Toen het eerste paarse kabinet in 1994 aantrad, leek het er even op dat er een frisse wind zou gaan waaien en dat de collectieve sector op de schop zou gaan. Maar behalve op het gebied van de overheidfinanciën (Zalmnorm) en de zedelijkheidswetgeving (homohuwelijk, euthanasie en abortus), is er volgens Pim Fortuyn vooral niet geregeerd.
"Het publieke domein en de collectieve sector verkeren na twee paarse kabinetsperiodes dan ook in een kritieke toestand. De wachtlijsten in de gezondheidszorg zijn lang, het onderwijs bevindt zich in een zorgwekkende toestand, de veiligheid laat te wensen over, het Openbaar Bestuur heeft zijn geloofwaardigheid verloren, en ga zo nog maar even door."
In dit boek onderwerpt Pim Fortuyn de toestand van de collectieve sector na acht jaar Paars bewind aan een genadeloze analyse.

Recensie(s)
NBD|Biblion recensie
Half maart 2002 presenteerde Pim Fortuyn zijn aanklacht tegen acht jaar Paars kabinet. 'Puinhopen', aldus Fortuyn die hij door middel van een 'krachtig herstelprogramma' denkt op te ruimen. In zijn boek/verkiezingsprogramma bespreekt hij de puinhopen - in een typische Fortuynstijl - en doet aanbevelingen. Zorg en onderwijs krijgen gedurende twee jaar geen extra geld, want 'eerst rigoureus saneren en heel veel beter presteren'. Leraren worden geacht vrijetijdskleding te verruilen voor formelere kleding en zich door de leerlingen met u te laten aanspreken. Wat betreft het vreemdelingenbeleid: opvang van vluchtelingen in de regio, een gericht emancipatiebeleid voor islamitische vrouwen etc. etc. Defensie: opheffing van de land- en luchtmacht. Regering: hoogstens zes ministers, maar relatief veel staatssecretarissen. Ruimtelijke ordening: '...stoppen met veel van die goedbedoelde Vinex-flauwekul...'. 'De puinhopen van acht jaar Paars' is uitentreuren in de media besproken en bevat op een aantal punten weinig nieuws: Fortuyn borduurt voort op wat hij reeds eerder publiceerde (onder meer in 'Droomkabinet' en 'De islamisering van onze cultuur').

(Biblion recensie, Redactie)