" She's not telling her story, her life, to an audience; she has no idea how to talk to people and as such I found it interminable."
read more: http://likeiamfeasting.blogspot.gr/2015/12/this-life-karel-schoeman.html ( )

‘Zusje’, geboren in een blanke boeren familie, zal gaan leven om te kijken, te luisteren, te zwijgen en te herinneren. Zo zou het leven van de vertelster kunnen worden samengevat. Een leven dat zich afspeelt in het Zuid-Afrika van eind negentiende eeuw; de periode waarin de blanken, Hottentotten nog ‘gewoon’ doodsloegen en in de vrije uurtjes op zondag, na kerk en avondmaal, gingen jagen op Bosjesmannen om daarna hun vrouwen op de boerderijen als slavin te laten werken. Blanke boeren -waaronder haar familie- zullen in die periode de rijkdommen vergaren waar zij meer dan een eeuw later nog op kunnen teren.

De omgeving en wat haar tijdens haar leven zal omringen, wordt in het boek duidelijk omschreven.

Op haar sterfbed overdenkt zij -ze wordt dan tantetje genoemd- haar leven en worden de herinneringen als het ware in een patroon gelegd. Vroegere impressies krijgen in het perspectief van de tijd een andere zeggingskracht en brengen haar bestaan weer tot leven.
Het boek omvat de monoloog die eindigt op haar sterfbed.

Ik kan moeilijk de bewoordingen vinden om de beoordeling te omschrijven. In ieder geval is het, het mooiste dat ik in jaren heb gelezen. Het lijkt te snijden door ziel en zintuigen en is van een, althans voor mij, onbekende schoonheid.
Misschien spelen stille emoties op: Zuid Afrika, de mensen daar, de vruchtbaarheid van het land, de overweldigende natuur, oude wortels, belichaming van de schoonheid van het kwaad ?
“Tante” zal het op het eind van haar leven verwoorden: ‘Ik heb me herinnerd wat ik heb vergeten, ik heb uitgesproken wat ik niet wilde weten en mijn opdracht is volbracht………’het patroon is uitgelegd en de stukjes en brokjes zijn samengevoegd, mijn taak is verricht, en het is niet aan mij om te oordelen of het goed of slecht is gedaan.’

Eerbied en Stilte worden daarna des lezers lot ! ( )

on est au 19e qq part en Afrique du Sud. en fait, c'est pas quelque part, car l'histoire est campée très précisément, mais je dis quelque part parce que je ne connaissais pas cet endroit, avant d'aller voir sur Wikipedia.

Une femme meurt, elle revient en pensée sur sa vie ...
En creux, alors qu'elle n'a jamais quitté les patures d'été et celles d'hiver, on vit avec elle sur ces plateaux battus par les vents..

L'histoire d'une femme, inintéressante au possible, j'ai pas écrit banale, et qui par la magie de l'écriture, éclaire les ombres de ces vies rudes, la sienne, mais aussi celle des autres, empêtrées dans les douleurs, les frustrations, les non dits, et qui avancent, vers quel but ?

Un livre universel, car on pourrait probablement écrire le même livre sur nos campagnes à l'époque. ( )

Het eerste boek dat ik las in het Afrikaans. Een enorme stimulans om verder te gaan. Prachtig taalgebruik, indringend verhaal. ( )