Dit boek kun je het best als een lang gedicht lezen en niet als een roman.. In het begin lijkt het of the schrijfster van de hak op de tak spring, maar al gauw begrijp je de associaties op de dezelfde manier als in een gedicht. het verhaal bevat veel stof om dieper over na te denken.

Segnalato

Marietje.Halbertsma | 2 altre recensioni | Jan 9, 2022 |

In mijn mand di Lieke Marsman

In mijn mand. Door: Lieke Marsman.

Lieke heeft nooit zo maar wat geschreven. Haar proza en poëzie hebben altijd al een vuur in zich gehad dat een vlam in de lezer wil ontsteken. Een vlam die aanwakkert, zuivert, verandering teweegbrengt.

In mijn mand heeft dat ook. Deze grandioze bundel bevat drie delen: in deel 1 krijg je een brok in je keel, in deel 2 krijg je wat schoppen onder je kont en in deel 3 rukt ze met vaardige hand je hart er uit.

Ik wil zo veel zeggen maar kan het niet. Ik ben net als het ven op de (prachtige cover) ogenschijnlijk rustig maar er broeit, gloeit, schuurt iets in mij. Ik kan rafeltjes vastgrijpen, dan weer verlies ik greep, mijzelf, er ligt vanalles te rijpen. In mij. Gezaaid, geplant, aangevuurd door Marsman. Nu nog urgenter dan ooit.

Geen dag te laat dat ze haar als Dichter des Vaderlands hebben aangesteld. Zij bezit de gave om mensen echt te raken. Mensen in hun kleine individuele zijn, maar ook als betekenisvol onderdeel van de maatschappij.
Haar poëzie is medicijn, spiegel, troost en vuur ineen. Broodnodig en vol oneindigheid.… (altro)

Segnalato

Els04 | Jan 30, 2021 |

Het tegenovergestelde van een mens di Lieke Marsman

Filosofisch feest & dichterlijk. Blij met de verantwoording achterin, deze kon uitgebreider: "En elk boek blijkt zijn eigen sociale netwerk te hebben - eigen vrienden aan wie het je wil voorstellen, als een feest in de bibliotheek dat nooit meer voorbij hoeft te gaan." C. Moran

Segnalato

sjjk | 2 altre recensioni | Mar 26, 2018 |

Het tegenovergestelde van een mens di Lieke Marsman

Een roman die de verhaallijn afwisselt met gedichten en essays, met dan ook nog eens een loodzwaar thema, de dreigende ondergang van het milieu. Je verwacht een ramp, maar je wordt meegesleept in een sprankelend lichtvoetig verhaal. Daar werkt de afwisseling juist aan mee. We volgen de hersenspinsels van de hoofdpersoon die als kind in haar bed een komkommer probeert te zijn, afgewisseld door essays over identiteit en waarom juist de onheilspellende boodschap over het klimaat fatalisme en wegkijken in de hand werkt. Het is een prachtig inkijkje in het hoofd van denker Lieke Marsman, met ook nog een echte verhaallijn over een eerste relatie. Het experiment ontspoort naar mijn gevoel nooit. Op elke pagina staat wel een origineel idee of een prachtige frase. De samenhang is los, maar wel duidelijk aanwezig.… (altro)