Frits Bolkestein

De intellectuele verleiding is een boek over intellectuelen en de politiek. De meeste boeken over dit thema zijn geschreven door intellectuelen. Hier is een ervaren politicus aan het woord. Hij demonstreert hoe gevaarlijk ideeën van intellectuelen zonder levenservaring kunnen zijn. Bolkestein begint in de achttiende eeuw, met een beschrijving van classicisme, Verlichting en Romantiek. Vervolgens beschrijft hij de politieke invloed van de Duitse idealistische filosofie en de rol van intellectuelen in de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie, het opinieklimaat voorafgaand aan de Eerste Wereldoorlog en de opkomst van het communisme en het fascisme. Genadeloos ontleedt hij de zogeheten fellowtravellers en instanties als de Wereldraad van Kerken. Tot slot behandelt Bolkestein enige actuele thema's, zoals de Europese Unie, ontwikkelingshulp, het multiculturalisme en de kijk van intellectuelen op het kapitalisme. Met zijn vlijmscherpe pen bewijst Frits Bolkestein met De intellectuele verleiding nog altijd een van de origineelste denkers van ons land te zijn. Ook dit boek zal een belangrijke bijdrage aan het maatschappelijke debat vormen. Over De twee lampen van de staatsman: 'Bolkestein is - in termen van eruditie, taalbeheersing en vermogen tot redeneren - een gunstige uitzondering in het Nederlandse politieke landschap.' nrc handelsblad 'De twee lampen van de staatsman onderstreept het onmiskenbare belang van historisch inzicht voor het politieke langetermijnbeleid.' de telegraaf Frits Bolkestein is een van de meest spraakmakende politici van de afgelopen decennia. Meer dan twintig jaar was hij Kamerlid, minister en partijleider van de vvd. De kroon op zijn carrière was zijn lidmaatschap van de Europese Commissie van 1999 tot 2004. Tot zijn recente boeken behoren Grensverkenningen. Dagboek van een Eurocommissaris en twee bundelingen van zijn politieke beschouwingen, De twee lampen van de staatsman en Overmoed en onverstand.… (altro)

Vergeet de eerste 200 bladzijden van dit boek. Bolkestein probeert hier zich een academisch imago toe te meten door even in vogelvlucht de westerse geestesgeschiedenis te behandelen. Zijn zelfverklaard doel is aan te tonen hoe intellectuelen de voorbije eeuwen onze beschaving telkens weer op een dwaalspoor hebben gebracht. Zijn keuze is echter zo dubieus, de lectuur waarop die gebaseerd is zo lukraak, en de weergave zo vol fouten, dat de geloofwaardigheid van Bolkestein al meteen een flinke deuk krijgt. De laatste honderd pagina's krijg je dan eindelijk waar voor je geld: een amalgaam van rechtsconservatieve kritieken op onze huidige maatschappij (en vooral de rol van de progressieve intellectuelen). Natuurlijk snijdt Bolkestein af en toe hout, maar het geheel is zo'n rommeltje en zijn argumentatie zo opzichtig bij elkaar gesmeten, dat hij zelfs in dit deel niet overtuigt. Spijtig van de mooie uitgave.… (altro)