Luke Adam Hawker

De laatste boom. Een zaadje van hoop. Woord en beeld door Luke Adam Hawker. Vertaling: Susan Smit.

De laatste boom is de tweede beeldroman voor volwassenen door Luke Adam Hawker. Deze beeldromans zijn gigantisch populair geworden door Charlie Mackesy en Shaun Tan en daar ben ik blij om. Het is een genre dat helemaal in deze tijd past; het laat je even stil staan, nadenken én het is een warm dekentje voor je hart en ziel.

Hawker’s eerste boek (Samen) had op mij hetzelfde eerste effect als dit boek: bij oppervlakkige doorbladering denk ik dat het niets voor mij is maar als ik het helemaal lees (en kijk) raakt het me als een mokerslag. Dan blijken de tekeningen beeldschoon, het verhaal immens ontroerend en inspirerend én de boodschap troostend en hoopgevend.

De laatste boom is wederom een prachtig pareltje. Neem er je tijd voor, laat het rustig binnenkomen en koester het daarna eeuwig in je hart en hoofd. Voedsel voor de ziel. En het is het ideale geschenk voor een dierbare vriend. Fan!… (altro)

Yes it's a book about COVID and yes I would press it into the hands of many, many people. No, don't run away from it because of the topic because it both reached into my heart and tugged some strings and at the same time was like a warm hug of acknowledgement. It also ends with hope.
It's a graphic novel illustrated by Luke Adam Hawker with text by Marianne Laidlaw and it's a graphic poem. It saw me, in all the messy things that happened over the last 18 or so months and the hope that is danglling in our future. It offers no judgement, no certainty but it does make you feel that together we can move from here to a better place and that we should take the good we have learned from these years and keep them with us.
It is a book to treasure, simply told in very few words and with black and white line drawn illustrations but there's depth there that rewards re-reading, while I had it sitting beside me as I write this I kept re-opening it and pressing it on people to read. It encapsulates and yet offers a lot in very few pages.… (altro)

Samen. Door: Luke Adam Hawker. Vertaald door: Susan Smit.

Dat die ellendige C ook mooie dingen kan voortbrengen bewijst dit boek. Lockdowns, angst en eenzaamheid kunnen blijkbaar ook prachtige dingen baren.

Ik kende Hawker nog niet maar toen ik dit boek zag moest ik aan De jongen, de mol, de vos en het paard denken, waar ik trouwens grote fan van ben. Lijkt Samen op dat boek? Ergens wel, en dat is als compliment bedoeld. Maar ergens ook helemaal niet. Het is helemaal Luke Adam Hawker, en dat is ook een compliment.

Samen is een boek om allereerst in je eentje te lezen: knus in een hoekje van de bank. Ik werd er stilletjes en huilerig triest van, maar op een goede manier. Mijn hart werd week, terwijl het al weken hard voelt en veel te hard bonst. Ik werd er zen van, om het met een belegen woord te zeggen.

De tekeningen zijn rommelig, kriebelig, kronkelig, wazig. Maar ook rechtlijnig, gedetailleerd en krachtig. Ja, dat kan samen gaan. Met enkel zwarte letters en zwarte lijnen op wit papier tovert Hawker een hoopvolle, hartverwarmende, troostende, hoopgevende wereld voor je ogen tot leven. Zijn woorden zijn zuinig, goed gekozen en raak (geweldig goed vertaald door Smit).

Samen zal je hart verwarmen, je troosten en hoop geven. Maar het is ook een herinnering aan een tijd die toch weeral even achter ons ligt en waarvan we de plannen die we maakten blijkbaar al weer wat vergeten zijn. Het is fijn dat er ondertussen al meer mag, maar het zou nog beter zijn als er minder zou moeten. Niet alles hoeft terug te komen. Laten we alsjeblieft de ruimte houden om ons te laten beroeren door boeken zoals Samen, en door alles waar ze voor staan.

Samen is een boek om te koesteren en te delen, door een tweede exemplaar te kopen want je eigen exemplaar geef je nooit meer af, geloof me. Dit is een medicijn voor hart en ziel en hoofd, in boekformaat!… (altro)