Ya conocemos a Tora. Sabemos de sus conflictos, sus sufrimientos y los retos a los que se ha ido enfrentando desde pequeña. Nos ha emocionado su relación con su tía Rakel, hemos entendido los conflictos con su madre, Ingrid, su admiración por su tío, Simon, y la angustia que le provoca su padrastro, Henrik.
Ahora Tora es ya una mujer. Ha dejado de ser una niña indefensa y es capaz de enfrentarse a sus miedos y a la dureza de la vida. Tiene fuerza para salir de sí misma y de la Isla que la asfixia. Su lucha, que ha sido y es la de muchas mujeres, formará ya para siempre parte de nuestra memoria.

Van de tora-trilogie vind ik deze wel het mooiste. De taal is zo mooi, zo hartverscheurend in z'n eenvoud. De totale eenzaamheid die spreekt uit de bevalling van het ongewenste kindje, Tot tranen toe ontroerd.

Het meisje Tora wordt door haar stiefvader Henrik seksueel misbruikt. Ook als ze het huis ontvlucht, blijft Henrik haar achtervolgen: een ongewenste zwangerschap brengt Tora's moeizaam herwonnen evenwicht in gevaar. Gesteund door haar sterke, onconventionele tante Rakel bouwt Tora voorzichtig haar leven weer op en ze durft zelfs Henrik te confronteren met zijn daden. Maar dan sterft de onmisbare Rakel.

Deel III van de Tora-trilogie
(flaptekst) ( )