რატომღაც მინდოდა ამ წიგნისთვის უფრო მაღალი შეფასება მიმეცა, მაგრამ ასტრონომიის ისტორიის წარმოდგენა უფრო ვრცლად და საინტერესოდაც შეიძლებოდა.
შეიძლებოდა მეტი ინფორმაცია ყოფილიყო უძველესი ცივილიზაციების კალენდრებზე და ასტრონომიაზე. (მაგალითად მაიას ასტრონომია) შეიძლებოდა გაცილებით მეტი დაწერილიყო ტიხო ბრაჰეზე, კეპლერზე, ნიუტონზე, ჰერშელზე, ჰიუგენსზე (ჰიუგენსი საერთოდ არ იყო) ან ძველ ბერძნებზე, ალექსანდრიის სკოლაზე. მეოცე საუკუნის საოცარ აღმოჩენებზე. თანავარსკვლავედებზე და მათთან დაკავშირებულ მითებსა და წარმოდგენებზე, ან თუნდაც ასტროლოგიაზე, რომელიც მართალია დღეს სრულიად ზედმეტია პრაქტიკული თვალსაზრისით და ლამის new age რელიგიად იქცეს, მაგრამ ასტრონომიასთან ერთად დაიბადა და ხშირად მისგან განურჩეველიც იყო სანამ განმანათლებლობამ არ დააშორა მასთან.

არ გეგონოთ რომ ამ წიგნში საინტერესო მასალა არაა, მაგრამ "ასტრონომიის ისტორიისგან" გაცილებით მეტს ველოდი და უფრო ვრცლად.
რაც შეეხება დადებით მომენტს, ეს არის მარტივი ენით მოყოლილი ამბავი რომელიც არ დაგღლით. თუ გაინტერესებთ ასტრონომია, გირჩევთ წაიკითხოთ, მაგრამ გახსოვდეთ რომ არსებობს უამრავი ამბავი და აღმოჩენა რომელიც ამ წიგნის მიღმა რჩება. რომ ეს წიგნი ასტრონომიის ისტორიის მხოლოდ მონახაზს წარმოადგენს. ( )

Aughton’s book goes through exactly what it purports to: you get a decently thorough history of astronomy from the Babylonians all the way to the Mars Rover project and NASA’s newest findings from the Hubble. It’s kind of hard to write a better summary than that. We get the stories of earliest calendar makers, who tried to time the heavens precisely to match the seasonal cycles of their culture (which almost always fails to conform to nice, neat numbers). The most interesting thing I kept encountering in this book was that either astronomy is often times used to solve another problem or other fields often inform the science of astronomy. Our study into the heavens is constantly intertwined with the study of ourselves and our world.

For instance, astronomy was the first field consulted when the problem of longitude needed to be solved. The stars were a great guide for figuring latitude, but longitude proved much trickier. It actually took the simple wisdom of a clock-maker (and not the stars) to put that problem to rest. Also, when quantum physics came into vogue, it hastened the conversion of astronomers into astrophysicists, which allowed for a more dynamic and intricate study of the stars.

Aughton’s writing is pretty good, but gets a bit bogged down when he discusses the finer points of Copernicus’s and Brahe’s mathematical models of the solar system. On the whole, though, it’s a great book to get introduced to the entire field of astronomy. The illustrations are top-notch and the science is pretty straightforward. All in all, a very interesting read. ( )