Aline Sax

Een indringend beeld, prachtig geschreven in heel korte zinnen waardoor het heel erg binnenkomt maar toch een beetje afstand houdt.
Een meisje van 17 in Berlijn, april 1945. Ze zit metselen anderen in een kelder, te wachten op het einde. Er is geen enkele hoop meer op wat dan ook, terugkeer van geliefde mannen, naar een vorig leven. Er is nog even de troost van een vriendje van vroeger, maar die verdwijnt ook weer, of is doodgeschoten. Het meisje wordt door 3 Russen verkracht, haar moeder is niet meer in staat om haar enigszins bij te staan, ze praat er trouwens ook niet over..
Ze vlucht de stad uit, op weg naar “ de Amerikanen”, die zijn niet zo erg als de Russen. Als ze in die zone aankomt ziet ze hoe een Amerikaan een meisje verkracht, ze slaat hemmen een steen, dood, of niet en met het meisje, Liesel vlucht ze verder. Naar het zuiden, naar de boerderij waar Liesel vandaan komt. De tweeling en haar moeder zijn er nog, maar de moeder stuurt het meisje weg. Ze loopt verder en verder, naar de boerderij van een oom, waar ze Gretl ziet, 8 maanden zwanger, gelukkig van haar geliefde. Gretl noemt haar naam, Henrike. Mede daardoor wordt ze weer een beetje mens. Ze gaan samen voor het kindje zorgen en zullen zich redden, spreken ze af. Dat is wat ons rest, liefde.
Het boek is beschreven voor jonge mensen. Ik hoop dat het veel door ze gelezen wordt. Het feit dat dit over een Duits meisje gaat doet niets ter zaken, het had net zo goed een Oekraïense kunnen zijn of vul maar kn. In prachtige taal heel actueel, geeft het een beeld van wat oorlog ook is.… (altro)