Büch noemde zijn eerdere Goethe-boek er al naar en herhaalt het hier graag: "Goethe en geen einde". Maar evenzeer lijkt te gelden: "Büch en geen einde" want Büch weet van geen ophouden en daar doen wij als lezers ons voordeel mee. Büch neemt zijn lezers met veel enthousiasme mee in zijn speurtochten langs alle losse eindjes die telkens weer rond Goethe te vinden zijn.
Het eerste hoofdstuk van dit boek is een herwerking van wat hij voor een deel al in "Goethe en geen einde" schreef. Dat wordt dan aangevuld met weetjes die aansluiten bij zijn tv-programma's "Goethe achterna" maar vooral met een overzicht van hoe extremere politieke bewegingen (ook van links maar toch meer van rechts) Goethe voor hun ideologische kar hebben willen spannen. Dat levert ook weer een hoop interessante informatie op rond foute Nederlandse en Duitse goetheologen voor, tijdens en na WO II, maar ook rond Hitler en Mussolini. Daarbij maakt Büch in een lichte betweterige stijl tegenover andere auteurs graag wat kritische bemerkingen die zijn eigen Goethe-kennis nog eens benadrukken. Maar gelukkig is hij ook niet te beroerd om zijn bewondering te laten blijken voor andermans werk, of (ook al gebeurt dat wat minder) te erkennen waar zijn persoonlijke mening vooral doorweegt of waar zijn kennis ophoudt. Al bij al weer een erg onderhoudend boekje met een massa verwijzingen naar literatuur waar je als lezer nog veel en veel meer kan vinden over elk mogelijk spoor en zijspoor van Goethe en geen einde. ( )