Pierre Derlon

Gesprekken rond het vuur op een vuilnisbelt, terwijl de mistral waait. Ontmoetingen met oude, ongeletterde zigeuners die vertellen hoe men het leven in stand houdt. ,,De mens die geboren wordt is verplicht in leven te blijven om het leven door te geven", zegt Papo, als hij aan zijn vriend, de auteur, de opdracht geeft op te schrijven wat de zigeuners hem op zijn zwerftochten toevertrouwen.

Een gebruikelijk handboek over elementaire geneeskunde is dit boek dus beslist niet: Legenden worden erin beschreven, geheimen over geneeskrachtige planten en bomen, recepten (o.a. huidpreparaten) van Maria van de eeuwige jeugd, genezingen met het ,,wonderkruid" arnica, oude gewoonten die helpen bij verstuikingen of kneuzingen, genezende krachten van kruidenwijnen, recepten voor rituele gerechten - kortom de geheimen van de ouden, die van generatie tot generatie mondeling worden overgeleverd. ,,Als je gewond bent en je volgt niet het bloedspoor van de vos, dan zal je wond gaan rotten ..."

Pierre Derlon vertelt in dit boek niet alleen hoe de zigeuners kwalen van het lichaam genezen of op zijn minst verlichten, maar geeft tegelijk op poëtische wijze uiting aan zijn verbondenheid met de wereld van de zigeuners, voor wie levensvreugde geldt als het meest geneeskrachtige ,,kruid". (flap)… (altro)

> LA MÉDECINE SECRÈTE DES GENS DU VOYAGE, de Pierre Derlon (Editions Robert Laffont). — En quarante années de route, je n’ai jamais rencontré un seul Gitan atteint de maladie psychosomatique.
Leur secret du bien-vivre ?
C’est l’amour !
Pas d’enfants fugueurs, pas de divorces, pas de familles désunies par la passion de la propriété.
Chez eux, on brûle tout ce qui est autre que l’héritage de la parole.
L’équilibre de vie d’une tribu suit, comme les loups, les lois instinctives de la horde.
La joie de vivre est la première plante qui pousse au grand herbier de leur santé.
Ce livre n’est qu'un faire-valoir à cette panacée qui fait leur force et qu’il te faudra posséder, lecteur inconnu, pour bien vivre ta vie jusqu'à l’étape ultime où nous attend le ventre de notre mère « la terre ».
—L'Originel, (8), Févr./Mars 1979… (altro)