1 ( )

Türk Edebiyatından kitaplar okumayı pek sevmiyordum kaliteli eser çıkarmadıklarını düşünüyordum ta ki Tutunamayanları okuyana kadar.Tutunamayanların Türk edebiyatının medar-ı iftiharı olduğu kanaatindeyim ( )

De superlatieven die je over dit boek links en rechts kan lezen, zijn zeker niet uit de lucht gegrepen. Het verhaal gaat over een man die ontredderd achterblijft na de zelfmoord van zijn beste vriend, en vervolgens op zoek gaat naar de beweegredenen. We maken kennis met de "griplozen", die er niet in slagen hun leven in handen te nemen.
Maar het boek is vooral een spetterend vormenexperiment, waarbij Atay terecht het etiket van Turkse Joyce verdient. Vooral de 60 bladzijden lange ononderbroken monoloog door de ex-vriendin van de dode zijn weergaloos: een taaie brok (zonder interpunctie), maar zowel inhoudelijk als vormelijk de moeite om nauwgezet te doorploegen. ( )

Deze roman is een reconstructie, gezien vanuit het standpunt van ingenieur Turgut Özben, om te achterhalen waarom zijn boezemvriend Selim Isik zelfmoord pleegde.....Het is tevens een apologie voor de levenswijze der 'griplozen', maatschappelijk onaangepaste, schichtige wezens (cfr. Regel 10: der griplozen uit de Encyclopedie van Merkwaardige Schepselen - pag.149-151 (ÖA) met een slechte intuïtie maar een sterk ontwikkeld religieus gevoel. De gehele roman ontrafelt gaandeweg Selims 'Weltschmerz', evenwel in een exuberant taalgebruik, en met het opentrekken van alle mogelijke stijlregisters die in de literatuur maar denkbaar zijn. Gewone lineaire teksten, een heuse canto over het leven van Selim, brieven, encyclopedische fragmenten met diverse lemmata die verwijzen naar Osmaanse en Turkse cultuur; een zeer lange tekst genoteerd zonder interpunctie, wat het hoge 'stream of consciousness'-gehalte van het gehele boek nog intensifieert.
Zoals de achterflap vermeldt is het gehele boek eigenlijk één gigantische taalexplosie, erudiet, grappig en onbevangen, naar beste Joyceaanse traditie. ( )