Niccolò Machiavelli (1469-1527) dankt zijn faam als politiek schrijver en denker aan twee werken: het beknopte traktaat Il Principe (De heerser) en de veel omvangrijkere Discorsi sopra la prima deca di Tito Livio (Verhandelingen over de eerste tien boeken van Titus Livius). In de Discorsi vergelijkt Machiavelli de geschiedenis van het oude Rome, zoals beschreven door Livius en andere klassieke geschiedschrijvers, met de eigentijdse geschiedenis van Florence en Italië Voortbouwend op deze vergelijking formuleert hij een reeks gedachten over staatkunde en de condition humaine, die tot op de dag van vandaag een inspiratiebron zijn voor historici, politicologen en letterkundigen ( )