Een kinderboekenschrijver krijgt een prijs voor zijn laatste boek, heeft een contract getekend voor het volgende in de serie, maar zit met een writers' bloc. Tijdens de prijsuitreiking staat een bezorgde moeder op uit het publiek om hulp te vragen voor haar zoontje, lezer van de schrijver, dat in coma ligt en van de beademing dreigt te worden afgehaald. In een impuls geeft de schrijver zijn hele prijs aan de moeder. Als hij, nog verbaasd over zijn daad, bij het station in Rome op een taxi wacht, wordt hij door een onbetrouwbaar uitziend figuur in de auto genomen en als die dan ook nog iets over zijn zoontje vertelt, springt de schrijver de auto uit, er zeker van dat hij anders ontvoert zou worden. Met vrouw en kind gaat hij op de vlucht naar de kust, naar het huis van zijn schoonouders. Het blijkt allemaal anders te zitten... Uiteindelijk komt het na een verkeersongeluk (hij geeft geen voorrang als hij op zijn scooter rijdt) weer een beetje op z'n pootjes terecht allemaal. Maar wat nu de waarheid is?

Ik maak het mezelf een keer gemakkelijk door mij volledig aan te sluiten bij de bespreking van "bookomanic". Veronesi brengt de lezer doorheen verschillende schrijfstijlen bij momenten erg dicht bij de meest innerlijke wereld van zijn hoofdpersonage Gianni Orzan. Mooi om te lezen hoe twijfel wordt gezaaid, hoe deze groeit en om zich heen grijpt, en hoe Gianni probeert ermee tot een leefbaar compromis te komen. ( )

Veronesi is duidelijk de man van de geweldige intro’s: net als in Kalme Chaos en in Xy start hij met een openingsscène die je onmiddellijk van je sokken blaast. In deze roman leren we kinderboekenschrijver Gianni Orzan, 37 jaar en dus pre-midlife, kennen als een erg introspectieve en zelf-reflexieve man, worstelend met zichzelf en vooral de dood van zijn vader, met wie hij altijd een erg conflictueuze verhouding had.
Voortdurend zien we Gianni in zelftwijfel; voortdurend zien we hem ook het ene denken en het andere doen, vooral dingen die hij zelf eigenlijk niet wil doen. En hij wordt ook voortdurend geconfronteerd met dingen die hij helemaal anders had ingeschat of herinneringen die compleet verkeerd blijken. Veronesi geeft knap die vermalende zelftwijfel weer, gemengd met observaties, en korte maar snedige dialogen.
Het is onmogelijk de intrige over te brengen, zonder de suspense van het verhaal weg te nemen, en dat ga ik dus ook niet doen. Maar het boek bevat verschillende dramatische wendingen die toch wel erg knap zijn aangebracht. Die wendingen hebben met Gianni’s vader te maken, maar ook met zijn vrouw, en met Gianni als persoon zelf. Telkens wordt hij geconfronteerd met situaties die hij niet zag aankomen, die hij verkeerd gepercipieerd had, of zich fout herinnerde.
Kernthema is dat je eigenlijk nooit iemand anders ten gronde kan kennen, misschien zelfs vooral de mensen dicht bij je: je vader, je man of vrouw en vooral jezelf. Het is een thema dat ook in Kalme Chaos aan bod komt: we vergissen ons als mensen voortdurend in percepties en herinneringen, niks is wat het lijkt, en zelfs wat we ons menen te herinneren kan echt flagrant fout zijn.
Dit is een vroeg werk van Veronesi, maar zijn schrijftalent blijkt al volop. En al zijn er wat zwakkere elementen (vooral op het einde zijn wat onwaarschijnlijke wendingen), vind ik dit zeker zo goed als Kalme Chaos en Xy. (Ik las dit trouwens in het Italiaans; in het Nederlands is het vertaald als "In de ban van de vader", wat echt niet zo'n geschikte titel is) ( )

Sandro Veronesi toonde zich ook in 2000 al een uitstekende romancier (zoals dit jaar nog eens bevestigd met XY), al verdwijnt de spanning gaandeweg uit het verhaal.
Volledige bespreking via http://wraakvandedodo.blogspot.com/2011/08/sandro-veronesi-in-de-ban-van-mijn.ht... ( )

Kinderboekschrijver twijfelt aan veel en laat zich dan ook ernstig van de wijs brengen door een vreemdeling die hem lastigvalt. Is het wel lastigvallen? Wat wil de man van de schrijver en van zijn gezin? Is de man te vertrouwen, al kan de schrijver diens verhalen niet rijmen met zijn eigen herinneringen. En kan de schrijver zijn eigen vrouw wel vertrouwen?
Ook bij herlezing boeiend. ( )