Jan Brusse (1921–1996)

Jan Brusse (Rotterdam, 8 juli 1921 - Cannes, 8 juli 1996) was een Nederlands journalist, columnist, schrijver, programmamaker en radioverteller.

Brusse leefde voor Frankrijk en zijn Parijs en schreef daar tientallen boeken over, verhalen uit het dagelijkse leven voorzien van allerlei bijzonderheden. Op radio en televisie wist hij het publiek dat zijn hart aan Frankrijk en of Parijs had verpand, te boeien. Brusse was een perfectionist en had in zijn boeken of uitzendingen de lezer of luisteraar volkomen in de ban. Op het moment dat de uitzending begon, of dat nu op televisie of op de radio was, keek of luisterde men gewild of ongewild de hele uitzending af. De stem daarbij van Jan Brusse was bijzonder.

Het zat Jan Brusse niet allemaal mee in zijn leven volgens zijn laatste boek: Mijn claustrofobische bekentenissen. Hij schreef daarin: Dat deel van mezelf durf ik nu niet meer van me af te scheuren. Dat is waarschijnlijk het wezen van iedere volwassen geworden fobie. De onoverwinnelijke angst om je er echt van durven te bevrijden. Wel proberen je fobie in bedwang te houden. Maar de uiteindelijke strijd toch uit de weg gaan.

Het bovenstaande is een bewerking van een artikel van B. Freek Westerduin (zie externe link) en met zijn toestemming in deze vorm opgenomen.
Jan Brusse is afkomstig uit een bekende kunstenaarsfamilie. Hij is een zoon van auteur en journalist M.J. Brusse en operazangeres Antje Ebes en een broer van acteur Kees Brusse, beeldhouwer, schilder en graficus Mark Brusse, grafisch vormgever Wim Brusse, cineast Ytzen Brusse, architect Henk Brusse en de journalist Peter Brusse. Zijn ooms Willy en Jo Brusse waren de eigenaars van W.L. & J. Brusse's Uitgeversmaatschappij in Rotterdam.