Ewoud Kieft

Dit boek was mijn kennismaking met Ter Braaks uiteenzetting met Van Duinkerken, 'De Gemeenschap' en jong-katholieken. Daarover is veel geschreven maar dat wist ik niet. Mijn grootste waardering heeft Kiefts volstrekt serieus nemen van alle partijen in de discussie, ook in de zin dat die discussies bij hem niet al overdekt zijn met het stof van 'voorbije geschiedenis', 'alleen om historische/documentaire redenen van belang'.

En daar heeft hij ook nog gelijk in. Du Perrons en Ter Braaks voortijdige dood mei 1940 heeft hun nalatenschap vooral die gemaakt van 'auteurs besproken door zij die overbleven of na hen kwamen'. Ik leerde Ter Braak kennen via Hermans' 'Mandarijnen op zwavelzuur'; geen schijn van kans op een eerlijke behandeling dus.

In tijden van een variant van neonationalisme met een harde vermeende nationale identiteit wint dit boek in 2019-2020 aan actuele relevantie.… (altro)

Mein Kampf: velen hebben er een mening over, vrijwel niemand heeft het gelezen. Door onverwachte gebeurtenissen raakte schrijver en historicus Ewoud Kieft verstrikt in wat ooit de bijbel van het nationaalsocialisme was. Hij besloot Mein Kampf minutieus door te spitten, telkens met de vraag in het achterhoofd: waarom hebben miljoenen Europeanen zich hierdoor aangetrokken gevoeld? De sleutel bleek te liggen in de rechtszaak die in 1924 tegen Hitler werd gehouden en die zijn doorbraak als politicus betekende. In zijn beeldende vertelstijl mengt de auteur scènes uit het spectaculaire Hitler-proces met beschouwingen over de aantrekkingskracht van de ideeën in Mein Kampf – tot op de dag van vandaag –, waarbij hij de confrontatie niet uit de weg gaat.… (altro)