Lieke GroenewijdeRecensioni

Toen Joep twaalf was, werd bij hem autisme vastgesteld. Nu is hij een twintiger die zijn autisme niet kan aanvaarden, het leven als zeer negatief ervaart en hierdoor vlucht in alcohol en vrienden. Tot tweemaal toe namen Joeps ouders de moeilijke beslissing hun zoon gedwongen op te laten nemen waarna ze in het doolhof van de hulpverlening belandden. Op openhartige wijze vertelt Joeps moeder het levensverhaal van haar autistische zoon. De problemen van haar gezin met de directe omgeving, de school en de hulpverlening komen in deze geschiedenis uitvoerig aan bod.