FIONA: Catherine Gaskin

Toen Fiona McIntyre haar geboorteland Schot-land verliet, ten einde in West-Indië een betrekking als gouvernante te aanvaarden, hoopte ze zich aldus aan de invloed die een noodlottige gave op haar leven uitoefende, te kunnen onttrekken. Als gevolg van haar momenten van helderziendheid was ze namelijk al drie goede betrekkingen kwijtgeraakt, terwijl zij bovendien kortelings in een visioen had gezien hoe een van haar dierbaren in levensgevaar verkeerde. Maar de sfeer op Landfall, de suikerplantage van de weleer zo rijke familie Maxwell, draagt er bepaald niet toe bij haar rusteloze geest te kalmeren. Want er hangt een duistere, geheimzinnige dreiging over het huis van de Maxwells - de onbeheerste, sterk verouderende Andrew en Maria, zijn knappe, maar inhalige jonge vrouw; Duncan, hun zoontje van zeven jaar en de uitermate aantrekkelijke jongeman Fergus, de onwettige zoon van Andrew. En op de achtergrond onveranderlijk de slaven, die, hoe volgzaam ogenschijnlijk ook, ieder ogenblik in opstand kunnen komen. Wanneer het dan ten slotte tot een uitbarsting komt, betekent dat niet minder dan een volledige ommekeer in hun aller leven. Er komen ontstellende geheimen aan het licht, en Fiona ziet het beangstigende visioen, dat haar eigenlijk nooit geheel en al met rust heeft gelaten, tot bange werkelijkheid worden.

DE KARDINAAL: Henry Morton Robinson

De Kardinaal, de roman die bij zijn verschijning de wereld stormenderhand veroverde, heeft destijds in de kerkelijke pers tot heftige discussies geleid. Enerzijds werd dit openhartige relaas over het leven van een rooms-katholiek priester hogelijk geprezen als een uitermate boeiende roman, die met grote waarheidszin een levendig beeld geeft van het dagelijks leven van een geestelijke. Anderzijds echter, werd de nodige kritiek geleverd, kritiek die vooral was gericht op de controversionele geloofskwesties die vrijmoedig in discussie worden gebracht, alsmede op het feit dat menselijke zwakheden van aan God gewijde mannen in het volle licht komen te staan. De Kardinaal is een zeer lijvige roman die de lezer beurtelings meeneemt naar Boston, Rome en Washington. De hier volgende samenvatting beperkt zich tot de Bostonse episode, de geschiedenis van de jonge Stephen Fermoyle - hij stamt uit een goed, eenvoudig gezin van Ierse afkomst, waarvan de leden stuk voor stuk prachtig zijn getekend - die met vallen en opstaan een lange weg moet afleggen alvorens hem een eervolle positie in de Kerk ten deel valt. Ongetwijfeld het beste gedeelte van dit fascinerende boek dat, ook al is er de laatste jaren in de katholieke Kerk veel veranderd, velen nog tot nadenken zal stemmen, ongeacht hun levensbeschouwelijke overtuiging. In zijn voorwoord zegt Henry Morton Robinson onder meer: "De Kardinaal is geen propaganda vóór of tegen de Kerk. Geen theologische verhandeling en evenmin een handboek voor kerkgeschiedenis. Het is gewoon een roman, die men moet lezen als het verhaal van een man in wie, krachtens zijn wereldbeschouwing, de overtuiging leeft dat, in weerwil van alle niet te loochenen kwaad, mensen van goeden wille allerwegen bezield zijn met geloof, hoop en liefde."

JUFFROUW DUIZEND LENTEBLOESEMS: John Ball

Toen Richard Seaton, een Amerikaans ingenieur, door zijn firma naar Japan werd uitgezonden, ten einde met de firma Matsumoto in Tokio tot zaken te komen, kon hij, kopschuw vrijgezel die hij was, niet vermoeden wat hem daar boven het hoofd hing: de kennismaking met juffrouw Duizend Lente-bloesems, de beroemdste geisha van Tokio, die met haar onweerstaanbare charme hem weldra alle rust benam; daar kwam nog bij dat hij volkomen argeloos verstrikt raakte in de verbijsterende tradities van de eeuwenoude geishawereld. De misverstanden bleven dan ook niet uit, als gevolg waarvan zijn zakenrelatie, met wie hij intussen bevriend was geraakt, op de rand van een faillissement kwam te verkeren. En wat Seaton zelf betreft: och, hij besefte maar al te goed hoezeer hij zijn onervaren hart had verloren. Maar voordat deze gevoelige en verhelderende roman - verhelderend in die zin dat de lezer een beter begrip krijgt van Japan en van wat er in de mensen leeft - zijn verrassend einde nadert, zijn Oost en West elkaar een aardig stapje nader gekomen.

REQUIEM VOOR EEN VIJAND: George Barr

Gedurende de sombere bezettingsjaren lag het lot van de bewoners van Merville, een dorpje aan de Franse kust, in de handen van een Duitse commandant. Maar in de vroege ochtenduren van 6 juni 1944 kwam de ommekeer: de Geallieerden landden in Normandië, en plotseling hadden de mensen van Merville een nieuw opperheer - Jack Baxter, een jonge Amerikaanse sergeant. Aanvankelijk maakte Baxter zich kwaad over het armzalige handjevol mensen dat hij vanuit de gevechtszone in veiligheid moest zien te brengen. Want zelfs onder de gegeven omstandigheden gaven ze blijk van kleinzieligheid en wisten ze over niets anders te praten dan over hun vee, hun kapotgeschoten boomgaard en de onzekerheid van hun bestaan. Maar geleidelijk aan, haast tegen wil en dank, veroverden deze eenvoudige lieden een plaatsje in zijn hart, zo goed als de gesneuvelde Duitse commandant, een levenswijze, door het leven gelouterde oude dame en Lili, het kinderlijke, maar niet van de wijs te brengen meisje. Alhoewel de gebeurtenissen zich afspelen in een streek die door granaten is omgeploegd, en waar het ratelen van machinegeweren niet van de lucht is, is Requiem voor een vijand stellig geen oorlogs-roman in de gewone zin. Veeleer is het de geschiedenis van een jonge man die zich plotseling bewust wordt hoe moeilijk dikwijls de scheidings-lijn tussen goed en kwaad te trekken is, die inziet tot welke zinneloosheid de haat kan leiden en die het altijd weerkerende wonder van de liefde ervaart.

Bron: Readers digest 51