Aan een moeder die al tien jaar dood is, heb je niks. Papaver denkt dan ook bijna nooit aan haar. Tot haar dertiende verjaardag. Want dan krijgt ze opeens een brief van die half vergeten moeder, een brief, zo dik als een boek. Over bang zijn gaat die brief, en over vechten en verliefd zijn. Avonturen staan erin, maar ook grotemensengedachten. Papaver begrijpt niets van die moeder van tien jaar geleden. Eigenlijk was ze helemaal niet lief. Ze leek soms wel een wild beest... Het duurt wel even voor Papaver de brief van A tot Z gelezen heeft. Maar dan begrijpt ze dat ook zo'n rare moeder heel veel van jou kan houden.