Het is een mooi, indringend boek. Dat Kluun een grote klootzak is maakt het echter niet noodzakelijk een interessanter verhaal. Desondanks, op een vlotte en eerlijke manier beschrijft Kluun zijn relatie met zijn vrouw en hoe hij met het verdriet omgaat. Een indringend portret. ( )

Un livre terriblement, terriblement pertinent et émouvant. Une œuvre. ( )

Komt een vrouw bij de dokter is het openhartige verslag van Stijn die in de bloei van zijn leven geconfronteerd wordt met de terminale ziekte van zijn vrouw Carmen.

Die beiden erfolgreichen Werbemenschen Carmen und Stijn leben ein perfektes Leben, da bekommt Carmen einen aggressiven tödlichen Krebs. Im Buch schildert Stijn aus der Ich-Perspektive seinen Umgang damit, der nicht immer heldenhaft ist. Von vornherein ist er ein Lebemann und notorischer Fremdgänger, doch sein Lebenshunger nimmt fast suchtartige Züge an, als er mit dem Sterben seiner Frau konfrontiert ist. Das ist nicht immer ganz einfach zu lesen, da es nicht unbedingt verständlich oder akzeptabel ist.
Aber Stijn ist auch für Carmen da, und das ist die andere Seite des Buches: Es steht niemandem zu über die Liebe anderer Menschen zu urteilen. Am Ende zählt, wie sie trägt. Und Stijns und Carmens Liebe trägt bis zum Ende.
Mir hat das Buch gefallen und es hat mich bei weitem nicht so deprimiert wie gedacht. Denn es zeigt schonungslos und sehr ehrlich wie es sein kann, wenn eine sehr junge Frau stirbt. Da gibt es Schönes neben Elendem, da gibt es Liebe, Freundschaft und Verbundenheit bei all der Einsamkeit des Leidens. ( )

Typisch weer zo'n voorbeeld van een boek dat jaren geleden zeer in de belangstelling stond en omdat ik er zo vaak iets over hoorde, het voor een paar euro op de Deventer boekenmarkt niet langer kon laten liggen.

Van de flarden commentaren die ik onthouden had, viel het meest op de verontwaardiging over de hoofdpersoon die een verhouding begint met een andere vrouw terwijl zijn echtgenote langzaam sterft door kanker. Omdat ik zelf geen uitgesproken voorstander van monogamie ben, kon ik mij niet voorstellen dat dit mij in het boek zou storen. En dat deed het dan ook inderdaad helemaal niet.

Waar ik het eerste derde deel wel door geschokt werd, was de bewuste oppervlakkige levenshouding. Het ging om scoren, voetbal, mooie wijven en hedonistisch genieten. Vier zaken waar ik op die manier geen enkele interesse in heb. En ook iets waar ik het laatste jaar op mijn werk steeds meer tegenaan loop door een nieuw soort collega dat het bedrijf is komen bevolken. Ik heb geen idee hoe ik met deze mensen kan communiceren. Een harde confrontatie om dit ook nog eens in een boek tegen te komen. Ondanks dat ik er spuugchagrijnig van werd, ben ik door blijven lezen in de hoop iets van dit type mens te kunnen begrijpen.

Alleen toen veranderde langzaamaan de toon van het boek en kwam de kanker een steeds grotere rol spelen. De ziekenhuisbezoeken, de chemo, de bestralingen, de haaruitval, de langzame achteruitgang met oplevingen. Allen zijn me bekend van het laatste levensjaar van mijn moeder wat ik van zeer dichtbij heb meegemaakt, tot en met de euthanasie aan toe. Daardoor werd bij het lezen van dit ziekteproces van deze jonge vrouw, heel veel herinneringen bij mij opgeroepen. Misschien juist ook wel omdat de hoofdpersoon ook precies deed wat nodig was, net zoals ik bij mijn moeder als vanzelfsprekend handelde omdat de situatie er om vroeg. Dat zijn momenten waarin niet nagedacht wordt maar je er voor elkaar bent.

Zo werd het lezen van dit boek een nogal emotionele reis van mijn hedendaagse wanhoop over samenleven met mensen die heel anders in het leven staan en waarmee ik geen contact kan krijgen tot de droevige en waardevolle laatste maanden met mijn moeder.

Achterin het boek staat dat er in het oorspronkelijke script vooral veel geschrapt is in het onbegrijpelijke debutanten gefilosofeer over het leven. Misschien had ik dat juist nog wel boeiend gevonden en wellicht toch nog wat meer van mensen uit de marketingwereld kunnen leren begrijpen. Maar misschien ook wel niet. ( )