Het zijn 6 bestaand sprookjes, bewerkt, aangepast en her-verteld. Met een vrouwelijk perspectief, heel goed gedaan, droevig, mooi en wat reëler dan de oorspronkelijke versies.
Blauwbaard, Hans en Grietje, Repelsteeltje, Roodkapje en Doornroosje.
En dan het laatste, mij onbekende verhaal van het monsterachtige meisje, dat zich, ver weggestopt, op een eiland met een gouvernante moet voorbereiden op de komst van een Prins. Die komt natuurlijk niet, maar wel een aangespoelde rauwe zeebonk..... gelukkig, want hij is lief. ( )

Ik heb hier maar een woord voor: Schattig. De sprookjes zijn herkenbaar maar hebben altijd een andere draai waardoor ze net anders aflopen dan je verwacht. Leest erg makkelijk en is geschikt voor wat oudere kinderen, zo tussen 8 en 12 jaar. ( )

De omslag trok me aan en ik heb de regel dat ik altijd boeken van Nederlandse schrijvers mag kopen omdat ik zo weinig auteurs van eigen bodem aantrekkelijk vind. Het mooie is dat de verkoopster vertelde dat ze het echt een heel mooi verhaal vond. Beetje gek maar emotioneel. Ik wist niet zo goed waarom ze dat zei, want natuurlijk is een boek gebaseerd op sprookjes een beetje gek? Toen realiseerde ik in welk land ik leef en hoe onze cultuur is.

Ik blijf het gek vinden dat voor kinderen sprookjes lezen wordt aangemoedigd maar zodra je volwassen bent dan is het 'kinderachtig'. Maar misschien had ik het geluk dat ik de gruwelijke sprookjes mocht lezen en niet alleen de Disney varianten...