Piero Marini

Vele jaren lang was mgr. Piero Marini onder wijlen Joannes- Paulus II het hoofd van de pauselijke liturgische vieringen, een taak die hij in 2007 beëindigde. Voordien werkte hij op de staf van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en was hij betrokken bij de meest diepgaande liturgische hervorming in de geschiedenis van de kerk, volgend op het Tweede Vaticaans Concilie. In dit boek vertelt mgr. Marini over de geschiedenis van het consilium, het orgaan van bisschoppen en experts dat door het concilie werd aangesteld om in de geest van de liturgische constitutie van 4 december 1963 de hervorming van de liturgie te leiden. Voor wie altijd al heeft willen weten hoe die hervorming tot stand kwam, is dit aanbevolen lectuur. Die hervorming had oude papieren,want al lang bestond de wens om de liturgie van de katholieke Kerk op punt te stellen. De abdij van Keizerberg in Leuven speelde in deze beweging een voorname rol. Ook was het de eerste keer dat bisschoppen uit alle landen konden samenwerken aan een dergelijk project.

Het boek is evenwel geen opwekkende lectuur. Machten en krachten verzamelen zich, het werk van de bisschoppen wordt ondermijnd. Persoonlijke naijver speelt een rol.We leren ook dat het in ons taalgebied razendsnel ging. Nog voor de congregatie richtlijnen had uitgevaardigd voor de samenstelling van nieuwe eucharistische gebeden (1973), lagen er al elf Nederlandstalige teksten klaar. Dat leidde tot spanningen.

In 1976 werd de hoofdrolspeler van de hervorming, pater Bugnini, op dat moment secretaris van de congregatie, pardoes benoemd tot nuntius... in Iran. De hervorming liep vast. Een boeiend relaas, dat de lezer een kijkje gunt achter de schermen, maar uiteindelijk ook een wrang boek. (EDS)… (altro)