Op Social Media zag ik vaak aanbevelingen over de schrijfster, ook nog eens van mensen wiens oordeel ik vertrouw. Vorig jaar las ik voor het eerst een boek van haar en ik werd weggeblazen. Zo mooi, zo indrukwekkend.

Dit jaar las ik dit boek digitaal, met veel zin. Het duurde even, ik kwam er niet in. Het duurde nog wat langer en ik merkte dat ik er nog steeds weinig van begreep. En toen had ik het uit. Nog steeds kon ik het niet duiden. In het nawoord verteld de vertaalster al dat zij veel vragen had. Ik begrijp het. De vragen kan ik niet eens verwoorden.

Natuurlijk kan ik wel lezen, kan ik de gebeurtenissen in me opnemen. De gedachten die beschreven worden probeer ik te volgen. Maar het geheel krijg ik niet, de achterliggende gedachte vang ik niet, de boodschap is onduidelijk. Het kan niet altijd raak zijn, maar vervelend vind ik het wel. Waarom begrijp ik het niet?

Citaat: “Dakota zong in drie verschillende bars, en wanneer ze snel geld nodig had, zong ze in de metro. Op een avond ging ik naar het metrostation van lijn 1 om naar haar te kijken. Ik had mijn houten stoel meegenomen en die tegen de muur van het perron gezet, met mijn gezicht naar de voorbijrijdende metro’s. Dakota en haar vriend hadden midden op het perron plaatsgenomen. Haar vriend speelde gitaar en keek naar haar zoals buiksprekers naar hun pop en ouders naar hun kinderen.” (p23/84) ( )

There's something about how she explores the lines of literature v experience, not gimmicky meta but just looking at characters and people. This book is great on its own and also as a starting point for understanding her later works. ( )

How does one tell the difference between a story and an intellectual exercise? Or are we all trapped in an infinite loop? Does the story end where intellect begins? Does it matter?

I would give it a higher rating if I could have liked the novelist and the poet more. As it is, 3.5, and recommended if you want to be left in strange confusion.
( )

5 stars if the ending made a shred of sense. Really philosophical for a book that is shitting on a lot of philosophy and literariness - idk. Beautiful, though! ( )

The book was very interesting and definitely had me thinking a lot. Though it was hard to follow which narrator was speaking in which vignette, but I think that may be the point in a way? Also, with all the literary and historical figures mentioned through the book it was hard to know if I was missing out on understanding some things by not knowing about those people.

I was very intrigued though by the style of the book because I don't think I've read a book before told purely through vignettes with no sections or anything to give structure to the book. There were also lots of descriptions and lines that were really insight and compelling so I am interested in trying another book by this author in the future.

Content Warning: sex and masturbation, racism/racist language, stereotyping people based on race, suicide, fat-phobic language, and I think other things that I'm probably forgetting ( )