Dit derde deel in de reeks metabaronnen is weer net zo sterk als de voorgaande delen.
Het verhaal is op en top science fiction en wordt verteld door een robot, die al lang voor de metabaronnen werkt, aan een andere robot. De opmerkingen tussen die twee blijven flauw. Maar dat is dan ook het enige zwakke aan deze serie en daarom makkelijk te vergeven.

Aghnar is de zoon van de personages uit de vorige twee delen. Hij komt er uiteindelijk alleen voor te staan. Door zijn harde opvoeding en zijn hoge intelligentie weet hij te overleven in een vijandig universum dat hem dood wil hebben. Hij weet andere wezens aan hem te binden en gaat daarmee de strijd aan tegen de priesteres-hoeren.

Jodorowsky zijn mateloze fantasie laat het ene onwaarschijnlijke na het andere gebeuren en dat op een manier waardoor het heel geloofwaardig is. De tekeningen van Giménez zijn wederom geweldig gedetailleerd. Bijna iedere tekening kun je wel minutenlang naar kijken om te ontdekken wat er allemaal op staat. De tekenstijl is zeer geschikt voor het weergeven van ruimtegevechten met half organische ruimteschepen en enorme kolossen als gebouwen op buitenaardse planeten. Deze twee kunstenaar zijn een gouden duo. ( )