I absolutely love when patients come into work having "googled" cataracts. Even better when they've talked to their friends. And those that get a second opinion? Fantastic. But not as great as the previous two. If I had money to burn I'd spend every first appointment asking the Dr. what their preferences were... which is sometimes the better question to ask.

This book frankly illustrates the potential issues with making stressful medical decisions. It also illustrates reasons, beyond "they might sue," that doctors should care about educating their patients. He also gives some solid resources for dealing with decision-making, and a helpful list at the back to help patients know what to do.

He overlooks one point, though. Who has money to spend on these extra appointments? Obviously him. But few people and fewer of the people who end up being frequent visitors in the office have that type of money.

I was rather miffed in one thing, though. While he validly points out that one problem might be that MDs and DOs are uninformed when it comes to what patients would prefer, he can't really rid himself of biased viewpoint that patients really don't know what's best/what they want unless they've listened to the Dr. And I didn't like this condescension-ist way of looking at/writing about people. Some (a lot) of patients are really smart. Others just need the knowledge that they are responsible and accountable and they'll step up to the plate. ( )

De titel van het boek zegt het al: hoe vallen de beste beslissingen als het over jouw gezondheid gaat? Heeft de dokter-expert altijd gelijk of moet je maar opkomen voor je eigen mening?

Peter Ubel geeft het overzicht: van de strijd naar meer autonomie tot de valkuilen die opdoemen bij de nieuw verworven positie van de patiënt (en de arts).

Wie thuis is in de gedragseconomie, informatiegeletterdheid of communicatietheorieën, zal zich niet verbazen dat ook hier een glasheldere communicatie of verwerking van feiten niet volstaat. Het gaat over het inschatten van risico's, het overwegen van persoonlijke voorkeuren en over de intermenselijke relatie tussen arts en patiënt. Hij eindigt met enkele methoden om de beslissingen te verbeteren en baseert zich op positieve resultaten in de praktijk.

Persoonlijk deed het deugd om eens één thema helemaal uitgewerkt te zien in een boek, met veel verschillende aspecten uitgediept, alle consequenties benoemd. Maar ook leken in deze uithoek van de populair wetenschappelijk literatuur, zullen het boek vlot lezen denk ik. Persoonlijke verhalen en anekdotes worden voldoende afgewisseld met duiding over de wetenschappelijke en historische context (en omgekeerd).

Spijtig dat het boek nog niet in het Nederlands verkrijgbaar is. ( )