CW: Disturbing torture scene, suicide, death of child.

2.5 Stars ( )

Terrorists take over a school bus full of 5 year olds on their way to a summer camp and make demands.
Cormier is a master storyteller, but his stuff is pretty dark. This one is no exception and if you even remotely think you may be troubled by it, I'd stay clear. Excellently written, but ooof, it's not full of unicorns and rainbows. ( )

Robert Cormier's young adult fiction can be dark, brutal, unforgiving, a reflection of the real world in literary form. After the First Death is a perfect example of this.

Three young adults - Ben, Kate, Miro - become involved in different ways with the terroristic kidnapping of a bus full of children. Throughout the ordeal, all three are wound up in the deceptions, the betrayals, the secrecy, the loyalties, all of the complications that the adult world - Sins of the Fathers, if you will - thrusts upon us. But most of all, we are exposed to the inner thoughts of these three and their Sinful Fathers, and how the greatest tortures faced by these kids is the agonizing grip of guilt and fear. After the First Death drips with avoidable sorrow, and the unavoidable pain of discovering the world for what it really is. ( )

Δείτε επίσης και στο Chill and read


Το «Μετά τον πρώτο θάνατο» είναι ένα δυνατό μυθιστόρημα ενηλικίωσης ικανό να ταρακουνήσει εφήβους αλλά και ενήλικες. Ο Ρόμπερτ Κόρμιερ, ένας αριστοτέχνης του είδους, δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει ένα τρομακτικό σενάριο για να ταρακουνήσει τους αναγνώστες!

Μια ομάδα τρομοκρατών καταλαμβάνει ένα σχολικό λεωφορείο με επιβάτες παιδιά μέχρι έξι ετών. Οι τρομοκράτες απειλούν να σκοτώσουν τα παιδιά, αν δεν απαντηθούν τα αιτήματά τους. Για την ακρίβεια, έχουν δηλώσει πως για κάθε ένα δικό τους που θα τραυματίζεται, ένα παιδί θα χάνει τη ζωή του. Πολύ γρήγορα οι αρχές θα καταλάβουν πως δεν αστειεύονται, αφού ο πρώτος θάνατος θα έρθει πριν ακόμα αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις.

Παράλληλα με την ιστορία των παιδιών, περιγράφεται και η ιστορία του Μπεν. Ο Μπεν έχει με κάποιο τρόπο βρεθεί στη μέση όλης αυτής της τραγωδίας και έχει επιζήσει, πληρώνοντας όμως πολύ μεγάλο τίμημα. «Γιατί εμένα, μπαμπά;» φαίνεται να απορεί και να μην παίρνει απάντηση παρά στο τέλος του βιβλίου.

Πρόκειται για μια συγκλονιστική ιστορία, που παρόλο που έχει γραφτεί εδώ και σαράντα χρόνια, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1979, συνεχίζει να είναι επίκαιρο όσο ποτέ. Φαίνεται πως τίποτα δεν έχει αλλάξει τα τελευταία σαράντα χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου και εκτυλίσσεται η ιστορία. Όπως και τότε υπήρχε ο φόβος μιας τρομοκρατικής επίθεσης, έτσι υπάρχει και τώρα, στον ίδιο αν όχι σε μεγαλύτερο βαθμό. Το σενάριο που έθεσε σε εφαρμογή ο συγγραφέας είναι καθ’ όλα ρεαλιστικό και θα μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Άλλωστε έχουν ήδη συμβεί πολλά άλλα σενάρια ίδιου βεληνεκούς.

Ο συγγραφέας τονίζει τις διαφορές ανάμεσα στους πολιτισμούς και στα πιστεύω τους. Αλλιώς μεγαλώνουν τα παιδιά σε μια χώρα ελεύθερη και αλλιώς εκείνα που γεννιούνται και μεγαλώνουν μέσα στις εχθροπραξίες, τους βομβαρδισμούς, την προσφυγιά και τον ανελέητο πόλεμο που σε κάνει να χάσεις τους δικούς σου, την ανθρωπιά σου, ακόμα και τον ίδιο σου τον εαυτό. Μέσα από τις περιγραφές, τις σκέψεις και τους διαλόγους του βιβλίου, είναι φανερό πως τα ελεύθερα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν πως σκέφτονται και πως νιώθουν τα παιδιά του πολέμου. Αλλά και το αντίθετο, γιατί τα παιδιά του πολέμου, δεν έμαθαν ποτέ να είναι ελεύθερα. Δεν έζησαν ποτέ ξέγνοιαστα.

Ένα ακόμα από τα θέματα που τίθενται είναι ο πατριωτισμός. Πόσο πατριώτης μπορεί να είναι κάποιος που να βάζει την πατρίδα και τις υπηρεσίες που την προστατεύουν πάνω και από την ίδια του την οικογένεια; Πως μπορεί ένας πατέρας να συμπεριφέρεται στο παιδί του σαν σε νεοσύλλεκτο και πως μπορεί να το στέλνει στο στόμα του λύκου; Τι θα κάνει όταν οι τύψεις θα έρθουν να τον βυθίσουν σε ένα ατέρμονο σκοτάδι, σε μια άβυσσο που δεν έχει γυρισμό;

Ο δυνατός λόγος του Κόρμιερ θα έπρεπε να ακούγεται μέσα σε όλα τα σχολεία ώστε να αφυπνίσει τους νέους μας και να τους θυμίσει ποια είναι τα σημαντικά στη ζωή, αυτά που θα έπρεπε να τους ενδιαφέρουν και να τους κάνουν να σκέφτονται. Ειδικά σε μια εποχή όπως η δική μας, που τα παιδιά δυσκολεύονται ακόμα και να σκεφτούν από μόνα τους, ή που το μυαλό τους κατακλύζεται από ανούσια πράγματα, διαβάσματα όπως αυτό μπορούν να τους δείξουν το δρόμο. ( )

WAS a classroom book (left from a previous teacher), but I don't see any point in keeping it in my grade 7/8 library. Way too much for that age level, I think. This one wasn't nearly as good as any of the other Cormier novels I've read. I wasn't compelled to finish it; rather, I unenthusiastically plugged along to find out how it all comes together in the end. It was satisfying predictably disturbing, but made no major impact on me. I would've enjoyed discussing this at length with my peers and a good English teacher in high school, but that need can't effectively be met with online chats with strangers. I do recommend it to high school ELA teachers, but I don't know if it's worth the cost of other, more worthy novels. ( )