Jan Ove Ekeberg

Eit fint steg opp frå førre bok, tykte eg, der me no følgjer ein vaksen-men-framleis-ung Harald ikkje-enno-Hardråde i øvre sjikt av væringgarden i Konstantinopel. Det blir felttog til Sicilia, pilegrimsferd til Jerusalem, og det heile mot eit bakteppe av eit gryande statskupp i den bysantiske hovudstaden. Det er òg eit finfint B-plott om ein maurer med hemnplanar som viklar seg inn i historia -- ei historie av typen eg har sett mange gonger før, men her utført med ein karakter som klarer å vere ganske minneverdig gjennom relativt få scener og handlingar. Harald sjølv er smart og sjenerøs nok til å vere lett å heie på, utan at han følest for anakronistisk i den harde verda han lever i.

Ekeberg er effektiv med handlinga, med korte, lettfordøyelege kapittel som seglar forbi sjølv i dei (korte) delene av boka det handlinga stagnerar. Eg har ikkje fnugg av peiling på perioden, så kor mykje Ekeberg diktar om på, kor mykje som er utfylling mellom linene, og kor mykje som er historiske fakta og/eller legender, det snert eg ikkje. Men slik skal det vel for så vidt òg vere. Hovudgrunnen til at eg les desse bøkene, utover på reint innfall, er nettopp det å få eit underhaldande innblikk i ein historisk periode eg veit relativt lite om, og det tykkjer eg absolutt at eg får. Det er dessutan eit hendig register bak i boka over kva for nokre karakterar som er oppdikta og kva for nokre som er historiske personar, så det hjelp forhåpentlegvis med å styre unna den verste vranglæra.

Den finn ikkje opp hjulet på nytt, men som historisk spenningsroman tykkjer eg den er finfint handverk, og tilbake på nivået frå bok 1 etter ei kanskje eit lite hakk mindre engasjerande andrebok. Så no les eg gjerne bok fire òg når den ein dag kjem ut.… (altro)

Vi er i Norge i Birkebeinernes tid. Borgerkrig herjer gjennom landet. Vi følger trellen Sigurd som er svein til kongesønnen Håkon.

Dette er en spennende periode i Norsk historie. Den sittende kongen har fiender på alle kanter og er stadig i et mindretall til sine fiender.

Boken forteller en spennende historie, men jeg klarer ikke å rive meg med. Språket virker unaturlig og utdatert, karakterene du følger er blottet for personlig dybde som hindret meg til å knytte meg til personene. Fortellingen var også veldig forutsigbar. Jeg ble aldri overrasket over avsløringene som kom mot slutten av boka, muligens på grunn av for åpenbare hint tidligere i boken.

Tross alle manglene med boka så fant jeg den grei og lese. Kapitlene er veldig korte, noe som gjør at jeg lett kan lese et par kapitler om jeg har litt dødtid mellom andre aktiviteter. Dette er ikke en bok jeg vil annbefale til venner og bekjente med mindre du trenger noe lettlest "innimellom" lesing.… (altro)