stad Groningen ook heel herkenbaar. Zelfs als je 30 jaar eerder hebt gestudeerd als de schrijfster. De hoofdpersoon studeert en ook nog eens redelijk succesvol. Wat er precies wordt gestudeerd is niet volledig duidelijk, maar is ook niet relevant. De studente is geen lid van het corps maar heeft wel contact met jongens die lid zijn. Zij worden goed genuanceerd weergegeven. Ook de psychische problemen die studenten soms hebben worden eerlijk verteld zonder daarover dramatisch te doen. De eerste hoofdstukken zijn wat zwak, het lijken op zichzelf staande korte verhalen. Maar gaandeweg komt er meer lijn in het geheel en wordt het een doorlopend verhaal.… (altro)