Het treurige leven van een arrogante, misantropische, altijd dwarse en in geldzorgen verkerende dichter van 'Les Fleurs du Mal', een bundel van 52 gedichten, die bij de publicatie voor een schandaal zorgt. De biograaf laat in het midden hoeveel van zijn mensenhaat echt was en hoeveel gespeeld. Hij is de zoon van een uitgetreden priester en een veel jongere moeder die hem vertroetelt. Als na de dood van zijn vader zijn moeder hertrouwt met een militair, die het tot generaal en ambassadeur schopt, voelt hij zich verstoten. Hij blijft zijn moeder vereren en met brieven bestoken maar leeft ondertussen samen met een vrouw van lager allooi, richt weinig of niets uit, verbrast zijn erfenis (waardoor hij onder curatele gesteld wordt), lijdt aan syfilis en sterft aan een beroerte op zijn 46ste. Zijn overlijden wordt door een hem zeer vijandig literair establishment grotendeels genegeerd maar jonge schrijvers als Verlaine, Mallarmé en Villiers de l'Isle Adam zien in deze 'diabolische' dichter een wegbereider. Zij zorgen ervoor dat hij de (blijvende) erkenning krijgt die hij verdient. ( )