The story of the New York Times is een min of meer chronologische vertelling over hoe een klein dagbladje uitgroeide tot een groot dagblad. Een oplijsting van straffe verhalen uit een tijd waarin journalisten nog meer op Indiana Jones leken dan op Siegfried Bracke: hoe de allereerste editie geschreven werd op een koude septemberdag bij kaarslicht in een gebouw zonder ramen, hoe gewapend met geweren en kanonnen redactiekantoren door de journalisen zelf werden verdedigd tegen de plunderende en moordende meute, hoe journalisten van de ene boot op de andere sprongen, hun handen openhaalden aan de mastkabels en bloedend hun artikel uitschreven om bij aanmeren in de haven nog net de persen te halen, ... nogal wat boten, nogal wat vliegtuigen, nogal wat noordpolen, ... De eerste artikelen over Einstein, de televisie, Marconi, Lindbergh ... een hagiografie is het net niet geworden, een objectief verslag zeker ook niet - daarvoor is het te zeer een succesverhaal en zijn de vele adjectieven net iets te ronkend. Maar boeien doet het wel.

Nog niet helemaal uit: we zitten aan het jaar 1937. We moeten nog een wereldoorlog. We moeten MacArthur nog. Ik zeg het u: Harry Potter is er niks bij.

http://www.occamsrazorlibrary.org/ ( )