Un hombre despierta en una habitación oscura que no reconoce.
Descubre que está acostado en un suelo de madera y vestido con ropa de calle. Intenta recordar cómo llegó allí. ¿Será resultado de una borrachera en una fiesta? ¿Habrá pasado la noche en casa
ajena a causa de alguna tormenta fuerte? ¿Estará viviendo una aventura insólita? La memoria no le devuelve ninguna información y decide levantarse e investigar: Recorrer a tientas la habitación, que está vacía, y encuentra una puerta. La abre y sale a otra habitación, igualmente oscura...

Knappe, verontrustende parabel over existentiële onrust. ( )

Fenomenale existentiële roman uit 1969 van de Uruguayaanse schrijver Mario Levrero (1940-2004), voor het eerst vertaald in het Nederlands dankzij de nieuwe uitgeverij Bananafish.
'De plaats' vertelt de helletocht van een man die in een onbekende kamer wakker wordt om vervolgens vast te stellen dat die kamer enkel blijkt te zijn omgeven door een eindeloze reeks soortgelijke kamers, die allemaal maar in één richting te doorkruisen zijn. Een adembenemende vertelling, geschreven in een bedwelmend nachtmerrie-achtig proza, een huiveringwekkende mengeling van Sartres 'Huis clos' en Kafka's 'Het slot' (de waanzinnige, beklemmende sfeer deed me ook denken aan de universa van Donald Barthelme, Marlen Haushofer en Roberto Arlt). Op het einde blijkt dat de hel niet zozeer 'les autres' is, maar eerder ons eigenste zelf. Hopelijk komen er nog meer vertalingen van deze te ontdekken, tot de verbeelding sprekende auteur. ( )