Gabriel van den Brink

Een bundel artikelen die tot doel heeft te inventariseren waaruit de Nederlandse eigenheid bestaat, de identiteit, die dient als de achtergrond om te bepalen hoe de nationale staat naar de toekomst moet kijken. Een veel gebruikte metafoor is die van de Hollandse polder. En daarin is het boek een beetje blijven steken, het slaagt er niet in boven de polderdijk uit te kijken, laat staan dat de Utrechtse heuvelrug gepasseerd wordt. Er schijnt buiten de Hollandse polder geen ander Nederland te bestaan in dit boek. Hoe ze het in de polder warm hebben gestookt vanaf de zeventiende eeuw was niet van belang, de armoede van de Drentse turfstekers, Limburgse mijnbouwers en de gebouwen- en mentale schade van de Groningers en Drenten die zo suf waren boven een gasbel te gaan wonen hebben niet vormend gewerkt voor de nationale identiteit, vinden de auteurs kennelijk. Daarmee bevestigen de auteurs de bekrompen visie die in politiek Den Haag heerst, dat Nederland het liefst de boot naar Engeland en de Atlantische Oceaan neemt en niet bij het Europese continent hoort. De van geboorte Belgische historicus Hugo de Schepper heeft gelijk, er ligt een identiteitsgrens door Nederland, van noord naar zuid, waarbij Utrecht ongeveer grensstad is. Ten oosten daarvan heerst een andere mentaliteit. Dit boek steekt die grens niet over.… (altro)