Dit magnum epos - ook letterlijk meer dan 800 bladzijden- van Julien Green is een bijzonder boek. Het voert de lezer mee naar Greens geliefde Zuiden in de eerste helft van de negentiende eeuw. De hoofdfiguur is een Engelse aristocrate die in Georgia en Virginia 'vrouw' wordt. Het wervelende amoureuze verhaal is echter niet meer dan een alibi voor de auteur om de grote thema's van zijn schrijverschap te ontwikkelen. Het ondraaglijke klimaat van het Zuiden is een voorbode van het drama dat zich ontwikkelt onder de permanente dreiging van de Amerikaanse burgeroorlog. In dit magnifiek beschreven decor schildert Green een wereld van tegenstellingen waarin blank en zwart, koude ratio en oncontroleerbare emotie, menselijke geest en dierlijke natuur, economie en magie, liefde en haat, twijfel en geloof een prominente tol spelen. Heilige huisjes van de door Noorden geschreven Amerikaanse geschiedenis worden omver geblazen. De lezer die dreigt te verdrinken in de vele plooien van het verhaal, blijft met heel vele vragen zitten. Een boek dat heel veel te denken geeft. ( )

Superbe roman situé dans le Sud de "autant en emporte le vent", mais bien loin par le talent d'écriture de l'auteur, et l'atmosphère ambigüe du livre. Absolument fascinant ( )

3107. The Distant Lands, by Julien Green (read Aug 30, 1998). This book was published in France in 1987 and in English in 1990. It is a massive book, telling of 16-year-old Elizabeth Escridge, an English girl who comes to Georgia in 1850. This is a powerful and haunting book, and well worth reading. Green has been called a "Christian Kafka" and in 1971 was elected to the Academie Francaise--confined to 40 immortal writers. Reading this book was an awesome experience, reminding me of Flaubert. I found the prose haunting, even in English. I wish I could read him in French. This has been a major reading event in my life. ( )